جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مادّه قرب و مشتقات آن در کاربردهای مادی و اعتباری در قرآن مطرح گشته ­است که از جمله کاربردهای مادّی آن می­توان به نزدیکی زمانی و یا مکانی اشاره نمود. از کاربردهای اعتباری مادّه قرب، مقوله نزدیکی و پیوست رابطه میان انسان و پروردگار (قرب تکوینی) است. آیات قرآن ضمن تأکید بر این قرب مستمر، انگاره‌های جاهلی را در این مسأله به چالش می­کشاند. بالاترین تجلّی پیوست رابطه میان انسان و پروردگار در قرآن، با صفت «قریب» بوده که در دیدگاه مفسران مورد توجه و تحلیل قرار گرفته و با تنزیه ذات اله، از تجسیم و تشبیه همراه گشته ­است. همچنین، قرب منزلتی به کسب مقام معنوی انسان اشاره داشته و طرق کسب آن مورد توجه آیات است. این پژوهش درصدد است تا به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و کشف تطور دیدگاه مفسران فریقینِ قرن دوم هجری تا عصر حاضر و مبانی مدنظر ایشان در درک معنای صفت «قریب» بپردازد. در پایان این نتیجه حاصل شد که مفسران با شروع اختلافات مذاهب کلامی در قرن پنجم و با ظهور دیدگاه‌های تجسیم و تشبیه ذات اله، به مجاز‌انگاری مقوله‌هایی مانند صفت «قریب» در قرآن روی آورده و استفاده از نکات ادبی و بلاغی را بهترین راه در تقابل با این نظریات دانسته‌اند. این سیره و روش در ذیل بسیاری از تفاسیر قرن پنجم تا معاصر ادامه داشته است. در دیدگاه غالب آنان، صفت «قریب» به مجاز و استعاره از علم و حیلوله، احاطه و قیومیت خداوند تعبیر گشته است. با این وجود برخی مفسران، ضمن تنزیه خداوند از تجسیم، صفت «قریب» در قرآن را حقیقتی مستقل برشمرده و این صفت را بی‌نیاز از مجازانگاری برشمرده و در تبیین و اثبات مسأله ادلّه­ای نیز ارائه نموده‌اند.

ترجمه ماشینی : از 1789 به بعد فرقه انقلابی پرشور روسو ظهور کرد و در هر مرحله از نمایش بعدی درام انقلاب مورخان تأثیر روسو را در کار مشاهده کردند. خانم مک‌دونالد در این مطالعه به دنبال ردیابی توسعه فرقه و تعریف ماهیت نفوذ از طریق بررسی دقیق درخواست‌های روسو در کتاب‌ها، جزوه‌ها و گزارش‌های سخنرانی‌های انقلابی و مخالف است. - نویسندگان انقلابی بین سال‌های 1762 و 1791، و او به نتایج پیچیده‌تر از آنچه که عموماً پذیرفته شده‌اند، می‌رسد. او می‌تواند نشان دهد که اکثر نویسندگان طرف انقلابی که نام روسو را مورد استناد قرار می‌دهند، این کار را برای طرح دیدگاه‌های خود انجام داده‌اند و از استدلال‌هایی استفاده می‌کنند که اغلب در تضاد مستقیم با آن‌هایی است که او فرموله کرده است. قرارداد اجتماعی در این سال‌ها چندان خوانده نشد، و انقلابیونی که واقعاً آن را مطالعه کردند، اغلب از آنچه در آنجا یافتند انتقاد داشتند. در مقابل، دقیق‌ترین تحلیل از نظریه سیاسی روسو را می‌توان در جزوه‌هایی یافت که توسط منتقدان اشرافی انقلاب در اعتراض به سوء استفاده‌هایی که نام او بر آن گذاشته شده بود، نوشته‌اند.