جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (علیهم السلام)» مشهور به بحار الانوار، مفصل‌ ترین مجموعه حدیثی شیعه است که با نظارت علامه مجلسی تألیف شده است. تألیف این کتاب که مجموعه‌ ای از آموزه‌ ها و تعالیم شیعی است، بیش از ۳۰ سال طول کشیده و گروهی از شاگردان علامه مجلسی او را در این کار یاری کرده‌ اند. مؤلف، کتاب را بر اساس ۲۵ موضوع کلی طراحی و آن را در ۲۵ جلد جای داده است (در دوره‌ های اخیر به صورت ۱۱۰ جلدی منتشر می‌ شود). در هر جلد ریز موضوعات مربوط به آن را در ابواب مختلف گرد آورده است. او در هر-- باب، ابتدا آیات قرآنی مرتبط با موضوع را ذکر کرده و تفسیر آنها را می‌ آورد و در مرحله بعد احادیث مربوط به آن-- باب را نقل می‌ کند. مجلسی تلاش کرده است که در بحار الانوار تمام موضوعات و مسائل موجود را پوشش دهد. برای مثال، این مجموعه با عنوان کتاب العقل و الجهل آغاز و با مباحث مربوط به خداشناسی و توحید، عدل الهی، و تاریخ پیامبران ادامه پیدا می‌ کند. از جلد ۱۵ تا ۵۳ چاپ ۱۱۰ جلدی، به تاریخ زندگی و فضایل پیامبر اسلام (ص) و حضرت زهرا (س) و امامان شیعه (ع) اختصاص دارد. بحار الانوار به خاطر ذکر مستند بیشتر روایت‌ های منقول از ائمه شیعه (ع)،-- باب‌ بندی موضوعات، شرح و بیان بسیاری از روایات، تحقیقات گوناگون کلامی، تاریخی، فقهی، تفسیری، اخلاقی، حدیثی و لغوی، نزد محققان و پژوهشگران مقامی والا داشته است؛ چنانکه با وجود حجم زیاد، از همان روزگار تألیف، نسخه‌ های خطی بسیاری از آن نوشته شده و با رواج صنعت چاپ، همه یا بخش‌ هایی از آن بارها به چاپ رسیده است. آنچه در این جلد به آن پرداخت شده است: - باب الاستشفاع بمحمّد و آل محمّد فی الدعاء و أدعیه التوجّه إلیهم و الصلوات علیهم و التوسّل بهم صلوات اللّه علیهم - باب فضل الصلاه علی النبیّ و آله صلّی اللّه علیهم أجمعین و اللعن علی أعدائهم زائدا علی ما فی الباب السابق - باب الصلوات الکبیره المرویّه مفصّلا علی الأئمّه صلوات اللّه علیهم أجمعین - باب جواز أن یدعی بکلّ دعاء و الرخصه فی تألیفه - باب أدعیه المناجاه - باب أدعیه التمجید و الشکر - باب أدعیه الشهادات و العقائد - باب الأدعیه المختصره المختصّه بکلّ إمام علیهم السلام بنوع خصوصیه بکل واحد واحد منهم زائدا علی ما سبق - باب عوذات الأئمه علیهم السلام للحفظ و غیره من الفوائد - باب عوذات الأیّام - أبواب أحراز النبیّ و الأئمّه و عوذاتهم و أدعیتهم علیهم السلام زائدا علی ما سبق و یأتی - باب أحراز النبیّ صلّی اللّه علیه و آله و أزواجه الطاهرات و عوذاته و بعض أدعیته علیه السلام أیضا - باب أحراز مولاتنا فاطمه الزهراء صلوات اللّه علیها و بعض أدعیتها - باب أحراز مولانا أمیر المؤمنین صلوات اللّه علیه و بعض أدعیته و عوذاته و من جملتها دعاء الصباح و المساء له علیه السلام و ما یناسب ذلک المعنی و فی مطاویها بعض أدعیه النبیّ صلی اللّه علیه و آله أیضا - باب أحراز مولانا الإمامین الهمامین الحسن و الحسین و بعض أدعیتهما و عوذاتهما علیهما السلام - باب أحراز السجّاد صلوات اللّه علیه و بعض أدعیته و عوذاته - باب أحراز الباقر علیه السلام و بعض أدعیته و عوذاته - باب الأحراز المرویه عن الصادق علیه السلام و بعض أدعیته و عوذاته - باب بعض أدعیه موسی بن جعفر علیه السلام و أحرازه و عوذاته - باب بعض أدعیه الرضا علیه السلام و أحرازه و عوذاته و ما یناسب ذلک - باب أحراز مولانا الجواد علیه السلام و عوذاته و بعض أدعیته - باب بعض أدعیه الهادی و أحرازه و عوذاته صلوات اللّه علیه - باب بعض أدعیه العسکری علیه السلام و أحرازه و عوذاته - باب بعض أدعیه القائم علیه السلام - باب سائر الأحراز المرویّه و العوذات المنقوله و ما یناسب هذا المعنی - باب الاحتجابات المرویّه عن الرسول و الأئمه علیهم السلام و ما یناسب ذلک من الأدعیه المعروفه و الأحراز المشهوره و فیه ذکر دعاء الجوشن الکبیر و الصغیر و ما شاکلهما أیضا

دعا و راز و نیاز یکی از موضوعاتی است که به جهت اهمیت فراوان در قرآن و روایات بدان پرداخته شده است و در این تحقیق با استفاده از واژگان؛ دعا، نیایش، استنکاف به بررسی این موضوع پرداخته شده که آیا گسترش دعا در جامعه و حفظ حالات روحانی آن از سوی افراد جامعه می تواند مشکلات خانوادگی، تربیتی، اخلاقی،اقتصادی و اجتماعی را کاهش داده، موجبات آرامش فرد و جامعه را فراهم آورد و در طی مسیر کمال جامعه یاری نماید؟ آری! با استمداد از خدا و خواندن او می توان به این مهم دست یافت. اگر به آیات و روایات که در خصوص دعا مطرح شده نظر افکنیم، می بینیم که دعا – جزء برترین عبادات محسوب می شود و سبب تقرب انسان به خداوند گشته و سلاح مؤمن در خطرات است، با دعا می توان فقر ظاهری و باطنی خود را رفع نمود. البته برای اینکه تأثیر دعا در داعی افزایش یابد بهتر است آدابی را قبل از دعا کردن بجا آورد. از جمله تمام توجه خود را به خداوند معطوف ساخته و امیدش را از دیگران قطع نماید، به استجابت دعایش ایمان و یقین داشته باشد، از ظلم و ستم به دیگران خودداری نماید و تمام حقوق آن ها را بپردازد و در صورت ارتکاب به گناه، به گناهانش اعتراف نموده و از آنها توبه نماید، سعی کند درآمد و کسبش حلال باشد، تا هنگامی که از خداوند مطلبی را می خواهد هیچ حقی از دیگران بر گردنش نباشد. داعی بهتر است طهارت باطنی و ظاهری خویش را حفظ نماید و با وضو و طهارت در درگاه الهی زانو زده و دستانش را به سوی خداوند بلند کرده، دو رکعت نماز به جا آورد و خواسته اش را زیاد نشمرد و نتیجه را به خداوند واگذار نماید. داعی در حین دعا نیز باید به نکاتی دقت نماید که این موارد تأثیرگذار در اجابت بوده و رابطه او را با خدا بیشتر تقویت می نماید. از جمله اینکه زمان و مکان مناسبی را انتخاب نماید، زیرا زمان و مکان در حال معنوی داعی تأثیر گذاشته و ارتباط او را با خدا قوی تر می نماید، با نام خداوند متعال دعایش را آغاز نماید و رو به قبله بنشیند، سعی کند با حضور قلب خداوند را بخواند و هنگامی که اشک در دیدگانش حلقه زد لب به سخن گشاید و حاجتش را بر زبان جاری نماید. هنگام دعا، بهتر است بر پیامبر و خاندان پاکش، درود و سلام بفرستد و برای همه دعا نماید، خداوند دوست دارد که بندگانش در هنگام دعا به ائمه متوسل شوند و آنها را میان خود و خدا واسطه نمایند، با توسل به ائمه و تقدم دیگران بر خویش، داعی با بیم و امید خداوند را می خواند و دست از تلاش و کوشش بر نمی دارد تا خداوند خواسته اش را با اجابت همراه نماید. به طور قطع دعایی که این چنین انجام می شود تأثیرات بسیاری را در روح و روان شخص داعی بر جا می گذارد. از جمله سبب تقرب به خداوند متعال گشته، شناخت داعی را از خداوند متعال افزایش می دهد و کبر و غرور را از دل آدمی می زداید و نفس سرکش آدمی را سرکوب می نماید، یأس و ناامیدی را در انسان ریشه کن می کند و سبب روشنی دل می شود. دعا مخزن اجابت و درمان هر درد است، علاوه بر این که بلاها را رفع می کند، قضاء الهی را نیز تغییر می دهد، با تکرار دعاست که دیگران را بر خود ترحیح می دهد و از معارف اسلامی آگاه می شود و با شجاعت و دلیری رابطه وی خود را با خلق خدا سامان می دهد. اگر داعی دعا کرد و شرایط ظاهری و باطنی آن را نیز رعایت نمود ولی خواسته اش با اجابت همراه نگشت ناامید نمی شود. زیرا می داند که اجابت دعا از طرف خداوند به معنای این نیست که همان چیزی را که او می خواهد برآورده سازد. گاهی خواسته داعی به دلیل مصلحت اجابت می شود و گاهی چون اجابت خواسته مصلحت نیست، بلایی از داعی دفع می گردد و یا بهتر و نیکوتر در جهان دیگر پاسخ داده می شود. دعا و نیایش با مقام رضا، منافاتی ندارد زیرا اگر داعی چیزی را از خداوند می خواهد آن را برای آینده طلب می کند و از خواست خدا در آینده خبر ندارد و خواسته اش را معلق به خواست خداوند می نماید. ساختار دعا به گونه ای است که این شبهه را نیز از ذهن رفع می نماید که دعا، به امر و نهی شباهتی ندارد و ترک ادب از طرف بنده محسوب نمی شود زیرا دعا از دانی به عالی است و بر سبیل استعلا و بزرگی نمی باشد. پس هیچ شباهتی به امر و نهی ندارد. و اگر داعی، هنگام دعا به بیان خواسته اش می پردازد، این امر به علم مطلق الهی اشکالی وارد نمی سازد زیرا دعا تنها آگاه کردن خداوند از خواسته ها نیست، بلکه دعا نوعی تضرع و عبادت و برنامه ی خودسازی و تقویت بنیه ی معنوی است. پس به دعا و راز و نیاز الهی که از مهم ترین و سودمندترین قوانین آفرینش است، چنگ زنیم و از آن بهره جوییم.

این تحقیق با عنوان دعا و نیایش از دیدگاه قرآن و سنت به رشته تحریر در آمده است تا بتواند با نگاهی اجمالی و گذرا ، اما در عین حال جامع و متناسب با سطح فکری مخاطبین ، نگرشی صحیح از این مساله را به مخاطب عرضه کند ، دستیابی به تعریفی حقیقی از ماهیت نیایش ، تاکید بر توجه آیات و روایات بر مساله دعا و ضرورت آن ، ارائه نمونه های عینی و عملی از اولیاء و بزرگان الهی پیرامون مساله نیایش ، تمامی این عناصر را نویسنده با تمام تلاش و سعی خود ، در این نوشتار مورد توجه قرار داده است . نیایش به معنای طلب درخواست ، عبادت و پرستش می باشد. در واقع این مسئله یکی از مهم ترین نیازهای فردی و اجتماعی جامعه بشری را در خود پنهان دارد . انسان در راه رسیدن به خواسته های خود گاه از طریق زمینی و فردی اقدام به بر آورده نمودن حاجات خود می نماید و گاه که این امر مقدور نیست ، طلب و نیاز خود را به نیرویی ماوراء طبیعی و الهی می سپارد . این نزدیکی و توجه به قدرت های نامحسوس و غیر زمینی نشان دهنده وجود فطرت پاک و همگانی در نهاد و مقام انسان ها است . نیایش مسئله ای است که با فطرت و سرشت آدمی عجین شده و در این حالات است که انسان خود را در فضای اصلی و اولیه خود می یابد . این تأثیرات تنها منحصر در حیطه فردی و شخصی نمی شود بلکه با اندکی تأمل می توان دریافت که دعا چه در بعد فردی و چه در بعد اجتماعی عملکرد و نتیجه خود را در بر دارد. در این تحقیق سعی شده است که با نگاهی کوتاه چشم اندازی بر مساله دعا و نیایش از دیدگاه قرآن و سنت داشته باشیم، در انجام هر کار و برای رسیدن به هر مقصودی باید سلسله مراتب و شرایط اولیة آن را مهیا نمود تا بتوان در محیطی صحیح و بدون از خطا و لغزش گام نهاد . در مسئله نیایش توجه به چند امر ، مهم و ضروری می باشد. ارائه تعریفی دقیق و شفاف از واژه نیایش و دستیابی به معنای واحدی که بتوان مسیری صحیح را به نمایش بگذارد اولین گام و مرحله در این مسیر مهم بود ، پس با توجه به دو منبع اصیل وناب اسلامی قرآن کریم و روایات اهل بیت ( علیهم السلام)بررسی و مطالعه ای صورت گرفت تا از این میان به جایگاه ، اهمیت و ضرورت مبحث دعا و نیایش در میان این دو منبع اطلاعاتی را بدست آوریم.نتیجه این کنکاش دستیابی به چند مطلب بود از جمله این که موضوع دعا و نیایش با رویکردی خاص و ویژه در این دو حیطه مورد توجه قرار گرفته است . هر چند گوناگونی معانی را در مورد این واژه می بینیم اما این نشانگر تغایر و تضاد میان این واژگان نیست بلکه تمامی آنها دارای یک بار معنایی خاص و واحدی هستند که در ژرفا و عمق خود ، عبادت ،پرستش و طلب نیاز از موجودی برتر را شامل می شود . با نگاهی کوتاه و گذرا در آیات الهی و روایات اهل بیت ( علیهم السلام ) می توان به فضایی کلی در این زمینه دست یافت . اصرار و تاکید اولیا و انبیا الهی بر مساله نیایش و انجام این عبادت و عمل ، جایگاه ویژه و توجه خاص آنها را به این امر متذکر می شود ، با گوناگونی ادعیه و مناجات های این اولیای خدا که با بار معنایی خاصی همراه است نشانگر گستردگی و عظمت این مساله می باشد . جالب توجه این است که هرکدام از این بزرگان الهی در ماورا ی خواهش ها و طلب نیازهای خود از ذات خداوند به گونه ای زیبا و با زبانی شیوا به نیایش و نجوا با خالق خود پرداخته و بزرگترین لحظات زندگی خویش را از این میان به دست آورده اند. محیط دعا ، مکان و زمان دعا ، فرد دعا کننده ، چرایی وچگونگی درخواست و.... از مطالب و شرایط مهم و اصلی موضوع دعا و نیایش است . برای دستیابی به شیوه صحیح و مناسب برای انجام این عبادت و نزدیکی به خداوند متعال شرایطی را در کتب مختلف از زبان اولیای الهی و پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) ذکر کرده اند . با اندکی توجه به این موارد می توان از موانع و مشکلاتی که سبب می شود استجابت دعا به تاخیر بیفتد یا این که هیچ گاه به درگاه الهی نزدیک نشود، جلوگیری کرد. همنشینی با انسان های فاسق ، غیبت کنندگان ، عدم پذیرش ولایت الهی و .... این ها انسان ها را از دایره بندگی و عبودیت خارج می سازد و او را به پرتگاه جهالت و غرور نزدیک می سازد ، لذا باید از این گونه عوامل و انحرافات دوری نمود و سعی کردکه با خضوع و خشوع ، خود را آماده نیایش و دعا نمود.

این پایان نامه دعا و تربیت معنوی انسان را در آیات قرآن کریم طی هشت فصل به این شرح بررسی کرده است: فصل اوّل، کلیاتی درباره موضوع؛ فصل دوم، تعریف دعا و اهمیت آن؛ فصل سوم، استجابت؛ فصل چهارم، آداب دعا و شروط استجابت؛ فصل پنجم، موانع استجابت؛ فصل ششم، ویژگیهای دعاهای انبیا؛ فصل هفتم، دعاهای اصحاب کهف، پیروان موسی،...؛ فصل هشتم، اهداف و روشهای تربیتی قرآن.

در این پایان نامه همه آیات مرتبط با دعا و مباحثی که علامه طباطبایی در تفسیر آن آیات مطرح کرده اند،نقل شده اند. در صورت لزوم مطالبی نیز از دیگر منابع درتوضیح مباحث علامه آمده است. مآخذ علامه نیز درخصوص آن مباحث شناسایی و مشخصات کامل آنها درپاورقی ذکر شده است. در بخش پایانی ضمیمه ای حاوی دعاهای پیامبران افزوده شده است.

تحقیقی در شناخت دعا و آشنایی با ابعاد و زوایای گوناگون آن از دیدگاه قرآن کریم است. نویسنده ابتدا به ترسیم کلی سیمای دعا در قرآن و نیز الگوهای برتر دعا از دیدگاه قرآن همچون پیامبران به عنوان پیشگامان نیایش اشاره کرده است، سپس به شرایط و موانع استجابت دعا در قرآن پرداخته و یادآور می شود برای رسیدن به دعا و مناجات مفید و مؤثر، ابتدا باید آداب آن را شناخت و قرآن بهترین معلمی است که این آداب را به انسان می آموزد. برخی از نتایجی که نویسنده به آن دست یافته این است که دعا یک مسأله فردی و عبادی محض نیست بلکه آیات متعددی در قرآن آمده است که از نقش دعا در مسائل فرهنگی، تربیتی، سیاسی، نظامی و اقتصادی سخن گفته است و بر ارتباط نزدیک بین دعا، اصول و فروع دین اسلام دلالت دارد. وی همچنین نتیجه گرفته که بشر در هیچ عصر و زمانی بی نیاز از دعا نبوده و افراد مغرور و بیگانه با دعا و نیایش، نه تنها از الطاف الهی محروم می شوند بلکه عذاب خدا نیز در انتظار آنان است. و نیز نویسنده دربارة زمان دعا چنین نتیجه گرفته که انواع دعاکنندگان، فوائد دعا و زیان های ترک دعا از دیگر مباحث این پایان نامه است

بررسی معنا و مفهوم دعا، نقل و تشریح آیاتی که در آنها ریشه «دعو» به کار رفته، بررسی تفاوت ادعیه مسلمانان و اولیا و بیان فواید و کاربرد دعا، از جمله مطالبی است که نگارنده در این پایان نامه، بدانها پرداخته است. دعا در دید شیعه و بنا بر ادعیه شیعه، ترسیم گر چهره دقیق دین، راه و رسم حکومت و زندگی بر اساس تعالیم صحیح اسلام است، دعا، عاملی نیرومند در تحریک و ترغیب انسان ها، عاملی جهت مقاومت، عاملی برای پیروزی در نبردهای مختلف، عاملی بزرگ در پیروزی نفس بر وساوس شیطانی، و عاملی نیرومند در جذب مقامات معنوی و در راه تربیت اخلاق است، نه وسیله ای برای تحذیر جامعه. دعای در نزد شیعه ، همچون رهبانیت در مسیحیت نیست؛ بلکه حرکت است و تلاش و توکّل، و در نهایت، درخواست کمک از خداوند متعال و به همین علّت، بهترین هدیه ای است که می توان آن را به مسلمانان داد. گرچه این پایان نامه دارای باب بندی و فصل های متعدّد نیست؛ ولی نگارنده در ده قسمت، بحث های مربوط به دعا را با عنوان های مختلف بیان نموده است. در بخش نخست، معانی دعا از دیدگاه لغت شناسان و کتب لغت بررسی شده است. کتب لغت برای دعا معانی متعدّدی از قبیل: استغاثه، عبادت، میل و رغبت به خداوند، ندا کردن، سؤال و طلب، خواندن و نیایش ذکر کرده اند، که هر یک از این واژه ها به همراه آیات و روایات و دیدگاه بزرگان، تبیین گردیده است. بخش دیگر پایان نامه به بررسی دسته بندی آیات بر حسب معانی لغوی و اصطلاحی پرداخته است . واژه دعا و مشتقاتش 209 مرتبه در قرآن به کار رفته است. نگارنده، پس از ذکر این واژه ها به دسته بندی آنها بر اساس کاربرد پرداخته است. بخش سوم تحقیق، در بیان انواع نیایشگران و اقسام دعاها از نظر آنان است. وی در این بخش می نویسد: دعا، انواع مختلف دارد. هر کس بر حسب استعداد و نزدیکی با خدای خویش به مناجات پرداخته است. انسان گنهکار، به نوعی با خدای خویش سخن می گوید، انسان عاشق و دلسوخته محبّت خداوند نیز به نوع دیگر، اولیا و اوصیا به زبانی، و پیامبران به زبانی دیگر. به طور کلّی، روح دعا و مناجات به روحیه افراد مختلف، بستگی دارد. در بخش چهارم، نگارنده بعد از دسته بندی آیات قرآن و روایات مأثوره و بررسی انواع نیایشگران و اقسام دعاها به این مسئله پرداخته که: محتوای دعاهای قرآنی چیست و قرآن، چگونه دعا کردن را تعلیم می دهد؟ وی دعاهای قرآنی را به شش دسته تقسیم نموده است: 1 . دعا جهت هدایت و توفیق، 2 . دعا در توبه و استغفار، 3 . دعا برای خیر دنیا و آخرت و وسعت رزق، 4 . دعا برای پدر و مادر و برادران و مؤمنان، 5 . دعا برای فرزندان و همسران، 6 . دعا برای پایداری و رهایی از شیاطین جن و انس و خلاصی از عذاب دنیا و آخرت. بخش چهارم مربوط به آداب دعاست که از کتاب احیاء العلوم غزالی مواردی از آداب دعا را که به نوعی به شرایط استجابت دعا نیز برمی گردد، توضیح داده است، وی سپس در بخش پنجم بحث شرایط استجابت دعا را پیش کشیده، و به تناسب در باب دلایل عدم اجابت دعا نیز مطالبی را ایراد کرده است وی برای استجابت دعا پانزده شرط را برمی شمرد و توضیح می دهد. بخش ششم رساله مربوط به فواید دعاست، که در ضمن شرح و بسط این مسأله از منکران این مطلب نیز سخن گفته و منکران را به پنج دسته تقسیم و عقاید آنان را توضیح داده است، از جمله فواید دعا که نگارنده به آنها اشاره می کند عبارت است از: رد بلاء، اثرگذاری در امور معنوی و اثر در روح و روان آدمی در جنبه مثبت آرامش و آسایش. دعا در قاموس کتاب مقدس عنوان مبحث بعدی رساله است، در این باب با ذکر جملات و فرازهایی از انجیل و کتاب های دیگر مربوط به ادیان، وجوب دعا و نماز در کتاب مقدس و اثرات و فواید جانبی دعا را از این کتب بیان کرده است. دانشمندان نیز در باب دعا نظراتی دارند که موضوع بخش دیگر رساله است که هر کس حسب اعتقادات مذهبی خود مطلبی را عنوان نموده است، یکی از این دانشمندان که نظرش در این جا مورد بررسی قرار گرفته الکسیس کارل دانشمند و جراح فرانسوی است که اثر نیایش را با توجه به بیماران لاعلاجی که داشته به خوبی دریافته است. اما دعا در نهج البلاغه که آخرین بخش رساله را تشکیل می دهد، نگارنده در این بخش به مواردی که مولای متقیان در نهج البلاغه از آن سخن گفته می پردازد و بر این باور تأکید دارد که دعاهای مولا به نهج البلاغه محدود نمی شود، سپس نمونه هایی از دعاهای حضرت که در کلمات و حکمت های آن بزرگوار آمده ایراد می کند.

این تحقیق با موضوع دعا از دیدگاه قرآن وسنّت می باشدودرآن سعی شده با ارائ? مطالبی پیرامون دعا،آداب و شرایط آن از دیدگاه قرآن و سنّت زمینه ای برای راهیابی به اهداف والا که همانا خداشناسی و پیروی از قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) می باشد،فراهم گرددو همچنین ذخیره ای برای جهان آخرت باشد. در جمع آوری اطلاعات ،از متون اسلامی ( قرآن واحادیث)و راهنمایی اساتید اهل فنّ وکتاب هایی که در این مورد نوشته شده است استفاده شده است. این تحقیق شامل هفت فصل میباشد. فصل اوّل: در این فصل به بررسی معنای لغوی واصطلاحی واژ?«دعا » وفضیلت واهمیّت آن،ازدیدگاه قرآن وسنّت پرداخته شده است. فصل دوّم: به بررسی آداب دعاونیایش می پردازد.آدابی مانند: پاکی وطهارت - هم از نظر روحی – وهم از نظر جسمی ( غسل،وضو،تیمّم(،انگشتر عقیق یا فیروزه به دست کردن وتوجّه به آراستگی ظاهری ،شناخت خداوند وایمان به او، توجّه به قبله حسن ظنّ به خداوند ، صدقه دادن واستعمال بوی خوش، شروع دعا با نام پروردگار،مدح وثنای الهی، صلوات بر پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)وآل او(علیهم السلام)،توسل به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)واهل بیت « علیهم السلام»،بر زبان آوردن حاجات، مداومت بر دعا چه اجابت شود ،چه نشود ، کشیدن هر دو دست به صورت، ختم کردن دعای خود ا به صلوات برپیغمبر ( صلی الله علیه و آله و سلّم)وآل او(علیهم السلام)، برای استجابت ده مرتبه یا الله بگوید. فصل سوّم:در این فصل موانع دعا ونیایش،ذکر شده است.موانعی مانند: کاستی در خدا شناسی،گناه،یأس وناامیدی،ترک امر به معروف ونهی از منکر. فصل چهارم:به معرّفی گروهی که دعایشان مستجاب است و نیز گروهی که دعایشان مستجاب نیست پرداخته شده است.افرادی که دعایشان مستجاب است عبارتند از:دعای شخص روزه دار به هنگام افطار،دعای حجّ وعمره گذارنده وجنگجو درراه خدا،کسی که بیمارومریض است،دعای مؤمن پشت سر برادر مؤمن ودعای شخص سائل.وامّا کسانی که دعایشان مستجاب نیست در ذیل حدیثی از رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله وسلّم ) آمده است. فصل پنجم:به بررسی آثاروفوائد دعاونیایش می پردازد. برخی از این آثار عبارتند از:آرامش روحی وتقویت اراده،امیدواطمینان قلب،یادخدا،ولایت خدا بردل، درک حقیقت خودوخدا، ارتباط با خداو انقطاع از ما سوی الله، برگرداندن قضای الهی ،فضیلت وثواب ،وسیل?دفع بلا،دعا وفرهنگ زایی،دعاوشبهه زدایی، شفای امراض. فصل ششم: در این فصل سعی شده است شبهاتی که درمورد دعا،وجود دارد مطرح گرددوحدالامکان ،پاسخ داده شود. فصل هفتم:این فصل با عنوان ضمیمه ها می باشدوبه معرفی برخی ادعی?مشهور ودعا برای امور مختلف می پردازد.