جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کریستوفر ملچرت[۱] کارشناس و اسلام‌شناس آمریکایی در سال ۱۹۵۵ متولد شد. دوران کودکی را در منطقه خلیج سانفرانسیسکو سپری کرد و در سال ۱۹۷۳ تحصیلات متوسطه را در دبیرستان برکلی به پایان رساند. مابین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۲ در دوره‌های فشرده دانشگاه پنسلوانیا در برکلی شرکت کرد و زبان‌های عربی و فارسی را آموخت. تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه پرینستون ادامه داد و در سال ۱۹۹۲ مدرک دکترای خود را در رشته تاریخ از دانشگاه پنسیلوانیا اخذ کرد. رساله دکترای او بعدها به صورت مستقل و در کتابی به نام” تشکیل مکاتب فقهی اهل سنت” توسط انتشارات بریل به چاپ رسید. موضوع پژوهشی او جنبش‌ها و نهاد‌های اسلامی در قرن نهم و دهم و عصر حاضر است. وی به تدریس دررشته‌های گوناگون اسلامی چون حدیث، فقه اسلامی، عرفان و نیز ادبیات عرب در “کالج کمپروک ” پرداخته است. تحقیقات و مقالات او جوایز و دست‌آوردهایی متعددی را چون جایزه کمک هزینه تحصیلی ماری کوری برای مقاله ” الگوهای فقه و تقوا در صدر اسلام”برایش به ارمغان آورد. از جمله مقالات پرسر و صدای او مقاله ای درباره اینکه آیا زنان می توانند رهبری جامعه اسلامی را بر عهده بگیرند است که در این مقاله به بررسی دیدگاه‌های مربوط شیعه و سنی پرداخته است. کریستوفر ملچرت در حال حاضر استاد و عضو هیئت علمی موسسه شرق‌شناسی دانشگاه اکسفورد است و اخیرا تحقیقاتی را در زمینه “زندگی و آثار احمد ابن حنبل ” و “عرفان ودیگر جنبش‌های مورد بحث پیش از جندیان” در دست دارد. کتابشناسی Ahmad ibn Hanbal. Oxford: Oneworld, 2006. (in 116 World Cat libraries) [۲] The Formation of the Sunni Schools of Law, 9th-10th Centuries C.E. ( Studies in Islamic law and society, v. 4). Leiden: Brill, 1997. Review by W B Hallaq International Journal of Middle East Studies ۳۱, no. 2, (1999): 278-280 Review by P Sanders American Journal of Legal History43, Part 1 (1999): 98   گزیده‌ مقالات ‘Three Qur’anic Terms (Siyāḥa, Ḥikma and Ṣiddīq) of Special Interest to the Early Renunciants’. Pages 89-116 in The Meaning of the Word: Lexicography and Qur’anic Exegesis. Edited by S. R. Burge. London: Oxford University Press, 2015. ‘Basra and Kufa as the Earliest Centers of Islamic Legal Controversy’. Pages 173-94 inIslamic Cultures, Islamic Contexts: Essays in Honor of Professor Patricia Crone. Edited by Behnam Sadeghi, &al. Islamic History and Civilization, Studies and Texts, 114. Leiden: Brill, 2015 ‘Origins and early Sufism’ (۸,۵۰۰ words). Pages 3-23 in The Cambridge Com­panion to Sufism. Edited by Lloyd Ridgeon. Cambridge companions to religion. Cambridge: University Press, 2015. ‘Ibn al‑Mubārak’s Kitāb al‑Jihād and Early Renunciant Literature’. Pages 49-69 inViolence in Islamic Thought from the Qur’ān to the Mongols. Edited by Robert Gleave and István Kristó-Nagy. Legitimate and Illegitimate Violence in Islamic Thought 1. Edinburgh: University Press, 2015. ‘The Early Ḥanafiyya and Kufa’, Journal of Abbasid Studies ۱ (۲۰۱۴): ۲۳-۴۵ ‘The Destruction of Books by Traditionists’, Al‑Qanṭara ۳۵ (۲۰۱۴): ۲۱۳-۳۱. ‘The Life and Works of Al‑Nasā’ī’, Journal of Semitic Studies ۵۹ (۲۰۱۴): ۳۷۷-۴۰۷. ‘Whether to keep unbelievers out of sacred zones: a survey of medieval Islamic law’,Jerusalem Studies in Arabic and Islam, no 40 (2013), 177-94. ‘Renunciation (zuhd) in the Early Shi‛i tradition’. Pages 271-94 in The Study of Shiʿi Islam: History, Theology and Law. Edited by Farhad Daftary and Gurdofarid Miskinzoda. The Institute of Ismaili Studies Shi‛i Heritage Series 2. London: I. B. Tauris, 2014. ‘The Life and Works of Abu Dawud al-Sijistani’, Al-Qantara ۲۹ (۲۰۰۸): ۹-۴۴. ‘When Not to Recite the Qur’an’, Journal of Qur’anic Studies ۱۱/۱ (۲۰۰۹): ۱۴۱-۵۱. ‘Whether to Keep Women out of the Mosque: A Survey of Medieval Islamic Law”. Pages 59-69 in Authority, Privacy and Public Order in Islam: Proceedings of the 22nd Congress of l’Union Européenne des Arabisants et Islamisants. Edited by B. Michalak-Pikulska and A. Pikulsi. Orientalia Lovaniensia Analecta 148. Leuven: Peeters, 2006. Ahmad ibn Hanbal. Makers of the Muslim World. Oxford : Oneworld, 2006. ‘Basran Origins of Classical Sufism’, Der Islam ۸۲ (۲۰۰۵): ۲۲۱-۴۰. ‘The Musnad of Ahmad ibn Hanbal: How It Was Composed and What Distinguishes It from the Six Books’, Der Islam ۸۲ (۲۰۰۵): ۳۲-۵۱. ‘Hasan al-Basri, al-‘. Pages 121-7 in Dictionary of Literary Biography 311: Arabic Literary Culture, 500-925. Edited by Michael Cooperson and Shawkat M. Toorawa. Detroit: Thomson Gale, 2005. “Ahmad ibn Hanbal and the Qur’an”, Journal of Qur’anic Studies ۶/۲ (۲۰۰۴): ۲۲-۳۴ [۱] – Christopher Melchert سیدموسوی

دکتر افیم آناتولیویچ رضوان در سال ۱۹۵۷ در سن پترزبورگ بدنیا آمد. پی از پایان دوره متوسطه در دانشگاه شرق‌شناسی زادگاهش به ادامه تحصیل پرداخت و در ۱۹۸۴ موفق به اخذ دانشنامه دکترا در رشته علوم قرآنی شد . وی معاون مدیر شعبه سن پترزبورگ انستیتوی شرق شناسی آکادمی علوم روسیه و نیز سردبیر “نشریه بین‌المللی تحقیقات نسخه های خطی “Orientalia Manuscripta” می‌باشد. بیشترین فعالیت وی در زمینه علوم قرآنی است و کتابهایی نیز در تاریخ مناسبات اعراب و روسیه منتشر کرده است

در سال ۱۹۵۹ برای اولین بار با حمایت مالی مؤسسه باستان‌شناسی آلمان به ایران سفر کرد و از ۱۹۶۱ به عنوان همکار پژوهشگر به این مؤسسه پیوست. از سال ۱۹۷۱ سرپرست بخش تهران این مؤسسه شد و تا ۱۹۸۶ فعالیت‌های این مؤسسه در ایران را هدایت کرد. کاوش‌های باستان‌شناسی در تخت سلیمان، مسجد سلیمان، بسطام و بیستون تحت سرپرستی وی انجام شده است. حاصل فعالیت‌های پژوهشی او درباره معماری و شهرسازی ایران همچنین مکانهای باستانی کاوش شده در ایران بیش از ۳۰۰ کتاب و مقاله پژوهشی است. او در سال ۱۹۹۵ بازنشسته شد.

فرانسوا درُش[۱]در ۲۴ اکتبر ۱۹۵۲ در موزل[۲] فرانسه متولد شد. وی شرق‌شناس، اسلام‌شناس و متخصص نسخه‌شناسی است. از ۱۹۷۳ کار خود را در اکول نرمال سوپریور[۳] آغاز کرد. در۱۹۷۶ در رشته ادبیات کلاسیک پذیرفته و وارد دانشگاه شد ودر ۱۹۷۸ درجه کارشناسی‌ارشد رشته شرق‌شناسی را اخذ کرد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، مطالعات خود را در مؤسسه فرانسوی مطالعات آناتولی[۴] در استانبول بین سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ ادامه داد و عضو کتابخانه ملی فرانسه در بخش نسخ خطی متون قرآنی شد. ما بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ در بنیاد ماکس ون برشم[۵] در ژنو به عنوان مدیر مطالعات بخش عربی کارمی‌کرد. وی همچنین عضو بسیاری از جوامع علمی از جمله انجمن آسیایی، کمیته تاریخی و علمی، بنیاد متخصصان میراث اسلامی( فرقان)[۶] و عضو انجمن اداری و علمی مدرسه تحصیلات عالیه است. درش در ماه می ۲۰۰۹ به ریاست انجمن مطالعات ماقبل تاریخ، باستان و قرون وسطای مغرب انتخاب شد و در سال ۲۰۱۱ به ریاست چهاردهمین کنگره بین‌المللی هنر ترک برگزیده شد. وی در ۲۰۱۳ دوره‌ها و کنفرانس‌های زیادی در ای پی اچ ای برگزار ‌کرد. از جمله جوایز و افتخارات فرانسوا درش عضویت در آکادمی ادبیات[۷] و کسب مدال برنز در ژانویه ۲۰۱۱ و نیز کسب مدال شوالیه آکادمی قلم فرانسه[۸] است. از کتاب‎های برجسته درش  “قرآن بنی امیه” است که در آن به بررسی و تجزیه و تحلیل تغییرات حرف کاف در قرآن که در دوره بنی امیه رخ داده است می‌پردازد و با وقایع‌نگاری تاریخ هنر، زبان‌شناسی ، نسخه‌شناسی و نسخه‌شناسی باستانی، قرآن نوشته شده در دوره بنی امیه را به چالش می‌کشد. فرانسوا درش در مارس ۲۰۱۵ کرسی تاریخ قرآن را در کالج فرانسه به دست آورد. کتاب‌شناسی ۱۹۸۳ – Catalogue des manuscrits arabes, fascicules 1 et 2, Bibliothèque nationale (France), département des manuscrits, Bibliothèque nationale. ۱۹۸۹ – Manuscrits Moyen-Orient Essais de Codicologie et Paléographie, actes du colloque d’Istanbul, 26-29 mai 1986, Institut français d’études anatoliennes : Bibliothèque nationale. ۱۹۹۲ – The Abbasid Tradition, Londres, 1992 ; traduit vers le persan, 2000. ۱۹۹۷ – Scribes et manuscrits du Moyen-Orient, Bibliothèque nationale de France. ۲۰۰۰ – Manuel de codicologie des manuscrits en écriture arabe, Bibliothèque nationale de France. ۲۰۰۴ – Le Livre manuscrit arabe : Préludes à une histoire, Bibliothèque nationale de France, impr.  ۲۰۰۹ – Le Coran, Que sais-je ?, PUF. [۱] -François Déroche [۲] -Moselle [۳] -l’École normale supérieure [۴] -Institut français d’études anatoliennes [۵] -Max van Berchem Foundation [۶] -Experts de la Fondation al-Furqân [۷] -Académie des inscriptions et belles-lettres [۸] -Commandeur des Palmes académiques سیدموسوی

محقق علوم اسلامی و مستشرق ترک است. او استاد بازنشسته از تاریخ علم طبیعی در دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته در فرانکفورت، آلمان و بنیانگذار و مدیر افتخاری موسسه تاریخ علوم عربی – اسلامی آنجا است . زندگی نامه: سزگین در زمینه احیاء و بازسازی دستاوردهای تمدنی دانشمندان اسلامی کارهای ماندگار و ارزشمندی را انجام داده و اکنون از این مجموعه بازسازی شده یک مرکز نمایشگاهی و موزه‌ای ارزشمندی را در شهر فرانکفورت و در مرکز انستیتو تاریخ علوم اسلامی این شهر تشکیل داده است. برای تحصیلات دانشگاهی نخست در دانشکده مهندسی ثبت نام کرد ولی سپس به راهنمایی و زیر نظر هلموت ریتر )شرق‌شناس آلمانی) به مطالعات شرقی در دانشکده هنرهای دانشگاه استانبول پرداخت. وی در همانجا لیسانس، فوق لیسانس (۱۹۴۹) و دکتری (۱۹۵۴) خود را در رشته علوم اسلامی و مطالعات ایرانی گرفت و در همان جا مشغول تدریس شد. سزگین در سال ۱۹۵۶ به آلمان نقل مکان کرد. وی تاکنون ۱۴۰۰ جلد کتاب را تالیف کرده است. شناخته شده ترین اثر او ۱۳ جلد کتاب تاریخ ادبیات عربی است که اصل کتاب به زبان آلمانی نوسته شده و یک کتاب مرجع استاندارد است. عنوان رسالهٔ دکترای او با عنوان “Buhari’nin Kaynaklari” (منابع بخاری) نشان داد که خلاف عقیده رایج در میان شرق شناسان اروپا، تالیفات حدیثی البخاری از منابعی نوشته شده است که قدمت آن به قبل از قرن ۷ می‌رسد و همچنین تاریخ شفاهی بود. او مدرس دانشگاه استانبول بود، اما در پی کودتای ۱۹۶۰ این سمت را از دست داد. نتیجتاً او در سال ۱۹۶۱ به آلمان مهاجرت کرد و به عنوان استاد مدعو در دانشگاه فرانکفورت شروع به کار کرد. در سال ۱۹۸۲، سزگین موسسه تاریخ علوم اسلامی عربی را تاسیس کرد. امروز این موسسه جامع ترین مجموعه از متون تاریخ علم عربی اسلامی در جهان را داراست. در سال ۱۹۸۳ سزگین همچنین یک موزه منحصربه‌فرد در این موسسه، با گرد هم آوردن بیش از ۸۰۰ مدل از دستگاه‌های علمی تاریخی، ابزار و نقشه‌ها، عمدتاً متعلق به عصر طلایی علوم اسلامی تاسیس کرد. موزه بسیار مشابهی در سال ۲۰۰۸ در استانبول افتتاح شد. در سال ۱۹۶۸، سزگین چهار کتاب ناشناخته حساب دیوفانت را در حرم امام رضا در شهرستان اسلامی مشهد مقدس در شمال شرقی ایران یافت. ۱۳ جلد کتاب تاریخ ادبیات عربی او (۱۹۶۷-۲۰۰۰) زیر بنای تاریخ علم و فناوری در جهان اسلام و گاهشمار دانشمندان و مهندسان مسلمان است. کتاب ۵ جلدی علوم طبیعی اسلام او اسناد اقلام موجود در موزه فرانکفورت است. از سال ۱۹۸۴ او مجله تاریخ علوم عربی اسلامی را ویرایش می‌کند. سزگین استدلال کرده است که دریانوردان مسلمان آمریکا را پیش از غربیها کشف کرده بودند و با اسناد معتبر نشان داده که غربی‌ها بدون استفاده از مدارک مسلمانان نمی‌توانستند با آن امکانات دریانوردی آن موقع به آمریکا برسند. اثار: Geschichte des Arabischen Schrifttums(1967-2000) 13 volume Natural Sciences of Islam 5 volume Journal for the History of Arabic-Islamic Science (Eitor)

جاسلین سزاری محقق ارشد مرکز تحقیقات دانشگاه جرج تاون است. از آثار وی: دائره المعارف اسلام در آمریکا (۲۰۰۷)؛ مسلمانان در غرب پس از یازده سپتامبر (۲۰۱۰)؛ دین، مدرنیته و دولت (۲۰۱۳)؛ بیداری اسلامی؛ دین، دموکراسی و مدرنیته (۲۰۱۴).

نسرین عسگری، در سال ۲۰۱۲ دکترای خود را از دانشگاه تورنتو دریافت نمود. در حال حاضر، وی مدرس و محقق دوره پست دکترا در گروه مطالعات آسیایی دانشگاه بریتیش کلمبیا می‌باشد. وی به عنوان کارشناس مدعو در بخش هنرهای ایرانی کتاب، تحقیقاتی در کتابخانه بادلین آکسفورد به انجام رسانده، و مقالاتی در باب تعاملات متن و تصویر در هنرهای ایرانی کتاب در دانشگاه آکسفورد و کمبربج ارائه کرده است. مقالات تحقیقاتی وی در مجلات معتبر مطالعات ایرانی و نرتیو کالچر به چاپ رسیده‌اند.

خانم تیانا کوتساروا دکترای مطالعات اسلامی خود را از دانشگاه “بن” دریافت نموده و درحال حاضر محقق و مدرس گروه مطالعات اسلامی این دانشگاه است.

اندور ریپین[۱] در ۱۶ می ۱۹۵۰ در لندن متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در ۱۹۶۸ وارد دانشگاه تورنتو شد و تا  ۱۹۷۴ در رشته علوم دینیِ این دانشگاه تحصیل کرد. رساله  پایان‌نامه‌اش را با عنوان «رابطه من- تو مارتین بوبر[۲] و تأثیر آن بر کلام مسیحی» در ژوئن ۱۹۷۴  ارائه داد. در همان سال، برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد، به دانشگاه مک گیل[۳] رفت. ریپین در این دانشگاه به اسلام شناسی رو آورد و توجه خود را به علوم قرآنی معطوف کرد. در ژانویه ۱۹۷۷، از پایان‌نامه خود با عنوان «حرم و اصطلاحات مترادف و هم‌معنی آن در قرآن؛ تحلیلی از کاربردها و معنی آن» دفاع کرد. وی درهمان دانشگاه از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ به تحصیلات در اسلام‌شناسی ادامه داد و  در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ زیر نظر جان ونزبرو[۴] در مرکز شرق‌شناسی و مطالعات آفریقایی دانشگاه لندن مطالعاتش را انجام داد.  در سپتامبر۱۹۸۱، پایان‌نامه دکتری خود را با عنوان «متون اسباب النزول قرآنی؛ بررسی در کاربرد و تحول آن در تفسیر» به پایان رساند. مطالعات قرآنی ونزبرو در شکل‌گیری جهت مطالعاتی او موثر بود و او مقالاتی را در تکمیل آن نوشت. ریپین سابقه تدریس در دانشگاه های مختلفی چون  میشیگان، کالیگاری[۵] و مک گیل را دارد. وى به دو زبان انگلیسى و فرانسه صحبت مى‏ کند و به زبان‏ هاى عبرى، عربى و آلمانى نیز تا حدود زیادی تسلط دارد. زمینه اصلی مطالعاتی و پژوهشی او مطالعات قرآنی و تفسیری است. فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی‌اش شامل نگارش کتاب و مقاله و شرکت در جلسات و کنفرانس‌ها می‌شود. در سال ۱۹۸۲ با کمک شورای علوم اجتماعی و تحقیقات علوم انسانی کانادا  فرصت سفر و تحقیقات در کشورهای مختلف اسلامی از جمله  ترکیه و مصر را بدست آورد.در همین سال در کنفرانس بین المللی قرآن در هند شرکت کرد و گزارشی درباره وضعیت و روند  تفاسیر قرآنی ارائه داد. این گزارش بعدها به صورت کامل در مجله دنیای مسلمانان منتشر شد. در ۱۹۸۵ سمینار دیگری به همت خود ریپین در دانشگاه کالیگاری برگزار شد و شرح جلسات آن در مجموعه مقالاتی با عنوان روش‏ هاى تاریخی تفسیر قرآن در سال ۱۹۸۸ توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شد. ریپین در ۱۹۹۱ برنده جایزه آموزش عالی دانشگاه کالگاری شد. کتاب  شاخص ریپین با نام «مسلمانان، باورهای دینی و مناسک» در ۱۹۹۰ در دو جلد منتشر و تا به امروز چهار بار تجدید چاپ شده است. این کتاب به بررسی تاریخ  و اندیشه اسلامی از دوران اولیه ظهور اسلام تا عصر مدرن و اسلام امروزی و عناصر منحصر به فردی که تحت تاثیر اسلام و بویژه قرآن و شخص پیامبر شکل گرفته است می‌پردازد. آیین‌ها و مراسم مسلمانان نیز در این کتاب توضیح داده شده است. کتاب دیگر وی «مطالعه اسلام» با همکارى یان کانپرت[۶] توسط انتشارات دانشگاه منچستر در سال ۱۹۸۶ منتشر شده و در راستاى آشنا نمودن محققان جوان غربى با اسلام است. این کتاب در سال ۱۹۹۰ توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو تجدید چاپ شد. مهمترین کتاب او «قرآن و تفسیر سنتی»  جلد بیست و پنجم از مجموعه چهل و هفت جلدى در باب تمدن و فرهنگ اسلامى است که لورنس اى کنراد[۷]، سرویراستارى ارشد آن را بر عهده داشت و با توجه به منابع مختلف از مقالات محققان قرآن‏ پژوه غربى درباره اصول اولیه تفسیر قرآن و مشکلات مربوط به آن نگاشته شده است؛ ریپین در آن کتاب به بررسی تفاسیر مختلف  قرآن از لحاظ تاریخی، معنایی، نوع متون و غیره پرداخته است. اندرو روپیین از اعضای هیئت تحریریه «دایره‌المعارف قرآنی» لیدن است. این دانشنامه در شش جلد به سرپرستی جین مک اولیف [۸] توسط انتشارات بریل به چاپ رسیده است. او سابقه مدخل نویسی برای دایره المعارف دیگری چون دانشنامه اسلامی و تفسیر انجیل را نیز دارد.به علاوه پیشینه همکاری با نویسندگان دیگر حوزه اسلام و ویرایش کتاب مختلف را در کارنامه خود جای داده است  و در هیئت تحریریه مجلات مختلفی از سراسر جهان عضویت دارد. در سال ۲۰۰۶ به عنوان  یکی از همکاران افتخاری  انجمن سلطنتی کانادا انتخاب شد. او در سال ۲۰۱۱ جلسه مباحثه علمی را با عبدالکریم سروش برگزار کرد که نوار ویدئویی آن بر روی کانال یوتیوب موجود است. اندرو ریپین در حال حاضر استاد مطالعات اسلامی دانشگاه ویکتوریا است. کتاب‌شناسی منتخب : Muslims: Their Religious Beliefs and Practices (The Library of Religious Beliefs and Practices) The Qur’an and Its Interpretative Tradition (Variorum Collected Studies Series, 715) Feb 2002 Defining Islam: A Reader ISBN-10: 1845530608ISBN-13: 9781845530600Pub. Date: 06/01/2007Publisher: Taylor & Francis Textual Sources for the Study of Islam / Edition 1 ISBN-10: 0226720632ISBN-13: 9780226720630Pub. Date: 10/28/1990Publisher: University of Chicago Press Qur’an: Style and Contents ISBN-10: 0860787001ISBN-13: 9780860787006Pub. Date: 01/01/2002Publisher: Ashgate Publishing, Limited The Blackwell Companion to the Qur’an / Edition 1 ISBN-10: 1405188200ISBN-13: 9781405188203Pub. Date: 10/07/2008Publisher: Wiley ______________________________________________________ [۱] – Andrew Rippin [۲] – Martin Bubers [۳] – McGill University [۴] – Gohn Wansbrough [۵] – Calgary University [۶] – Jan Knappert [۷] – Lawrence I. Conrad [۸] – Jane Dammen McAuliffe سیدموسوی

بابر یوهانسن استاد مطالعات دینی اسلامی در مدرسه الهیات دانشگاه هاروارد است. او قبل از آن رییس مدرسه مطالعات عالی در علوم اجتماعی در پاریس و استاد مطالعات اسلامی در دانشگاه آزاد برلین بوده است. او همچنین مدتی مدیریت مرکز زبان‌ها و تمدن‌های خاور نزدیک را در دانشگاه هاروارد بر عهده داشته است. تمرکز تحقیق و تدریس او بر روابط بین دین و قانون در جوامع کلاسیک و معاصر اسلامی است. از جمله آثار او کتاب شرع اسلامی و مالیات و اجاره زمین (راتلج، ۱۹۸۸) و مستحدثات در یک شرع مقدس: هنجارهای حقوقی و اخلاقی در فقه مسلمان (بریل، ۱۹۹۹) است.   Selected Publications Contingency in a Sacred Law: Legal and Ethical Norms in the Muslim Fiqh (Leiden: Brill, 1999). The Islamic Law on Land Tax and Rent: The Peasants’ Loss of Property Rights as Interpreted in the Hanafi Legal Literature of the Mamluk and the Ottoman Periods (London et al.: Croom Helm, 1988). Muhammad Husain Haikal – Europa und der Orient im Weltbild eines aegyptischen Liberalen (Beirut/Wiesbaden: Steiner, 1967). Arabic translation 2010. “Le contrat salam: Droit et formation du capital dans l’Empire Abbaside (XIe et XIIe siècle),” Annales HSS 61 (2006), 863-899. “The relationship between the constitution, the shari’a and the fiqh in the adjudication of Egypt’s Supreme Constitutional Court,” Zeitschrift fuer auslaendisches oeffentliches Recht und Voelkerrecht. Heidelberg Journal of International Law 64 (2004), 881-896. “Apostasy as Objective and Depersonalized Fact: Two Recent Egyptian Court Judgments,” Social Research 70 (2003), 687-710. “Signs as Evidence: The Doctrine of Ibn Taymiyya (1263-1328) and Ibn Qayyim al-Jawziyya (d. 1351) on Proof,” Islamic Law and Society 9 (2002), 168-93. “Vom Wort- zum Indizienbeweis: Die Anerkennung der richterlichen Folter in islamischen Rechtsdoktrinen des 13. und 14. Jahrhunderts,” Ius Commune 28 (2001), 1-46. “Wahrheit und Geltungsanspruch: Zur Begruendung und Begrenzung des Qadi-Urteils im islamischen Recht,” La giustizia nell’Alto Medioevo (secoli IX-XI), Spoleto: Centro Italiano di Studi sull’Alto Medioevo, 1997, 975-1074. “The Valorization of the Human Body in Muslim Sunni Law,” Princeton Papers in Near Eastern Studies 4 (1996), 71-112.

گرد پوین[۱] محقق آلمانی متولد ۱۹۴۰ کوینسبرگ[۲] است. زمینه حرفه‌ای او صحیح‌نویسی تاریخی قرآن  و مطالعه و تفسیر علمی نسخه‌های خطی قدیمی است. همچنین در کتابت و کشف و شناسایی رسم الخط قدیمی تخصص دارد و مدتی نیز مدرس زبان عربی در دانشگاه زارلند[۳]، در زاربروکن[۴] آلمان بوده است. گرد پوپن مسئول پروژه بررسی قرآن صنعا بود. در ۱۹۷۲ به هنگام تعمیر یکی از مساجد قدیمی صنعا انبوهی از پاپیروس‌های قدیمی پیدا شد. کاغذهای باستانی به موزه ملی یمن منتقل شد و دولت یمن ماموریت حفاظت و تعمیر آن‌ها را بر عهده تیم باستان‌شناسی از آلمان و به سرپرستی گرد پوین سپرده شد. بیش از پانزده هزار کاغذ پاپیروس متعلق به حدود هزار نسخه از قرآن جمع‌آوری شد. تمامی صفحات به صورت مجزا شماره‌گذاری و نمونه برداری و تبدیل به میکروفیلم شد. رسم الخط قرآن‌ها عمدتا خط حجازی بود، خطی شبیه به خط کوفی اما قدیمی‌تر. در همان بررسی‌های نخست مشخص شد که احتمالا این نسخه‌ها قدیمی‌ترین نسخه‌های پیدا شده از قرآن و مربوط به قرن اول هجری است. تمامی نسخه‌ها فاقد اعراب‌گذاری بودند. توبی لستر[۵] دستیار پوین اعلام کرد که موارد مختلفی از تغییرات خفیف در متون، املاهای متفاوت لغات مشابه، سبک‌های از خط و تزیین هنری و توالی متفاوت و غیر معمول زمانی در نسخه‌ها مشاهده شده است. طبق گفته خود پوین قرآن  : “ترکیبی است از متون مختلف که چه بسا معانی بسیاری از آنها همان زمان هم به درستی درک نشده بود. حتی در درون متون سنتی اسلام هم مجموعه عظیمی از اطلاعات متضاد و متفاوت از فرهنگها و ادیان مختلف، مخصوصا متون مسیحی، به چشم میخورد، که با کنار هم گذاشتن آنها میتوان بخش عظیمی از ضدتاریخ-شبه تاریخ (anti history) اسلام را استخراج کرد. به این جهت است که این تضاد تاریخی حول بحث چگونگی ترجمه قرآن شکل گرفته است. اگر قرآن غیرقابل درک باشد، و حتی به زبان عربی قابل فهم نباشد، طبعا به زبان های دیگر هم قابل ترجمه نخواهد بود”. او برای اثبات مدعای خود دلیل دیگری هم داشت، در زیر نسخه‌های خطی حاضر نسخه‌های دیگری وجود داشت و در واقع متون جدید بر روی متون قدیمی بازنویسی شده بودند. با این فرض پوین به این نتیجه رسید که: “قران نیز مانند هر کتاب دیگری دارای یک تاریخچه است و یافته ها این عقیده را که قرآن در طول قرنها صددرصد بدون تغییر مانده است تایید نمیکند، و این کتاب احتمالا در گذر زمان تکامل پیدا کرده است”. البته بررسی‌های بیشتر پوین را تا حدودی ناامید کرد. عکاسی با اشعه فرابنفش جزئیات بیشتری از متون زیرین را آشکار کرد. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ دکتر الیزابت پوین[۶] بخشی از عکس‌ها را به همراه تجزیه و تحلیل‌های دقیق‌تر در اختیار عموم قرار داد. نتایج نشان داد که نسخه قدیمی و زیرین قرآن صنعا تفاوت چندانی با قرآن امروزی مورد نظر مسلمانان ندارد بلکه فقط قدیمی تر هستند و تنها دلیل محتمل آن این است که در گذشته به علت در دسترس نبودن کاغذ و نیز کمرنگ شدن مرکب خطوط  پس از گذشت چندین سال، به ناچار همان پاپیروس‌ها را می‌شستند و مجددا بر روی آن‌ها می‌نوشتند. بهر حال مجموعه متون صنعا نشان داد که قرآن‌های نخستین قرن اول بعد از اسلام تفاوت فاحشی با قرآن‌های امروز ندارند و به گفته پروفسور خلیدی[۷] استاد دانشگاه کمبریج “تصور سنتی مسلمانان از چگونگی حفظ و نگهداری از قرآن هنوز همچنان پابرجاست، و در متن صنعا چیزی ندیدم که نظر من را به شدت تغییر دهد“. اما مجموع این رویداد ها راه را برای منتقدان و نظریه پردازانی چون کرستوف لوگزبرگ [۸] باز کرد. از جمله آن ها کتاب “قرآن واقعا چه می گوید” ابن وراق [۹]است. ابن وراق از محققان اسلام ستیز است و بسیاری از مطالب کتابش را از یافته‌های مندرج در مقاله “مشاهدات نسخه‌های اولیه قرآن در صنعا”  گرد پوین وام گرفته است. تاکنون به جز موارد محدود هیچکدام  از نتایج مربوط به بررسی  نسخه‌های قدیمی قرآن  پیدا شده در مسجد صنعا به طور رسمی منتشر نشده است. کتاب‌شناسی: Ohlig, Karl-Heinz; Puin, Gerd-Rüdiger (2007). Die dunklen Anfänge. Neue Forschungen zur Entstehung und frühen Geschichte des Islam [The obscure beginnings: new research on the origin and early history of Islam] (in German) (3rd ed.). Berlin: Verlag Hans Schiler. ISBN 978-3-89930-128-1. LCCN 2006374620. OCLC 173644215. Ohlig, Karl-Heinz; Puin, Gerd-Rüdiger (2009). The hidden origins of Islam : new research into its early history (1st ed.). Amherst, NY: Prometheus Books. ISBN 978-1-59102-634-1. LCCN 2008049316. OCLC 179808111. Hans-Caspar Graf von Bothmer, Karl-Heinz Ohlig, Gerd-Rüdiger Puin (1999). “Über die Bedeutung der ältesten Koranfragmente aus Sanaa (Jemen) für die Orthographiegeschichte des Korans. In: Neue Wege der Koranforschung” [On the meaning of the oldest Quran fragments from Sana’a (Yemen) on the orthographic history of the Quran. In: New Ways in Quran Research] (PDF, 0.4 MB). magazin forschung (Saarland University) 1999 (1): 37–۴۰. ISSN 0937-7301.   [۱] –Gerd Puin [۲] -Königsberg [۳] – Saarbrücken [۴] – Saarbrücken [۵] – Toby Lester [۶] -Elizabeth puin [۷] -rashid khalidi [۸] -Christoph Luxenberg [۹] -Ibn Warraq سیدموسوی