جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«الشيعة في مسارهم التاريخي» مقدمه «أعيان الشيعة»، تأليف سيد محسن امين عاملى است كه با مقدمه ابراهيم بيضون به زبان عربى منتشر شده است. اين كتاب، فرهنگ‌ نامه مفصلى درباره اعتقادات تشيع و شرح حال بزرگان شيعه از علما، ادبا، شعرا و نويسندگان در ادوار مختلف است.

«کلمه الزهراء: خطبه الزهراءفی قصیده شعریه» نوشته عباس مدرسی، سروده هایی است در قالب دو فصل كه به زبان عربی فراهم آمده تصویری است از زندگی حضرت زهرا (س) نیز ذكر فضایل و مناقب آن حضرت.

هدف اصلی نویسنده در كتاب بررسی چگونگی وضعیت جامعه اسماعیلی پس از فتح ایران به دست مغولان در اواسط سده هفتم هجری/ سیزدهم میلادی است. مولف پس از ذكر خلاصه‌ ای از سیر تاریخی تكامل سازمان دعوت اسماعیلی، به بررسی نقش اساسی این سازمان در توانا ساختن اسماعیلیان ایران برای حراست از هویت مذهبی و همبستگی جامعه اسماعیلی در آن دوران دشوار، برآمده است. نویسنده در این كتاب، به بررسی آثار «نزاری قهستانی»، به‌ ویژه سفرنامه او اهتمام نموده كه شرح مسافرت شاعر از قهستان به ماوراء‌ النهر در حدود سال 678 ق/ 1280میلادی است، مولف بر آن است وجود سازمان دعوت و تداوم سنت اسماعیلی در ایران در دوران حكومت مغول را به اثبات برساند. در واقع موضوع دیگر كتاب همین بررسی و تجزیه و تحلیل زندگی و آثار منظوم این شاعر و جایگاه آن در تاریخ اسماعیلیان است كه بخش اصلی كتاب را به خود اختصاص داده است.

امانوئل کارر از نویسندگان صاحب اعتبار سال های اخیر کشور فرانسه است. او در کتاب خود رقیب به حکایت «ماجرای ژان کلود رمان» می پردازد. مردی که خود را به عنوان پزشک سازمان بهداشت جهانی به تمام اطرافیانش معرفی کرده بود، بعد از هیجده سال دروغ و پنهان کاری زمانی که احساس کرد ممکن است پرده از تمام دروغ هایش برداشته شود، در روز نهم ژانویه 1993 اقدام به قتل همسر، فرزندان و پدر و مادرش کرد. او پس از کشتن آن ها سعی نمود تا به زندگی خود خاتمه دهد، اما موفق نشد. این حادثه واقعی اما باور نکردنی جلب نظر امانوئل کارر را کرد و نویسنده را بر آن داشت تا به نگارش کتابی بپردازد، در آن به کنه این دروغ بافی ها و صحنه سازی ها نفوذ کند. کارر می خواست بداند واقعا چه عللی ژان کلود رمان را بر آن داشته اند تا این اندازه از واقعیت فاصله بگیرد. او بدنبال «چرای» نهفته اعمال قهرمان داستان می گشت. در نتیجه اثری خلق کرد که در نیمه راه نوع شرح حالی و رمان قرار می گیرد. تا جایی که کارر با تکیه بر مستندات به شرح داستان زندگی ژان کلود رمان می پردازد و حتی شجره نامه او را نیز تشریح می کند، کتاب را می توان در دسته کتاب های «زندگی نامه ای» طبقه بندی کرد. ولی در صفحاتی که خود ژان کلود رمان داستان زندگی اش را برای دیگران تعریف می کند کتاب مبدل به «روایت زندگی» می شود. گاهی هم پیش می آید که کارر برای درک بهتر ماجرا، زندگی شخصی خود را با زندگی ژان کلود رمان مقایسه کرده و به شرح زندگی خویش می پردازد. در چنین مواقعی کتاب بیشتر شبیه یک «شرح حال شخصی» است. اما در بسیاری از مواقع هم تلاش نویسنده برای فهمیدن عمق شخصیت و انگیزه اصلی اعمال ژان کلود رمان با مشکل روبرو می شود، در چنین مواقعی دست یافتن به واقعیت غیر ممکن است چون ژان کلود یا چیزی نمی داند و یا نمی خواهد بگوید و اطرافیان نزدیک او هم از آن جایی که به قتل رسیده اند، نیستند تا نویسنده را یاری دهند. در چنین حالتی نویسنده برای نگارش اثر خود و پر کردن قسمت های مبهم ماجرا ناگزیر به قدرت تخیل خویش متوصل شده و آن قسمت ها را می آفریند. در این صفحات کتاب بیشتر به «رمان» شباهت دارد. مختصر آن که قرار دادن اثر فوق در قالب یک نوع ادبی مشخص غیرممکن به نظر می رسد. از این رو منتقدین کتاب امانوئل کارر را «هیولای ادبی» نامیده اند.