جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مؤلف از قرن 13هـ و قطعاً از مردم شبه قاره است. كتابي بي نام و بي مؤلف است. كتابيست شيعي در رد برخي نظريه هاي اهل سنت هند كه در كتب حديث مطرح كرده اند. به سرآغاز توجه شود (نوشاهي، عارف) [دانشگاه پنجاب فارسي 1/34]

اين كتاب حاشيه بر مطالع الانظار في شرح طوالع الانوار با عناوين «قوله - قوله» مي باشد، كه حاشيه نسبتاْ مبسوطي در اين باره است، اصل كتاب طوالع الانوار از قاضي بيضاوي و شرح ان مطالع الانظار از ابو الثناء محمود اصفهاني است. (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 28/381؛ الذريعة 6/125؛ كشف الظنون 2/1116؛ معجم المؤلفين48/84؛ الاوقاف العامة موصل 2/259]

در ردّ اعتقادات طبقه مشبه است که گويند در شناخت خداي، بر رسولان او حاجت نيست. (حسيني، محمد تقي) [قاضي زاده محمد افندي ص 27]

در رد حاج كريمخان ركن چهارم شيخيه و رد بر علي محمد باب. (احمد منزوي) رساله مبسوطي است در رد عقايد حاج كريمخان كرماني رئيس طائفه شيخيه كرمان، مسمي به ركن چهارم شيخيه و علي محمد باب كه در يك مقدمه و تعدادي رجوم و تنبيهات و خاتمه نگاشته شده، مولف عباراتي چند، از كتابهاي دو نفر فوق الذكر را به فارسي و عربي آورده، سپس به عربي به پاسخ آنها پرداخته است. (محمود مرعشي) آغاز كتاب: بسمله الحمدلله الذي رفع اعلام الاعلام علي قلل الاعلام و دفع اصنام الاصنام عن زلل الاصنام انجام كتاب: جزاه الله في الدارين و حباه بكل ما تقربه العين و صلي ... [مجلس شوراي ملي 11/82؛ ذريعه 10/164؛ مرعشي 37/86؛ فهرستواره منزوي 9/303]

رساله اي است در رد شبهه اي كه در آن براي خداوند متعال، اثبات شريك نموده است. مولف در رساله موجود، از ميرزا طاهر، ملا خليل، مير سيد شريف جرجاني (در گذشته: 816ه ق) و قطب الدين رازي نقل كرده است. «سيد محمود مرعشي و محمد حسين اميني» [مرعشي44/430]

شخصي به نام «امير فضل الله بقي مؤيد» اشكالاتي بر كلام الهي «قل هو الله احد» وارد كرده كه مؤلف در اين مختصر پاسخ آنها را داده است. ظاهرا مراد از امير فضل الله، مير فضل الله بن محمد كيا استرآبادي است كه از شاگردان معروف محقق اردبيلي و در عقليات صاحب نظر بوده است و از او نقل شده كه هنگام وفات از اردبيلي پرسيدند كه بعد از شما به كه رجوع كنيم، محقق اردبيلي پاسخ داد كه در مسائل شرعيه از مير علام و در مسائل عقليه از مير فضل الله (رياض العلماء 4/362 و 5/117). و همين مي تواند مؤيد صحت نسبت اين رساله به مقدس اردبيلي باشد. در الذريعه دو كتاب به فضل الله استرآبادي با نامهاي «التوحيد في دفع الشبهات الثلاث عن كلمة التوحيد» (4/488) و «شرح كلمة التوحيد و دفع الشبهات عنها» (14/41) نسبت داده كه موضوع آن با آنچه محقق اردبيلي در ابتداي تهليلية آورده مطابق است و البته اين دو نام مذكور در الذريعه، دو عنوان از يك كتاب است. آغاز كتاب: بسمله، و به نستعين يقول المعتصم بحبل ربه الصمد ... . . احمد لما رايت ما كتبه السيد المدقق امير فضل الله التقي المويد بعض الشبهة علي كلمة التوحيد و « قل هو الله احمد » اردت الجواب الحري عند كل احمد ... . انجام كتاب: قال الشبهة الاولي في تركيبها فيدل علي نفي اله واحد، فتامل، تمت بعون الرب الودود. [دانشگاه تهران 16/678]