جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫مسئله اصلي اين تحقيق، بررسي مسائل و مشکلات تاريخي و اعتقادي در ارتباط با ولايت و حکومت در اسلام است. در اين زمينه دو ديدگاه تاريخي و اعتقادي وجود دارد؛ جريان اوّل امامت وخلافت را منصبي الهي دانسته و تعيين امام را نيز در حيطه اختيارات خداوند مي‌داند. اين جريان تاريخي با استناد به آياتي از قرآن مانند آيه ولايت، مباهله و صادقين، و همچنين با ارائه مستندات تاريخي مثل جريان غدير و اخبار و روايات فراواني که در منابع اهل سنّت و شيعه به آن تصريح شده، معتقد است که علي( توسط پيامبر و به دستور پروردگار به‌عنوان خليفه انتخاب شده است. در مقابل، جريان ديگري با پذيرش ابوبکر به‌عنوان خليفه، اين منصب را بشري مي‌داند. اهل سنت با تمسک به ادلّه‌اي مثل اجماع، شورا وادّعاي نزول آياتي در شأن ابوبکر، و بيان فضايلي درباره عمر و عثمان، و از طرفي انکار فضايل اميرالمؤمنين(، درصدد تثبيت ادّعاي خود هستند. در اين پژوهش که به‌شيوه کتابخانه‌اي انجام شده است، ضمن دفاع از دلايل مکتب شيعه، همه مستندات اهل سنّت در فضايي خالي از تعصّب مورد نقد قرار گرفته است. از دلايل مهم اهل سنّت در اثبات خلافت خلفا، مسئله اجماع و شورا بوده است. حتي با پذيرش اين مبنا، بايد گفت که بر خلاف ادّعاي اهل سنّت، هيچ اجماعي بر خلافت ابوبکر وجود ندارد؛ چون بزرگاني از اصحاب مثل علي(، ابوذر، سعد بن عاص، ابوقحافه، سلمان، عبداللّه بن عبّاس، و بسياري ديگر، با اين خلافت مخالفت کردند، و اکثر بيعت‌کنندگان نيز با تهديد، تطميع، حسد و عداوت بيعت کردند. به‌علاوه، در اجماع اوّليه ادعايي، بيش از پنج يا شش نفر نبوده‌اند. استناد به شورا نيز به‌دليل عدم استناد به دلايل متقن، و بلکه وجود دلايل مخالف بر آن، مردود بوده، و از طرفي انتخاب شش نفر براي شورا ترجيح بلامرجح است؛ چون افراد ديگري در ميان اصحاب بودند که برتري آن‌ها نسبت به برخي از اعضاي شورا آشکار است.