جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

صحیفه سجادیه که متنی کهن از مجموعه متون دعایی بر جای ماند از امامان شیعی(ع) است افقهای مختلفی را به روی خوانندة آن می گشاید. یکی از این افقها این است که بدانیم در ارتباط با مردم چه اخلاقی بایسته است. - موضوعی که تصور برخی افراد آن است که دعا اساسا به این مضامین و چگونگی ارتباط با مردم نپرداخته وتنها دربارة ارتباط با خداوند بحث می کند برای این منظور در این پایان نامه ابتدا به تناسب بحث، به معرفی صحیفة سجادیه می پردازیم و بیان می کنیم که به دلیل شرایط خاص اجتماعی، سیاسی و اخلاقی دوران امام سجاد(ع) ایشان از زبان دعا استفاده کردند. سپس بیان می کنیم که سند ومتن صحیفة سجادیه از اعتبار کافی برخوردار است. همچنین در تبیین مضامین صحیفة سجادیه، آنها را در سه محور ارتباط با خداوند، ارتباط با خود و ارتباط با جامعه معرفی می کنیم. در ادامه با توجه به نظر برخی دانشمندان و استعمال اخلاق در روایات و ادعیه بیان می کنیم که مراد ما از اخلاق آن دسته از بایدها ونبایدهای غیر الزامی که اعم از صفات نفسانی و افعال هستند می باشد و به چنین اخلاقی اگر مربوط به روابط گروهی جمعی باشد اخلاق اجتماعی گفته می شود. پس از این مباحث مقدماتی به دسته بندی مسائل اخلاق اجتماعی در صحیفة سجادیه می پردازیم و در ارتباط با عموم مردم چند اصل اخلاقی نظیر عدل و انصاف، تواضع، چشم پوشی از خطای دیگران، دیگر دوستی وعدم تقدم رضای مخلوق بر خالق را ارائه می نماییم. سپس در بحث اخلاق اعضای خانواده با یکدیگر این موضوع را در سه محور والدین، فرزندان و زن و شوهر پی گیری می کنیم در ادامه دربارة اخلاق با برخی گروههای خاص نظیر دوستان، همسایگان، خویشاوندان، خردسالان، سالمندان و اخلاق متقابل مردم با حاکمان و نیازمندان، همسایگان، می پردازیم. با این مباحث واضح می گردد که از منظر صحیفه سجادیه تا چه اندازه به مبحث اخلاق اجتماعی اهمیت داده شده است.