جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی روابط نظری نادیده گرفته شده اما حیاتی بین R. M. Hare، Alan Gewirth و Jürgen Habermas می پردازد. نویسنده ادعا می‌کند که گزارش‌های ارزشی آن‌ها، در حالی که نتوانسته‌اند به نقدهای کلاسیک فضیلت-نظری بپردازند، بذرهای حلی را برای این سؤال نهایی دارند که «با ارزش‌ترین چیست؟» این رویکردهای دیالکتیکی، همانطور که ادعا می شود، تفسیر مجدد ارزش و قضاوت ارزشی را بر اساس برداشت کارناپی از چارچوب یا دستور زبان تجربی-زبانی توجیه می کنند. نویسنده از طریق ترکیبی بیشتر با آثار فیلیپا فوت و توماس مگنل نشان می‌دهد که «ارزش» بدون چهار پدیده اساسی که چنین چارچوبی را تشکیل می‌دهند، به معنای واقعی کلمه بی‌معنی خواهد بود: قضاوت منطقی، ترکیب مفهومی، انتزاع مفهومی و آزادی. همانطور که این کتاب توضیح می‌دهد، به‌عنوان بخشی از «دستور زبان نیکی»، برتری این پدیده‌ها، به شیوه‌ای بسیار ملموس، جوهر بزرگ‌ترین خیر را تشکیل می‌دهد.

کار شلینگ متأخر (در سال 1809 و پس از آن) با نیچه مخالف به نظر می رسد: یکی رمانتیک، ایده آلیست و مسیحی، دیگری دیونیزیایی، ضد ایده آلیست و ضد مسیحی. با این حال، گفت‌وگوی بسیار معنادار و آموزنده‌ای بین شلینگ و نیچه درباره موضوعات عقل، آزادی و دین وجود دارد. هر دوی آنها فلسفه خود را با نقدی مشابه از سنت غربی آغاز می کنند که از نظر آنها بیش از حد دوگانه، عقل گرا و ضد ارگانیک است (از نظر متافیزیکی، اخلاقی، مذهبی، سیاسی). در پاسخ، آنها امیدوارند که دیدگاهی زنده تر از واقعیت را القا کنند که در آن درک جدیدی از آزادی در مرکز توجه قرار گیرد. این آزادی را می توان از طریق رویکردی مناسب به دین آشکار و تقویت کرد، رویکردی که نه دین را از عقل جدا می کند و نه آن را تابع عقل می کند. دین، دیگری گفت‌وگو با عقل است، دینی که تلاش‌های ما را برای پیمایش مستقل در جهان تازه و جان می‌بخشد. شلینگ و نیچه با انجام این کار، راه های جدیدی را برای تفکر درباره (رابطه بین) آزادی، عقل و دین باز می کنند.

ترجمه ماشینی : یکی از مشهورترین فیلسوفان امروزی، یورگن هابرماس، و بخشدار وقت جماعت دکترین ایمان، جوزف راتزینگر، تنها چند ماه پس از گفتگو تعیین کردند که این اسناد کار به عنوان پاپ بندیکت شانزدهم، با یکدیگر مبادله شود. دیدگاه ها در مورد پایه های یک نظم اجتماعی آزاد و صلح آمیز. چگونه می توان از خارج شدن مدرنیزاسیون از ریل جلوگیری کرد؟ آیا عقل و دین می توانند محدودیت هایی را برای یکدیگر ایجاد کنند؟ این صفحات یک نشست آینده نگر درباره وضعیت تفکر معاصر را مستند می کنند.

ترجمه ماشینی : مبانی جامعه شناسی در نظریه زبان -- نظریه عقلانیت و نظریه معنا -- عمل شناسی صوری -- عقلانیت ارتباطی -- نظریه گفتمان حقیقت -- درباره معرفت شناسی -- اخلاق گفتمان -- نظریه اخلاق -- در مورد نظام عملی گفتمان -- نظریه سیاسی -- دموکراسی -- دولت قانون اساسی -- ملت ، فرهنگ و مذهب -- قانون اساسی شدن حقوق بین الملل؟ -- نقد عقل -- تأملات متافلسفی -- تفکر پسامتافیزیکی -- چالش طبیعت گرایی -- چالش دین.

ترجمه ماشینی : این کتاب ارزیابی جامعی از دو فیلسوف سیاسی برجسته پس از جنگ جهانی دوم، جان رالز و یورگن هابرماس ارائه می دهد. هر دو مرد می‌پرسند که چگونه می‌توانیم تحت قوانین اجباری آزاد و خودمختار باشیم و چگونه می‌توانیم مجموعاً از عقل خود برای توجیه اعمال قدرت سیاسی استفاده کنیم. در دموکراسی‌های مدرن کثرت‌گرا، نمی‌توان انتظار داشت که شهروندان بر اساس وفاداری مشترک به آموزه‌های متافیزیکی یا دینی جامع در مورد افراد یا جامعه، در مورد هنجارهای اجتماعی به توافق برسند، و بنابراین هر دو فیلسوف به پرسش‌های اساسی در مورد چگونگی یک چارچوب الزام‌آور هنجاری برای استفاده عمومی از عقل پرداختند. ممکن و قابل توجیه باشد هدریک مفهوم معقول بودن را بر اساس لیبرالیسم سیاسی رالز و نظریه عقلانیت ارتباطی که مفهوم رویه ای هابرماس از دولت قانون اساسی دموکراتیک را حفظ می کند، بررسی می کند. کتاب او راولسیانیسم رایج در دنیای انگلیسی-آمریکایی امروز را به چالش می کشد و در عین حال از نظریه هابرماس که اغلب ضعیف درک شده است به عنوان جایگزینی برتر دفاع می کند.

ترجمه ماشینی : هابرماس در نوشته های اخیر خود درباره دین و سکولاریزاسیون، عقل را به چالش کشیده است تا رابطه آن با تجربه دینی را روشن کند و ادیان را در گفتگوی سازنده مشارکت دهد. با توجه به چالش‌های جهانی پیش روی بشر، هیچ چیز خطرناک‌تر از امتناع از برقراری ارتباط نیست که امروزه در اشکال مختلف بنیادگرایی مذهبی و ایدئولوژیک با آن مواجه هستیم. هابرماس استدلال می‌کند که برای شرکت در این گفتگو، دو شرط باید رعایت شود: دین باید این را بپذیرد. اقتدار عقل سکولار به عنوان نتایج خطاپذیر علوم و برابری گرایی جهانی در حقوق و اخلاق؛ و برعکس، عقل سکولار نباید خود را قاضی در مورد حقایق ایمان قرار دهد. این استدلال تا حدی به عنوان واکنشی به مفهوم رابطه بین ایمان و عقل که توسط پاپ بندیکت شانزدهم در سخنرانی سال 2006 خود در رگنسبورگ صورت‌بندی شد، توسعه یافت. در سال 2007 هابرماس مناظره‌ای را تحت عنوان "آگاهی از آنچه گم شده است" انجام داد. فیلسوفان مدرسه یسوعی برای فلسفه در مونیخ. این مجلد شامل مقاله هابرماس، مشارکت‌های طرفین او و پاسخ هابرماس به آنها است. خواندن آن برای هر کسی که می خواهد یکی از فوری ترین و غیر قابل حل ترین مسائل زمان ما را درک کند، ضروری خواهد بود.