جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله اي کوتاه در اصول و قواعد اثبات توحيد که در پنج باب تنظيم شده است: باب الاول؛ في اثبات وجود واجب لذاته. باب الثاني؛ في اثبات توحيد الالوهي. باب الثالث؛ في اثبات توحيد الذاتي. باب الرابع؛ في اثبات توحيد الصفاتي. باب الخامس؛ في اثبات توحيد الافعالي. آغاز كتاب: نحمده حمدا يوافي رضاه و يکافي العظيم من بره و نداه و نشهد ان لا اله الا الله ... فيقول الملتجي الي باب ربه الباقي عبدالصاحب ... اغاثه الله يوم التلاقي ان هذه لباب علم التوحيد الذي هو ... انجام كتاب: به نختم المقال ان سئل اذا کانت الشرف و ... نعم ان التصفيه في النور المکتسب بالنسبته الي الغريب اکثر من البعيد و ذلک فضل الله ... و جعلنا من اهل فضله و تاييده بمحمد و عترته المسددين بتسديده [الذريعة 2/422؛ مرعشي 21/157؛ عكسي مركز احياء 2/261؛ التراث العربي 1/325-326؛ فهرست عربي مشار ص 100؛ مجلس شورا 32/334]

ردهايي است بر عقايد مجبره و قدريه با توجه به آيات كريمه [مولفات الزيدية 2/22]

يكي از شيعيان مقيم هند نامه اي به بحراني نوشته و در آن پيرامون شبيه سازي كه در عزاداري ها مرسوم است و همچنين بيان مقام شيخين، چنانچه در نوشته هاي وي ديده مي شود، اعتراض كرده او را با استدلال پاسخ مي گويد. اين رساله در ششم شوال 1306 بپايان رسيده است. (احمد حسيني اشكوري) [عكسي مركز احياء 1/206 و 2/360]

احتجاحات و مناقشاتي است با يكي از ملاحده كه مقيم مصر بوده و هنگامي كه مولف در مصر مخفي بوده او را ديده است. مسائل مطرح شده درباره خلق انسان، توحيد خداوند، بعضي از صفات او و رسالت و غيره مي باشد، و بيشتر پاسخها دليلهاي عقلي است با شواهدي از آيات قرآني و عناوين «قال الملحد - قال القاسم» [مولفات الزيدية 2/24]

از ناشناس، با يادداشت كتابدار كتابخانه: «كه ظاهراً از مرحوم آقاي شيخ حسن سردرودي ست» . (نك: انوار الحدايق). بي ديباچه، با سربندهاي «صاحب اسلام و رجعت گفته» كه پس از عبارت هايي از او با سربند «عرض مي شود» به پاسخگويي مي پردازد. (احمد منزوي) [دائرة المعارف اسلامي 1/177؛ اعلام 1/565؛ طبقات 14/395: كه از اين كارش نام نبرده]

مؤلف پس از ديداري با فتحعلي شاه قاجار به دنبال سؤالاتي که وي از او کرد در پاسخ آن به نگارش کتابي بنام « ظرائف ولطائف » در رد عقايد نصاري و يهود و اثبات عقايد اسلام نمود و پس از تکميل آن در يکشنبه 8 شوال 1215 ق که در چند مقدمه و سه بحث و يک خاتمه تنظيم شده بود بنام « راد شبهات کفار » نامگذاري کرد. ضمن ملاقاتي كه مؤلف با فتحعلي شاه قاجار داشت، شاه از مسائلي استفسار نمود و وي در جوابش به كتابي شروع نموده بنام «ظرائف و لطائف» و در اثنا به رساله «خيراتيه» در رد صوفيه اشتغال پيدا كرد و كار ظرائف به تأخير افتاد، ولي بتاريخ يكشنبه هشتم شوال 1215 براي بار دوم به ظرائف مشغول شد و پس از تكميل آنرا «راد شبهات الكفار» ناميد. اين كتاب پيرامون اشكالاتي كه به دين يهود و نصاري و اسلام وارد مي آيد، بحث ميكند و داراي چند مقدمه و سه بحث و يك خاتمه ميباشد. (سيد احمد اشكوري) آغاز كتاب: « احمده علي نواله مصليا علي احمده ... ظرائف طرائف فصحاي شيرين مقال ولطايف طوايف اهل دانش وکمال ورغائد غرائد ارباب الباب وبال ونقل مجالس مجالس انجمن بيان ... » انجام كتاب: « ... وبني آدم درزير آن وملائکه آسمان بربالاي آن درراحتي شوند که احدي بان راحت نرسيده باشد از ابتداي خلقت دنيا تا آن زمان. » [الذريعة 15/198؛ مرعشي 4/267؛ مرعشي 4/267؛ فهرستواره منزوي 9/300]