جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫خالد بن وليد از چهرهاي پر ماجراي تاريخ صدر اسلام است؛ بررسي نقش او پيش از گرويدن به اسلام، و پس از آن، و همچنين تأثير او در تثبيت خلافت ابوبکر و مخالفت با اهل بيت(ع)، از اهداف اين رساله است. خالد در دوران جاهليت و در ميان قبيله بني مخزوم، از اشراف قريش در مکه، به دنيا آمد. پدرش سرسخت‌ترين دشمن اسلام و رسول خدا( بود. قبل از مسلمان شدن، خالد عليه اسلام و مسلمانان در جنگ بدر، احد و خندق همراه مشرکين بود، و بعد از صلح حديبيه اسلام آورد. او در جنگ موته بعد از شهادت سه فرمانده سپاه اسلام، فرماندهي سپاه را در دست گرفت. در تاريخ آمده است که پس از اعزام خالد از سوي پيامبر اسلام(ص) به‌سوي قبيله بني‌جذيمه براي دعوت آنان به اسلام، خالد در اقدامي ناشايست، قبيله بني‌جذيمه را قتل عام نموده و موجبات خشم پيامبر را فراهم نمود. او در جنگ حنين نيز نقش مؤثري در شکست سپاه اسلام داشت، و در مسافرت تبليغي و جهادي به يمن نيز ناکام ماند. در زمان خلافت ابوبکر، خالد در ماجراي هجوم به خانه حضرت فاطمه زهرا(س)، عمر را همراهي مي‌کرد، و در گرفتن بيعت اجباري از امام علي(ع) تلاش بسياري نمود. او حتي در ترور نافرجام امام علي(ع) نيز نقش مهمي را ايفا نمود. خالد از افراد بسيار نزديک به ابوبکر بود، و از طرف او رهبري جنگ با مرتدين و مدعيان نبوت را به‌عهده داشت، و در فتوحات نبرد حيره در شام نيز نقش مهمي داشت. خالد در زمان عمر نيز در جنگ‌هاي متعددي شرکت کرد، و در فتح بعلبک و حمص و انهزام نصرانيان نقش‌آفرين بود. در زمان خلافت عمر، ميان خالد و خليفه گاهي اختلافاتي بروز مي‌کرد، اما در مجموع خالد نزد عمر داراي قرب و منزلت بوده است، و به‌همين دليل، عمر از خطاهاي فاحش او چشم‌پوشي مي‌کرد. خالد بر اثر بيماري در زمان عمر درگذشت.

---