جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این پژوهش، شناسایی اثربخشی آموزش طرح امید در میزان بهزیستی فاعلی مددجویان زندانی بود. بدین منظور، از بین مددجویان زندان قم، 32 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و شاهد (16 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی ها پیش و پس از مداخله، با مقیاس رضایت از زندگی و مقیاس شادی فاعلی مورد آزمون قرار گرفتند. طرح امید بر روی گروه آزمایش در 12 جلسه انجام شد. تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که آموزش طرح امید در افزایش سازه های بهزیستی فاعلی نظیر رضایت از زندگی و شادی فاعلی مددجویان موثر است، به گونه ای که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، بین دو گروه پس از مداخله، در عامل رضایت از زندگی و شادی فاعلی، تفاوت معنادار مشاهده می شود. همچنین طرح امید به ترتیب موجب 60 و 48 درصد تغییرات در افزایش رضایت از زندگی و شادی فاعلی شده است. چکیده عربی:الهدف من تدوین هذه المقالة هو دراسة مدی تأثیر تعلیم مشروع «الأمل» فی رفع مستوی الحیویة الفاعلة لدی المعینین السجناء، ولهذا الغرض تم اختیار 32 سجینا من معینی سجن مدینة قم المرکزی بطریقة العینة المتاحة وقسموا إلی فئتین بشکل عشوائی حیث بلغت کل فئة 16 سجینا کفئة اختبار و 16 سجینا کفئة شاهدة حیث أجری علیهم اختبار علی أساس معیار الرضا من الحیاة ومعیار البهجة الفاعلة قبل وبعد الاختبار، والمعاییر التی اعتمد علیها فی هذه الدراسة هی عبارة عن: 1) کون عینة البحث من الشباب 2) معرفتهم بأصول القراءة والکتابة ولو بشکل محدود 3) حصولهم علی حافز العفو أو الإجازة فی نهایة فترة حکمهم 4) عدم اشتراکهم فی مشروع «الأمل» الذی یجری فی مختلف سجون البلد. وقد طبق مشروع «الأمل»  علی فئة الاختبار فی 12 جلسة، وأشارت معطیات تحلیل کو-فاریانس أن تعلیم هذا المشروع له تأثیر علی رفع مستوی الأسس الحیویة الفاعلة کالرضا من الحیاة والبهجة الفاعلة لدی المعینین بحیث إنه بعد تعدیل درجات ما قبل الاختبار بین الفئتین بعد المداخلة توصل الباحثون إلی وجود اختلاف معتبر یبلغ مستوی .(P=0.000) وهذا المشروع أیضا یؤدی إلی رفع الرضا من الحیاة والبهجة الفاعلة بنسبة 60 بالمئة و 48 بالمئة علی الترتیب.

‫چکیده و 20 صفحه از متن الکترونیکی در پیوست ها و منابع دیجیتالی قابل رؤیت می باشد

‫اين نوشتار به بحث درباره احکام و شؤون مختلف ولي فقيه به ويژه شؤون حکومتي او در فقه اماميه مي‌پردازد و نظريات فقهي فقهاي اماميه در مقوله ولايت فقيه، اختيارهاي وي در عصر غيبت و محدوده ولاتش را بررسي مي‌کند. نويسنده ادله مختلف عقلي، نقلي و سيره متشرعه را در تبيين احکام ولي امر در دولت اسلامي بررسيده و ديدگاه فقهاي بزرگ شيعه اماميه را در اين زمينه منعکس مي‌سازد. وي در بيان ادله نقلي به شرح حديث "مقبوله بن حنظله" که طبق آن امام زمان( مردم را در عصر غيبت به فقهاي عادل جامع‌الشرائط ارجاع داده‌اند و آنان را حجت خويش بر همگان دانسته و اطاعت و تقليد از آن‌ها را واجب دانسته‌اند، پرداخته و نحوه استدلال فقهاي اماميه را در اين زمينه بيان مي‌نمايد. وي ضمن طرح قرائن مختلف موجود در اين حديث، مناقشه برخي فقهاي اماميه، مانندِ آيت الله خويي را در اين زمينه تجزيه و تحليل کرده و جواب برخي ديگر از فقهاي اماميه به اعتراض‌هاي ايشان را نيز در اثبات ولايت مطلقه فقيه نَقل مي‌کند. نگارنده با همين هدف به چند روايت ديگر نيز که براي فقيه در فرضِ حاضر نبودن امام معصوم، شؤون مختلف ديني و اجتماعي در نظر گرفته‌اند، استناد کرده و از اين روايات، شؤون و اختيارهاي ولي فقيه در عصر غيبت و ولايت مطلقه او را استفاده کرده است. وي از اطلاق احاديث مزبور ولايت مطلقه را کشف کرده و ديدگاه‌هاي برخي فقهاي شيعه اماميه همچون: امام خميني، آيت‌الله بروجردي آيت‌الله سيدمحسن طباطبايي حکيم در زمينه مناصب حکومتي فقيه، مانندِ قضا، اجراي حدود الهي، تشکيل دولت، اجراي قوانين شرعي در جامعه، امر به معروف و نهي از منکر، دخالت در امور حسبيه و... را منعکس مي‌سازد. او از لِحاظ عقلي نيز بر ضرورت تشکيل حکومت و شأن فقيه جامع‌الشّرايط در اين زمينه تأکيد ورزيده، اعتقاد دارد تشکيل حکومت و بودن فقيه عادل، مدير، مدبّر و... بر رأس آن کاملاً عقلي است و برخي ديگر از آيات قرآن را در اين باره شرح و تفسير مي‌کند. تطبيق نظريه حکومت براي ولايت فقيه، نقد نظريه تزاحم احکام صادر شده از سوي فقها، تطبيق نظريه حکومت و ورود بر ولي امر و ميزان ولايت او، از ديگر مندرجات اين نوشتار محسوب مي‌شود.