جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ولسوالي(شهرستان) ارزگان يکي از نقاط مهم، حاصل‌خيز، استراتژيک و داراي سابقه درخشان تاريخي در کشور افغانستان است. اين شهر تا قبل از حاکميت عبدالرحمان، مرکز قدرت و اقتدار منطقه شيعه‌نشين هزارستان شمرده مي‌شد، و ساکنان آن را مردم هزاره تشکيل مي‌دادند. پس از به‌قدرت رسيدن عبدالرحمان، وي به خاطر برخي عوامل داخلي و خارجي، راه ستيز با شيعيان را در پيش گرفت. نيروهاي زيادي را براي تسخير ارزگان مهيا نموده و آن‌گاه تهاجم گسترده‌اي را به‌سوي آن آغاز کرد، و بي‌سابقه‌ترين نسل‌کشي قومي را انجام داد، به‌طوري که بر اثر اين نسل‌کشي و قتل عام، بسياري از اقوام ساکن ازرگان به انقراض و شبه انقراض دچار گرديدند. پس از اين جنايت هولناک، تمام زمين‌هاي ارزگان را به پشتون‌هاي فرامرزي واگذار کرد. بعد از عبدالرحمان، در دوران حبيب‌الله و امان‌الله، چند گام مثبت در مورد هزاره‌ها برداشته شد، و حبيب‌الله به عده‌اي از مردم ارزگان که زمين‌هاي خود را از دست داده بودند، در بخش‌هاي شمالي افغانستان زمين واگذار نمود. امان‌الله نيز قانون جواز بردگي را که در زمان جدش به تصويب رسيده بود، لغو کرد و تا حدودي آزادي‌هاي فردي و مذهبي را به شيعيان ارزگان بازگرداند. اما اين دو نفر، سياست عبدالرحمان درباره تصرف اراضي ساکنان ارزگان را ادامه داده، و هيچ اقدامي براي جبران خسارات وارده به هزاره‌ها و استرداد زمين‌هاي آن‌ها در ارزگان انجام ندادند. در دوران طولاني حکومت ظاهرخان نيز تا اواسط حاکميت وي، هزاره‌ها تحت فشار سياست‌هاي تبعيض‌آميز سياسي، اقتصادي و فرهنگي قرار داشتند. در سال 1373 شمسي، گروه طالبان پس از پيش‌روي در مناطق مختلف افغانستان، با استفاده از احساسات مذهبي و قومي بدون جنگ در مناطق پشتون‌نشين ارزگان نفوذ کرده و تمام اقوام پشتون را با خود همراه نمودند. آن‌گاه در رابطه با هزاره‌ها همان سياست عبدالرحمان را در پيش گرفتند و شرايط دشواري را براي هزاره‌ها به وجود آوردند.