جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫قناعت، اکتفا نمودن به حداقل است که ناشي از خويشتن داري است. اين پژوهش در پنج فصل، پيامدها و نتايج دنيوي و اخروي اين صفت اخلاقي را مورد توجه و تحليل قرار داده است. نويسنده در مفاهيم و کليات، به کلمات همسوي قناعت، مانند کفاف، اقتصاد، زهد، و مناعت طبع، و کلمات متضاد با آن يعني حرص، طمع، اسراف، و تبذير پرداخته است. سپس به سه قلمرو قناعت يعني اموال عمومي و بيت المال، منابع طبيعي، و امور شخصي زندگي، و ويژگيهاي اهل قناعت اشاره کرده است. موانع قناعت عبارت است از: حب دنيا، حب مال، و جهل و ناداني. راههاي تحصيل قناعت عبارتاند از: ترويج فرهنگ قناعت و صرفه جويي، سياست گذاري کاربردي مناسب، و پيشگامي عملي مسئولان. آثار فردي قناعت در دنيا عبارت است از: آرامش جسم و روح و روان، سلامت در دين، اصلاح نفس، عزت و سرفرازي، بي نيازي، شکر و سپاسگزاري، حفظ پاکدامني و عفت، وآرامش زوال ناپذير. اثر قناعت در آخرت عبارت است از: آساني حساب در آخرت. آثار خانوادگي قناعت عبارت است از: ساده زيستي، اعتدال و ميانه روي، ترک چشم و هم چشمي، کاهش ميزان توقعات بيجا، تأمين آينده زندگي، تقويت بنيه مالي، باقي ماندن تمکن مالي براي انفاق، و احترام به نعمتهاي الهي. از آثار اجتماعي قناعت ميتوان به ترک تجملگرايي، مايه نجات بودن، و به پايين دست خود نگاه کردن اشاره کرد. آثار سياسي قناعت عبارت است از: عدم وابستگي به بيگانگان، خودکفايي، بهره وري از منابع داخلي، حمايت از کالاي داخلي، و عزت نفس ملي. نتيجه اينکه قناعت، هم از آثار مثبت دنيوي و هم آثار مثبت اخروي برخوردار است و در دنيا آثار مثبت فردي، اجتماعي، خانوادگي و سياسي برخوردار است.

‫«التفسيرالبياني» بنت الشاطي تفسيري بياني است که همان تفسير ادبي محسوب مي شود، با اين تفاوت که بنت الشاطي خواسته است تفاوت و تمايز روش خود را با اين نامگذاري نسبت به تفاسير ادبي گذشته نشان دهد و با توجه دقيق در به دست آوردن معاني تک تک واژگان آيات و در نظر گرفتن جايگاه آنها در سياق، روشي نو در تفسير ارائه دهد. مؤلف در اين تفسير روشهاي منظمي را مبناي کار خود قرار داده که آنها را از استادش امين خولي گرفته، از جمله: ضرورت تفسير قرآن به صورت موضوعي البته به سبک خاص خود با استقصاي همه ي آيات مربوطه؛ بهره گيري از روايات سبب نزول بدون محدود کردن دلالت آيه و با هدف شناخت فضاي نزول آيات؛ تبيين دلالت الفاظ قرآن در محدوده ي فهم مردمان عصر نزول؛ محوريت سياق در فهم نصوص قرآن و معيار قرار دادن متن قرآن در مباحث نحوي، اعرابي و بلاغي. به باور پژوهشگران وي در اين مسير، خود را تا حد زيادي موفق نشان داده است؛ هرچند گاه با از دست دادن اين نظم، از روش خود تخطي نموده و در به کارگيري روش يا نتايجي که به دست داده، دقت لازم را ننموده است؛ اما خطاهاي او در تفسيرش در مقايسه با دستاوردها و روش نويي که در تفسير آيات شريفه، پيش روي ما نهاده بسيار ناچيز است؛ استفاده از روش ايشان جداي از کاستي هاي آن در تفسير قرآن مي تواند نتايج نويي را در، برداشتِ آيات قرآني به دست دهد. واژگان کليدي: تفسيربياني، تفسيرادبي، بنت الشاطي، امين خولي