جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق در پنج فصل به موضوع مورد نظر پرداخته است: فصل اوّل: کلّیات تحقیق; فصل دوم: بررسی مفهوم سیره، امام، و امّت; فصل سوم: نگاهی گذرا به اوضاع سیاسی و فرهنگی حاکم بر جامعه اسلامی در عصر امامان(علیهم السلام)پس از رحلت رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) تا پایان غیبت صغری و شناسایی انواع مخالفان امامان(علیهم السلام); فصل چهارم: بررسی اهداف امامان(علیهم السلام) از برخورد با مخالفان و شیوه های گوناگون ایشان و یارانشان با مخالفان; فصل پنجم: بررسی عوامل تاثیر گذار در تفاوت برخورد امامان با مخالفان; آن چه به صورت نتیجه این پژوهش می توان مطرح کرد این است: در طول تاریخ بشر، همواره دو جبهه حقّ و باطل در برابر هم صف آرایی کرده اند. حق طلبان برای رسیدن به اهداف الهی خود در برابر ستمگران و کج اندیشان که راه تکامل را به روی انسان ها سد کرده اند، به مبارزه ای گسترده و همه جانبه دست زدند. شناخت شیوه های مقابله با ظالمان و منحرفان که از سوی اولیای حق (امامان(علیهم السلام)) ارائه شده است، ضرورتی غیرقابل انکار دارد; سیره ای که به دلیل عصمت و حکمت خدادادی ایشان بر ما و تمام انسان ها در همه زمان ها و مکان ها حجّت است; از این رو بهترین الگو در برخورد با مخالفان سیاسی و فکری جامعه اسلامی به شمار می رود.امامان معصوم که جانشینان واقعی پیامبرانند، در برخورد با مخالفان خود (اعمّ از مخالفان سیاسی که همان غاصبان حکومت و زمامداران فاسد و کارشکنان حکومت حق هستند و مخالفان فکری که همان کج اندیشان، بدعت گذاران و تحریف گران دین مقدّس اسلام و منحرف کنندگان جامعه اسلامی اند)، با توجّه به وضعیت متفاوت، از شیوه های گوناگون استفاده می کردند. گاهی برای حفظ جان خود و اهل حق و رعایت مصالح جامعه اسلامی نظیر حفظ وحدت، به پنهان کاری و ظاهرسازی و به اصطلاح، «تقیّه» روی می آوردند. حتّی گاهی بنا به ضرورت جامعه اسلامی، با رعایت اصول و پافشاری بر ارزش ها، به همکاری مصلحتی با مخالفان می پرداختند و اگر زمینه ای برای گفتگو ایجاد می شد، به نصیحت، انتقاد و احتجاج با مخالفان نیز می پرداختند و سرانجام اگر در وضعی خاص با مخالفان سرکش و فتنه جو مواجه می شدند، بر خلاف روش اوّلی و برای رفع موانع هدایت به روش های قهرآمیز متوسّل می شدند; پس امامان معصوم(علیهم السلام)به رغم داشتن اهداف مشترک که همان حفظ اسلام، تشکیل حکومت اسلامی و مبارزه با ظلم و جهل بوده است، از شیوه های متفاوتی در برخورد با مخالفان بهره می جستند که می توان عوامل تأثیرگذار در اتّخاذ شیوه های متفاوت را میزان خفقان، سطح آگاهی و فهم جامعه، ویژگی های شخصی خلیفه وقت، وجود یاران و همراهان واقعی و... برشمرد.

بی شک بحث های اخلاقی و آداب معاشرتی از زمانی که انسان گام بر روی زمین گذارد آغاز شد. زیرا ما معتقدیم حضرت آدام که پیامبر خدا بود، نه تنها فرزندانش را با دستورات اخلاقی و اجتماعی آشنا ساخت، بلکه خداوند از همان زمانی که او را آفرید و ساکن بهشت ساخت مسائل اخلاقی و آداب معاشرت اجتماعی را با اموار و نواهی اش به او آموخت. سایر پیامبران الهی یکی پس از دیگری به تهذیب نفوس و تکمیل اخلاق که خمیر مایه ی سعادت انسان ها است پرداختند . بزرگ ترین معلم اخلاق و ادب پیامبر اسلام ( ص) بود که با شعار « انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق » مبعوث شد و خداوند درباره ی او فرموده است « و انک لعلی خلق عظیم» اخلاق تو بسیار عظیم و شایسته است. و انسانی است که از ولادت تا بعثت و از بعثت تا هجرت ، و از هجرت تا رحلت وجود عزیز و نازنینش با خیر و برکت و لطف و رأفت همراه بود و با نور هدایت اش ، انسان را به راه رهایی و سعادت ابدی راهنمایی کرده است . بعد از پیامبر امامان معصوم ( علیهم السلام) به گواهی روایات اخلاقی گسترده ای که از آنان نقل شده ، بزرگ ترین معلمان اخلاق بودند و در مکتب آنان مردان برجسته ای که هر کدام از آن ها را می توان یکی از معلمان عصر خود شمرد ، پرورش یافتند . زندگانی و آداب معاشرت اجتماعی پیشوایان معصوم ( علیهم السلام)و یاران با فضیلت آنان ، گواه روشنی بر موقعیت اخلاقی و فضایل آن ها می باشد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست این که : بعضی ها بین واژه ی اخلاق و آداب تفاوت قائل شدند و بعضی آن را مترادف هم گرفتند . « اخلاق» صفت نفسانی است امّا ادب صفت رفتار است اخلاق در واقع همان ملکات راسخه در روح و در حقیقت وصفی از اوصاف روح است اما آداب عبارت است از هیأت های زیبا و مختلفی که اعمال صادره ی از آدمی به آن متصف می گردد . در واقع آداب ناشی از اخلاق است و پایه ی ادب ، عقیده و اخلاص انسان است و آداب ناشی از اخلاق و اخلاق زاییده ی مقتضیات اجتماع است. در واقع آداب و رسوم هر اجتماعی به منزله ی افکار و خصوصیات اخلاقی آن اجتماع است ما حسب گستردگی مطلب ، گزینه ی آداب معاشرت را از دیدگاه پیامبر اعظم r بررسی می کنیم . پیامبر ( ص) که در قرآن در مورد ایشان این طور سخن گفته: « فبما رحمه من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک» به لطف خدا تو با مردم نرمش داشتی و اگر آدمی تندخو و خشن بودی مردم از گرد تو پراکنده می شدند . اخلاق ایشان طوری بود که به کوچک ترها رحم می کرد و به بزرگ ترها احترام می گذاشت ، یتیم را خشنود می کرد و پناه می داد، به فقیران و مسکینان نیکی و احسان می کرد، حتّی به حیوانات نیز رحم می نمود . پیامبر ( ص) با وجود آن که مقام شکوه مند رسالت و سرپرستی را دارا بود ولی زندگی و معاشرت او در اجتماع آن چنان ساده و بی پیرایه بود که اگر در میان جمعی می ننشست ، فرد ناشناس مجبور بود بپرسد : کدام یک از شما محمّد(ص) است . دنیا او را مغرور نکرد. چنین شخصی، سیره و روش اش جاده ی روشنی است که ما را تا جاده ی خوشبختی می برد و امتداد این جاده،فرزندان حضرت رسول ( ص) از امیر مؤمنان ( ع) و فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) تا وجود مقدس صاحب الزمان، حضرت مهدی(عج) است که همان تفسیر و تفصیل سیره پیامبر است . در واقع همان سخن نورانی امام کاظم ( ع) که فرمود : « اوّلنا محمّد ، آخرنا محمّد ، اوسطنا محمّد و کلّنا محمّد » یعنی همه ی ما محمّد هستیم؛اشاره به این دارد که امامان معصوم ( علیهم السلام ) آیینه داران جمال خاتم انبیاء هستند و هر یک به اقتضای زمان ، مکان و وضعیت خود سیره پیامبر را پیش روی جهان بشری نمایانده اند و چون مجال نیست ، به طور اختصار سیره ی پیامبر ( ص) را در بعد آداب معاشرت اجتماعی مورد بررسی قرار دادیم. ان شاءالله این تحقیق گامی مؤثر در رشد و تعالی آداب معاشرت اجتماعی ما باشد .

سیره اقتصادی امام علی (ع) در دوران کوتاه حکومتشان (40-35 ه.ق) مصداق جامع والگویی ماندگار از نظام اقتصادی اسلام است، که آثار جاویدان زمامداری حق و عدل پس از حکومت پیامبر اکرم (ص) را برجای گذاشت؛ زمامداری امام با تفاوت های چشمگیر و بنیادین نسبت به خلفای سه گانه، در واقع پس از چندین سال وقفه «سیره نبوی» را احیاء نمود و به جامعه تازه پای اسلامی عرضه داشت. حکومت امام علی (ع) با به راه انداختن اصلاحات اقتصادی در سطوح وسیع، تغییر و تحولات عظیمی را در جامعه به وجود آورد که جلوه عدالت آن تا سالیان متمادی جامعه را دگرگون ساخت. این رساله ضمن بیان فرازهایی از زندگانی سیاسی امام علی (ع)، به چگونگی تغییر و تحول در مدیریت کلان اقتصادی و شیوه به کارگیری و نظارت دقیق براعمال و رفتار آنها پرداخته است. در مورد اصلاح ساختار بیت المال مسلمین، از نحوه صحیح دریافت اموال، تقسیم عادلانه آن، تا با احتیاط هزینه کردن اموال عمومی، و حتی برخورد قاطعانه با سوء استفاده کنندگان از بیت المال، ضمن مقایسه با اقدامات خلفای گذشته مطالبی را بیان می دارد. سعی شده است تا چگونگی تلاش های پیگیر امام علی (ع) پیرامون مبارزه با فقر و محرومیت از راه های فردی، حکومتی و فرهنگی و همچنین راهکارهای امام علی (ع) را جهت جلوگیری از تکاثر ثروت، جهت ترغیب و تشویق عموم مردم (بویژه محرومان) به کار و تلاش و تولید و بوجود آوردن عمران و آبادانی در شهرها بازگرداندن محرومان جامعه به طیف افراد عادی، و تغییر چهره محروم جامعه، به یک جامعه پویا و تلاشگر، با توجه به آیات قرآنی و روایات باقی مانده به تصویر کشیده شود.

پژوهش حاضر با عنوان « سیره پیامبر ( صلی الله علیه و آله وسلم ) در تحول عصر جاهلیت » است . در این پژوهش سعی شده است، دوران جاهلیت از جوانب مختلف و به صورت مختصر بررسی گردد و به مفاسد رایج آن زمان عربستان در همه ابعاد اقتصادی مانند : ربا خواری ، قمار و ... ، اجتماعی ( جنگ های بی علت و غارت اموال یکدیگر ... ) ، اخلاقی ( زنده به گور کردن دختران و روابط نا مشروع شایع ...) و اعتقادی ( مذاهب تحریف شده و شیوع زیاد بت پرستی ) اشاره شود و تأثیرات و تحولاتی که پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم ) برای دگرگونی آن عصر، در دوران سیزده ساله شروع دعوتشان در مکه و ده سالی که در مدینه تشکیل حکومت دادند، و کار های اساسی که در طی جنگ ها و برنامه های حکومتی و زندگی شخصی ایشان انجام گرفت بررسی گردد؛ و گوشه ای از اصلاحاتی که نسبت به از بین بردن شرک و جهل و تضاد طبقاتی و حقوق زنان و بردگان و برقراری مساوات در بین همگان صورت پذیرفت ذکر گردد، در انتها نیز بررسی کوتاهی از تمدن اسلامی بعد ازپیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم ) خواهیم داشت ؛ با این هدف که با مطالعه بیشتر سیره پیامبر بزرگوار اسلام ( صلی الله علیه و آله وسلم ) بتوانیم گوشه ای از آن را در زندگی و اجتماع خود پیاده کنیم ، چرا که در انتها بیان شده ایرانیان بودند که توانستند اسلام ناب محمدی را تا این زمان به صورت حقیقی حفظ کنند و ایران را به عنوان کشوری شیعی در تمام جهان معرفی کنند و حتی آیین آزادی بخش اسلام را با بانگ رسا به جهانیان برسانند . این مطالب در سه بخش و هفت فصل گنجانده شده است . بخش اول : شناخت عصر جاهلیت فصل اول : عصر جاهلیت فصل دوم : عربستان وادی جاهلیت ، خاستگاه پیامبر بخش دوم : رویکرد اسلام در مکه فصل اول : بعثت پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله وسلم ) و آغاز تحول فصل دوم : نخستین گام ها در توسعه اسلام بخش سوم : دوران شکوفایی اسلام فصل اول : تشکیل حکومت اسلامی فصل دوم : حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله وسلم ) و ره آورد اسلام فصل سوم : نحوه عملکرد به سیره پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم ) بعد از رحلت ایشان. کلید واژه ها: جاهلیت – اسلام - پیامبر – تحول – تمدن .

اگرچه همه انبیاء الهی در یک خط و مسیر، یعنی واسطه هدایت الهی بودن، قرار داشتند، مقتضیات زمان و سطح تعلیمات آنان یکسان و شبیه به هم نبوده است.در این زمینه رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله ویژگیهای بارزی نسبت به سایر انبیاء عظام داشته اند. بارزترین این ویژگیها، خاتمیت آن حضرت است. او باید مکتبی راپایه ریزی می کرد که تا پایان حیات بشر اساس و برنامه زندگی قرار می گرفت. انجام این مهم دشواریهای فراوانی را به دنبال داشت. شدت حرص پیامبر صلی الله علیه وآله برهدایت قوم از یک سو و اذیتهای فراوان روحی وجسمی دراین راه از دیگر سو ایجاب می کرد که حضرتش با اتکا به پشتوانه های قوی به رسالت خویش ادامه دهد و نه تنها خسته و مانده نشود بلکه روز به روزاستوارتر گردد. به همین علت، خداوند کتاب آسمانی نازل بر او را که معجزه اش بود بتدریج در بستر زمان وهمپای حوادث فرو فرستاد تا مایه دلگرمی و تثبیت قلب آن حضرت شود و این مهمترین راز نزول تدریجی قرآن نیز بود . این نزول با ارائه بهترین رهنمودها و اتخاذمتنوعترین و عالیترین شیوه ها، پیامبر را در جهت رسالت جهانی و تکمیل اهداف الهی کمک می کرد وتدریجی بودنش موجب می گشت آن حضرت با داشتن بهترین پشتوانه دلگرم کننده با پایداری تمام به ادای رسالت خویش بپردازد.

این تحقیق بر آن است که با تفحّصی عمیق، تأثیر روحی، اخلاقی ذکر خدای تعالی در نهاد بشر را با استفاده از آیات قرآن مجید و روایات معصومان علیهم السلام و با تأکید بر استفاده از تفاسیر شیعه و سنّی از آغاز تاکنون که منابع عظیم اسلامی هستند، مورد بررسی قرار دهد، تا گامی در جهت حلّ مشکلات عدیده انسانِ قرن حاضر از جهت روحی بردارد. از آن جا که بشر قرن حاضر، دست خوش نگرانی ها و اضطراب های عمیق روحی است و هر روز بر بیماری های روحی و عصبی او افزوده می شود، درحالی که کامل ترین دین هاست و به حق، داعیه سعادت دنیوی و اخروی بشر را دارد و دستیابی به آن را به شرط متخلّق شدن به اخلاق اسلامی می داند، لذا ضروری است که موانع سعادت بشر، شناخته شود و مهم ترین راه دستیابی به اطمینان و آرامش روحی از نظر اسلام، بررسی و دستورالعمل آن به کار گرفته شود. از احادیث بسیاری که در ذیل آیات مربوط ذکر آمده، مشخّص می شود که ارتباط اجتناب ناپذیری بین یاد خدای متعال، اطمینان، هدایت و نشاط روح و قلب وجود دارد. پس لازم است بر اساس نقل و عقل، شناخت صحیحی نسبت به خدا باشد تا حقیقت ذکر، آن چنان که باید در وجود ذاکر تأثیر بگذارد و طی مراحل کمال در پرتو ذکر برای انسان محقّق شود و نیز مسائلی مانند: رابطه ذکر و علم، ذاکران و تاریخ، ولو اجمالاً، دانسته شود. این موضوع، طی پنج فصل در پایان نامه این محقّق، عرضه شده است: وی در فصل اوّل، ارزش و اهمّیت موضوع و سوابقی از مطالعات خود را تحلیل نموده است. در فصل دوم، منابع اصلی برگزیده، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در فصل سوم، چگونگی و حیطه تحقیق، عنوان شده است. در فصل چهارم، که شامل دو بخش است، نگارنده، یافته های خود را عرضه نموده است. وی در بخش اوّل، ابتدا به بررسی مفهوم ذکر پرداخته و سپس دلایلی از قرآن و روایات را با توجّه به تفاسیر برگزیده و شرح احادیث عنوان نموده، تا ثابت کند ذکر، واجب عقلی است. وی در این بخش، تأثیرات مختلف ذکر را بررسی نموده و اُسوه های متعالی ذکر را معرّفی کرده است. سپس عوامل بازدارنده ذکر را مطرح ساخته و راه کسب این خُلق متعالی را تفصیلاً بیان کرده است. در پایان این بخش نیز خالق سبحان را که مذکورِ ذکر است، با استفاده از کلام خداوند و روایات، معرّفی نموده تا حقیقت ذکر، آن چنان که شایسته کمال انسان است، محقّق شود و بر اساس بینش و معرفت، استوار گردد. نگارنده، در بخش دوم این فصل، نقطه مقابل ذکر را که غفلت است، بررسی نموده و تأثیرات آن را ذکر کرده است. در این راستا، تأثیر غفلت در جهان امروز را مطرح کرده و راه گریز از آن را با استفاده از کلام هدایتگر الهی و سخنان گهربار معصومان علیهم السلام و همچنین نظریات برخی از دانشمندان اسلامی و غربی مطرح کرده است. در فصل پنجم، نتایج مطالب عرضه شده، در چهار قسمت بیان شده و سپس، توصیه هایی در زمینه تحقیق عرضه داشته است. این فصل، در پایان، شامل کتاب نامه است که نگارنده، شصت منبع مورد استفاده خود را در آن ثبت نموده است.

چون موضوع پایان نامه تاثیر رد و اجازه در عقد فضولی و تطور بحث است . ابتدا ماهیت عقد و تعریف لغوی و اصطلاحی آن بررسی ، و شرایط اساسی صحت آن ذکر و انواع عقد مورد بحث قرار خواهد گرفت سپس وارد بحث عقد فضولی شده و تعریف لغوی و اصطلاحی فضول آورده میشود. آنگاه تعریفی جامع از عقد فضولی ذکر میگردد. پس از آن مستندات عقد فضولی که عبارت است از دلایل قرآنی و دلایلی از سنت که قائلین به صحت عقد فضولی به آن استناد کرده اند ذکر میشود و مفصلا بحث بعمل می آید. قائلین به بطلان عقد فضولی هم دلایلی برای اعتقاد خود ذکر کرده اند که بطور مفصل مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت گروهی هم قائل به تفضیل شده که اگر عقد فضولی به مصلحت مالک باشد و منهی عنه نباشد با اجازه قابل تنفیذ است پس از آن اجازه و مفهوم لغوی و اصطلاحی آن آورده شده و فرق آن با اذن و تاثیرش در عقد فضولی بررسی و اثر رد هم به همین ترتیب بیان میگردد قول به کاشفیت و یا ناقلیت اجازه هم بحثی مفصل را میطلبد که انجام میشود و سپس سرایت فضولی در عقود دیگر و اینکه آیا میتواند فضولی در عقودی چون نکاح و وصیت و وقف و غیره جریان یابد یا خیر؟ و آیا با اجازه نافذ میگردد یا اجازه در آنها تاثیری ندارد، توضیح داده خواهد شد تطور بحث فضولی در ادوار گذشته تاکنون آورده شده و کل بحث مورد استنتاج قرار خواهد گرفت

چکیده:هدف از این پایان نامه، بررسی تاثیر اشتباه بر مسوولیت کیفری با تاکید بر تاثیر آن درحدود و قصاص است. لذا سعی می شود به سوالاتی از این قبیل پاسخ داده شود که تاثیر اشتباه اعغم از موضوعی و حکمی بر مسوولیت کیفری در جرایم مستوجب حد چگونه است؟ اشتباه موضوعی در جرایم علیه تمامیت جسمانی - جرائم موضوع باب قصاص به چه نحو بر مسوولیت کیفری مرتکب تاثیر می گذارد؟ منظور قانونگذار از جهل به حکم و جهل به موضوع دربرخی از مواد قانون مجازات اسلامی، چه نوع جهلی است. جهل قصوری یا جهل تقصیری ؟ تحقیق حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول، اختصاص به کلیات دارد. درفصل دوم، تاثیر اشتباه بر مسئولیت کیفری در حدود مورد بررسی قرار می گیرد و نهایتا" فصل سوم، به تاثیر اشتباه بر مسوولیت کیفری در قصاص می پردازد. برای بررسی تاثیر اشتباه بر مسوولیت کیفی لازم است، اشتباه را به دوقسم حکمی و موضوعی تقسیم نمود. در رابطه با اشتباه حکمی ( جهل به قانون ) می توان گفت که از دیدگاه حقوق جزای عرفی باتوجه به قاعده معروف " جهل به قانون رافع مسوولیت نیست " بعد از مضی مدت مشخصی، ادعای اشتباه حکمی از سوی مرتکب، مسموع و قابل پذیرش نیست. البته اخیرا"دربعضی از قوانین جزائی مبتنی بر حقوق عرفی، اشتباه حکمی قهری و اجتناب ناپذیر از قاعده مذکور استثناء شده است. در حقوق جزای اسلام( فقه شیعه) نیز ادله معذور بودن جاهل به واسطه دوقاعده وجوب تعلم احکام شرعی و اشتراک حکم بین عالم و جاهل تقیید و تخصیص خورده و به عبارت روشنتر، جهل و اشتباهی که مانع از تحقق مسوولیت کیفری میگردد، تنها جهل و اشتباه ناشی از قهر و غلبه و قصور است نه هر نوع جهل و اشتباهی که متاسفانه درقانون مجازات اسلامی، بدین امر تصریح نشده است. اما دررابطه با اشتباه موضوعی لازم به ذکر است که گر اشتباه موضوعی در جرایم عمدی حادث شود، تاثیر آن برحسب اینکه به یکی از عناصر و اوصاف اساسی یا فرعی و یابه یکی از علل مشدده جرم تعلق گیرد، متفاوت است و درصورتیکه اشتباه درجرایم غیر عمدی رخ دهد، اصولا" مسوولیت کیفری فاعل را زائل نمی کند. اشتباه حکمی و موضوعی درجرایم موضوع کتاب دوم قانون مجازات اسلامی - حدود به معنی الاخص - باعث منع تقصیر کیفری و نهایتا" سقوط مجازات می گردد. هرچند که مقنن در ماده ‎۶۵،۶۴ تبصره ‎۱ ماده ‎۱۶۶ و بند ‎۵ و ‎۶ ماده ‎۱۹۸ فقط به تاثیر اشتباه بر مسوولیت کیفری در سه جرم ( زنا، شرب مسکر، سرقت حدی ) تصریح کرده که شایسته بود حکم فوق به سایر حدود نیز تسری پیدار می کرد. درجرایم موضوع کتاب سوم قانون مجازات اسلامی - قصاص - نیز حکم کلی اشتباه و مقدار تاثیر آن بیان نشده است، اما اشتباه موضوعی در بند ج مواد ‎۲۰۶ و ‎۲۷۱ و نیز ‎۲۲۶ و‎۲۹۵ مورد توجه قرار گرفته است.

چکیده:هدف از این پایان نامه، بررسی تاثیر تابعیت براحوال شخصیه از لحاظ تعارض قوانین است. تحقیق حاضر بااستفاه از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن درسه فصل تنظیم شده است. فصل اول، تحت عنوان کلیات، به توصیف تابعیت و نظامهای مختلف آن و نیز احوال شخصیه و توصیف آن در نظام حقوقی ایران می پردازد. فصل دو.م، تاثیر تابعیت را مورد بررسی قرار می دهد. نهایتا" در فصل سوم، تاثیر تعارض تابعیت در احوال شخصیه مورد بحث قرار می گیرد. براساس یافته های تحقیق، تابعیت به عنوان عوامل ارتباط افراد با دولت و درنتیجه نظام حقوقی که برایشان حاکم است، می تواند نقش تعیین کننده ای درزندگی حقوقی و قضایی افراد داشته باشد. درتوصیف تابعیت تنظیم موقعیت در عنصر دولت و فرد مورد توجه است و در ظاهر هرکدام به تنهایی و به طور مطلق توان اعمال حق خود رادرخصوص تابعیت ندارند. طریق تحصیل تابعیتها نیز در کشورها متفاوت بوده و منطبق بریکی از دوسیستم خاک و خون است. موضوع احوال شخصیه نیز به اعتبارشمول اهلیت و وضعیت افراد نشانگر قالب زندگی فرد در خانواده و یااجتماع است. ازآنجا که در تعارض قوانین همواره یک طرف موضوع ایرانی است، لذا تعیین قلمرو احوال شخصیه درمبحث توصیف اهمیت به سزایی دارد، ازلحاظ قانون ایران احوال شخصیه شامل اهمیت، ازدواج، طلاق، قیمومیت و .... است . ماده ‎۷ قانون مدنی ایران اصل اعمال قانون ملی ( قانون کشور متبوع قلمرو تاثیر دو عامل مذکور در یکدیگرراتعیین کرده است. تغییر تابعیت موضوع دیگری است که باعث تغییر در احوال شخصیه می شود. تغییر تابعیت یاارادی است یا غیر ارادی که درنتیجه الحاق سرزمین کشورها درصورت جنگ و یاانضمام دو کشور اتفاق می افتد. درمورد تغییر تابعیت در اثر ازدواج نیز باید گفت، تفاوت تابعیت زوجین باعث می شود اعمال اصل حاکمیت قانون ملی نسبت به احوال شخصیه قدری با مشکل مواجه می شود. قانون حاکم بر احوال شخصیه طبق موتد ‎۶ و ‎۷ قانون مدنی، هماناقانون ملی اشخاص حاکم بر احوال شخصیه آنان است، اگرچه اعمل این اصل در مواردی با مشکلاتی نظیر عدم وحدت قوانین خارجی، عدم قانون راجع به احوال شخصیه و تابعیت مضاعف یابی تابعیتی اشخاص، مواجه می شود. لازم به ذکر است، اصول کلی حاکم بر احوال شخصیه درحقوق ایران، اعمال قانون ملی است، امادرحقوق فرانسه اگرچه اصل کلی همان" اعمل قانون ملی" است، ولی به دلیل اینکه قانونگذار فرانسوی برای اقامتگاه نقش بدل از تابعیت قائل است، لذا درمواردی که اعمال قانون ملی امکان نداشته باشد، " قانون اقامتگاه" اعمال می شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی روابط جمهوری اسلامی ایران و جنبش توحید اسلامی و نحوه تاثیرگذاری انقلاب اسلامی ایران براین جنبش است. تحقیق حاضر، بااستفاده از روش کتابخانه ای انجام گرفته و بطور کامل در پنج فصل تنظیم شده است. فصل اول، که خود شامل چهار بخش است، ساختار دولت و قدرت در لبنان، ابعاد داخلی و بین المللی بحران لبنان، ساخت رهبری و گروههای قدرت در لبنان و حرکتها و جنبشهای اسلامی در لبنان را مورد بررسی قرار می دهد. دراین فصل با مروری بر ساختار اجتماعی- سیاسی و دینی لبنان و احزاب و نیز سایر گروههای سنی، شیعی و دروزی، زمینه های تاسیس جنبش توحید اسلامی در بستر محیط اجتماعی- سیاسی لبنان وضوح بیشتری می یابد. فصل دوم، به طور کل اختصاص به معرفی جنبش توحید اسلامی دارد. فصل سوم، روابط جمهوری اسلامی ایران و جنبش توحید اسلامی را بررسی می کند. بررسی تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر جنبش توحید اسلامی و نتیجه گیری از تحقیق به ترتیب در فصلهای چهارم و پنجم ارائه شده اند. نتایج حاصل ار تحقیق نشان می دهد که لبنان کشوری است اسلامی که طوائف و گروههای مختلف آن در برابر رژیم اشغالگر مبارزه می کنند، بنابراین ارتباط با این گروهها و حمایت از آنها می تواند مخالفت اسلام و نظام اسلامی را با صهیونیسم نشان دهد. بنابراین یکی از اهداف انقلاب اسلامی کمک و حمایت از جنبشهای اسلامی دنیا می باشد. ازجمله حرکتهایی که در لبنان مورد نظر نظام اسلامی قرار گرفت، حرکت توحید اسلامی بود که در سال ‎۱۹۸۲ به رهبری شیخ سعید شعبان تاسیس شد. از اهداف مهم این جنبش، بازگشت به اصل قرآن و سنت رسول خدا و نابودی و انحلال حرکتهای غیر اسلامی در منطقه بود، از اهم درگیریهای این جنبش می توان به درگیری جهت تصفیه جماعت شمشوم( الحشاشین) در منطقه " قبه" درگیری با حزب بعث عراق در سال ‎۱۹۸۳، درگیری با جنبش ‎۲۴ اکتبر ( تشرین) و درگیری با حزب کمونیست اشاره کرد. جمهوری اسلامی ایران به دلایل مختلفی سعی در ارتباط با جنبش توحید اسلامی به خصوص رهبری این جنبش داشته است، از جمله این دلایل می توان به موارد زیر اشاره کرد ‎۱) ایجاد ارتباط با گروههای سنی جهت عینیت بخشیدن به وحدت مسلمین ‎۲) انقلابی و اسلامی بودن افکار شیخ سعید شعبان ‎۳) مخالفت شیخ سعید شعبان با حزب بعث و مبارزه با این حزب و بالاخره نابود گکردن آن در شهر طرابلس ‎۴) حرکت اسلامی و انقلابی جنبش در برابر جماعت شمشوم( الحشاشین) ‎۵) حضور فعال و گسترده تر جمهوری اسلامی ایران در منطقه در رویارویی با رژیم اشغالگر در روند برقراری ارتباط جمهوری اسلامی ایران با جنبش توحید اسلامی سه دوره، کاملا" از یکدیگر متمایزند: دوران سوء ظن، دوران رفع ابهام و دوران تحکیم و تقویت روابط، که هر کدام به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته اند. این جنبش برای ادامه فعالیت خود در منطقه باید مواردی چون رعایت اعتدال و میانه روی در موضعگیریهای خود نسبت به شیعیان و اهل تسنن، ایمان و اعتقاد به خدا و تبعیت از قرآن و سنت رسول خدا، تقویت ایمان و تقوا و همکاری در مبارزه با رژیم اشغالگر، توجه به نیروهای مردمی، حفظ و تداوم وحدت با سوریه، موضعگیری در برابر سیاستهای جهانی و به خصوص کشورهای اسلامی، تداوم و تقویت روابط با جمهوری اسلامی ایران را مورد توجه قرار دهد.