جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫چکيده : در اين پژوهش به بحث درباره روش تفسيري آيت‌الله سيد عبدالاعلي موسوي سبزواري در کتاب تفسير"مواهب الرّحمن في تفسير القرآن" پرداخته و ابعاد مختلف اين کتاب تفسير را بررسي کرده است. نويسنده در سه فصل ضمن بيان مفهوم تفسير و حقيقت آن به مؤلفه‌هاي مهم تفسيري سيد عبدالاعلي سبزواري در اين تفسير پرداخته است. در فصل اول، گوشه‌اي از حيات سيد عبدالاعلي سبزواري و شخصيت علمي وي و تحصيلات ايشان در علوم مختلف ديني مانند فقه، اصول فقه، کلام، فلسفه، تفسير، عرفان و همچنين سيره اخلاقي، عبادي، عرفاني و علمي ايشان را بيان کرده و سپس تاريخچه‌اي از تفسير قرآن و روش‌هاي تفسيري ارائه شده و فرق تفسير و تأويل و معناي روش‌تفسيري و نيز روش تفسيري به کار رفته در"مواهب الرّحمن في تفسير القرآن" را معرفي کرده است. نويسنده در فصل دوم، روش‌آيه‌الله سيد عبدالاعلي سبزواري در تفسير را توصيف نموده و استفاده ايشان از مسايل ادبي، فقهي، روايي، کلامي، فلسفي، عرفاني، اخلاقي، قرآني، علمي، تاريخي و اجتماعي در قرآن کريم را بررسي کرده است. در ادامه به بحث در مورد علوم قرآن و استفاده سيد عبدالاعلي سبزواري از علوم قرآن و لغت و اِعراب و روش‌هاي بياني(معاني و بيان) در تفسير خويش پرداخته است. وي در فصل سوم، خطوط کلي و تفصيلي روش تفسير قرآن نزد آيت‌الله سيد عبدالاعلي سبزواري و جايگاه تفسير قرآن به قرآن، روايات تفسيري، اقوال ساير مفسران، استفاده از سياق و بهره‌گيري از مسايل عرفاني در تفسير مواهب الرحمن في تفسير القرآن را بيان نموده است.