جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه درباره فلسفه‌های دریدا و روزنزوایگ به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه ممکن است تلاش کنیم امکان فلسفه، جهان‌شمولی در تفکر را توضیح دهیم، بدون اینکه انکار کنیم که همه تفکر نیز اصطلاحی و خاص است. این کتاب علاقه دریدا به این موضوع، به ویژه کار او در مورد "ملیت فلسفی" را نشان می دهد. چکیده: مطالعه ترکیبی از فلسفه‌های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) را ارائه می‌کند که این سؤال را بررسی می‌کند: چگونه می‌توان امکان فلسفه، جهان‌شمولی در تفکر را توضیح داد، بدون انکار این همه تفکر. همچنین اصطلاحی و خاص است؟ ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : این کتاب جدید منعکس کننده آخرین دیدگاه های دریدا در مورد نقش آموزش و پرورش و سازمان های بین المللی در عصر جهانی شدن است. دریدا در این کتاب مفهومی از شهروند جهانی را توسعه می دهد که منحصراً پساکانتی است. او به ویژه به تغییر نقش یونسکو و سازمان‌های مشابه در زمانی می‌نگرد که هویت‌های فردی و ملی، دانش و تجارت و حقوق بشر به شیوه‌های جدیدی نسبت به گذشته مورد توجه جهانیان قرار می‌گیرد. به دنبال نوشته‌های دریدا درباره این موضوعات، دانشمندان برجسته با او درباره رویکرد او به درک اخلاقیات نهادهای بین‌المللی و آموزش امروز گفت‌وگو می‌کنند.

ترجمه ماشینی : "ویرانی" سنت متعالی -- فروید و رابطه استعلایی -- دریدا: تفاوت و "منطق متکثر آپوریا" -- امکان ناپذیری روان -- انگیزه مرگ و عدم امکان روانکاوی -- روانکاوی نهادی و پارادوکس های بایگانی -- واقعیت لاکانی -- تفاوت جنسی -- جنسیت زنانه -- رابطه استعلایی در روانکاوی لانکانی -- انگیزه مرگ و کنش اخلاقی -- «درمان صحبت کردن»: زبان و روانکاوی

ترجمه ماشینی : لورنزو فابری در کتاب اهلی‌سازی دریدا استدلال می‌کند که پروتکل خواندن قدرتمند رورتیا به دلیل ضرورت مهار خطرات نقد دریدا از فلسفه و سیاست غرب است. رورتی مدعی است که دریدا فلسفه را به تولید فانتزی های خصوصی تقلیل می دهد که هیچ ارتباط سیاسی یا معرفتی ندارند. فابری با بررسی دو ویژگی کلیدی خصوصی سازی ساختارشکنی توسط رورتیا، چنین تخصیص نابهنجاری را به چالش می کشد: تقلیل نوشتار ساختارشکن به نمونه ای از ادبیات صرفاً زندگی نامه ای. و این ایده که دریدا نه تنها میل به درگیر کردن فلسفه با مبارزه سیاسی را رد می کند، بلکه به تمسخر می گیرد. چیزی که در نهایت در «اهلیت دریدا» مورد سؤال قرار می‌گیرد، مشروعیت برچسب‌زدایی به ساختارشکنی به عنوان کناره‌گیری پست مدرن از سیاست و نظریه است. فابری با بحث در مورد مقاومت دریدا در برابر امکان زهد نظری و سیاسی، نشان می‌دهد که سیاست و فلسفه در ساختارشکنی بسیار بیشتر از آن چیزی است که رورتی مایل به اعتراف است.

ترجمه ماشینی : بیگانگی زیبایی شناختی را می توان به عنوان رابطه متناقضی توصیف کرد که در آن هنر و حقیقت از یکدیگر جدا شده اند در حالی که با این وجود در هم تنیده هستند. جی. ام. برنشتاین نه تنها بودجه جدایی و حقیقتی مشکل آفرین را تأمین می کند، بلکه مدعی است که ما همچنان به تجربه های حسی و خاص ادامه می دهیم، بنابراین درک خود فرهنگی مدرنیته را پیچیده و به چالش می کشیم. برنشتاین بر کار چهار فیلسوف کلیدی متمرکز است --- کانت هایدگر، دریدا و آدورنو--- و تفاسیر جدید قدرتمندی از دیدگاه های آنها ارائه می دهد. برنشتاین نشان می‌دهد که چگونه هر یک از سه زیبایی‌شناسی پساکانتی (مفاهیم قضاوت، نبوغ و متعالی آن) زبانی فلسفی می‌سازند که می‌تواند فرض طبقه‌بندی مدرنیته را نقد کرده و جابجا کند. او همچنین به تفصیل پاسخ‌های آن‌ها به پرسش‌های مربوط به روابط هنر، فلسفه و سیاست در جوامع مدرن را بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : نمونه و برگزیده مطالعه ترکیبی از فلسفه های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) است که این سؤال را بررسی می کند: چگونه می توانیم امکان فلسفه و جهان گرایی در تفکر را توضیح دهیم، بدون انکار این همه. تفکر نیز اصطلاحی و خاص است؟ این کتاب علاقه دریدا به این موضوع را دنبال می کند، به ویژه بر کار او در مورد "ملیت فلسفی" و بینش او تأکید می کند که فلسفه به گونه ای خاص توسط مصادیق "ملی" خاص خود به چالش کشیده می شود و برعکس، گفتارهایی که به یک ملیت استناد می کنند، یک جاه طلبی فلسفی را تشکیل می دهند. ادعای «نمونه بودن» این کتاب با در نظر گرفتن خوانش‌های دریدا از نویسندگان آلمانی-یهودی و علاقه مداوم او به مسائل یهودیت، فلسفه او را با فلسفه فرانتس روزنزوایگ که نظریه‌ای درباره یهودیت ایجاد کرد که انتخاب برای آن ضروری است و برگزیدگی را در یک «نمونه‌گرا» درک می‌کند، جفت می‌کند. این احساس به عنوان سازنده فردیت انسان و همچنین نقش یهودیان در تاریخ جهانی بشریت است.