جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين نوشتار مي‌کوشد با ارائه تصويري عاطفي و اخلاقي از احکام اجتماعي دين اسلام آن را دين امنيت، رفاه، آسايش و صلح وسلامت معرفي کرده و به برخي شبهه ها مبني بر خشونت اسلام پاسخ دهد. نويسنده در چهار فصل به ابعاد مختلف اين موضوع پرداخته است. در فصل اول با تعريفي از واژه‌هاي اسلام، دين، صلح، امنيت و سلام از لحاظ لغوي و اصطلاحي رو به رو هستيم. در فصل دوم به اثبات اين مسأله پرداخته شده است که: دين اسلام ديني بر اساس صلح و صفا و امنيت است که: روابط عاطفي و اخلاقي خويش را حتّي با غير مسلمانان تقويت ساخته، ولي همواره با مظاهر ظلم و بي‌اخلاقي مبارزه مي‌کند. نگارنده در اين زمينه ادله قرآني، روايي و تاريخي مبني بر تأکيد اسلام در برقراري روابط اجتماعي، گسترش امنيت و صلح بين مسلمانان، تشريع جهاد براي برقراري امنيت و سلامت جامعه، ظهور امام مهدي براي گسترش امنيت و صلح جهاني، گسترش عمران و آباداني و تلاش براي رفاه فردي و اجتماعي، تقويت رابطه فرد با خدا، رسول خدا و کتاب‌هاي آسماني و موارد متعددي از آيات قرآن را که در آن ها از لفظ سلام و رحمت الهي سخن رفته، تجزيه و تحليل کرده و از اين زاويه به معرفي دين اسلام و ويژگي‌هاي آن مي‌پردازد. در فصل سوم آثار امنيت و صلح و صفا در جامعه اسلامي و جهان بشريت، تأثير آن بر نفس انسان، حيات اجتماعي، برقراري روابط عمومي بين افراد، خانواده و خويشاوندان تبيين گرديده و نمونه‌هايي از امينت و صلح در جوامع اسلامي و بشري از منظر قرآن کريم ارائه شده است. نويسنده در فصل چهارم شبهه ها و ايرادهايي درباره انتشار اسلام با قهر و غلبه و به زور شمشير و اين که اسلام ديني بر اساس عاطفه و محبت و صلح نيست و پيوسته به جنگ و درگيري مي‌انديشد، مطرح کرده و با استناد به آيات قرآن کريم و شواهد متعددي از تاريخ صدر اسلام تا عصر حاضر، خلاف ادعاهاي مزبور را ثابت مي‌کند و تمام جنگ‌هاي صدر اسلام را از نوع جنگ‌هاي دفاعي برمي شمارد.