جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نویسنده با نشان دادن درک استادانه ای از متون، نشان می دهد که چگونه دیگری بودن خود را بر سارتر اگزیستانسیالیست تحمیل می کند و به تدریج او را مجبور می کند که درک خود از آگاهی را به عنوان قادر مطلق تغییر دهد. موضوع کشف امر اجتماعی و ادغام مفهومی آن توسط سارتر در آگاهی فردگرایانه او است. -فلسفه گرا." - توماس آر. فلین "این کتاب علمی بسیار موفق و قابل دسترس... همزمان مروری مختصر و روشن بر آثار فلسفی سارتر است... و بررسی تازه ای از مجموعه آثار سارتر." -انتخاب «بحث تحسین‌برانگیز واضح و فشرده بوش برای محققان سارتر خواندنی ضروری است، زیرا با قدرت به بسیاری از موضوعاتی که آنها را از هم جدا می‌کند می‌پردازد...» - اخلاق «... مروری مفید بر تکامل اندیشه سارتر...» - بررسی سیاست "... یک ارزیابی مجدد فکری از حرفه فلسفی سارتر." - انسان و جهان "... بررسی مختصر و غنی از اسناد..." - مطالعات بین المللی در فلسفه

ترجمه ماشینی : مفهوم تکنیکی و چند وجهی ژان پل سارتر از جادو برای درک عناصر اساسی فلسفه اولیه او (1936-1943)، به ویژه درک او از ایگو، احساس، تخیل و ارزش، مرکزی است. دانیل اوشیل رشته جادو را در سراسر آثار فلسفی اولیه سارتر دنبال می کند. اولاً، کار سارتر در مورد ایگو (1936) شکل شخصی و بازتابی از آگاهی را نشان می‌دهد که به طور جادویی در سطح ماقبل بازتابی قرار می‌گیرد. ثانیاً، عاطفه (1938) ذاتاً برای سارتر جادویی است، زیرا ویژگی‌های عاطفی در اشیاء به وجود می‌آیند و در نتیجه دنیای عمل‌گرایی را به دنیایی از اسارت تبدیل می‌کنند. ثالثاً، تحلیل‌های The Imaginary (1940) نشان می‌دهد که هر چیزی که ما تصور می‌کنیم، ایجاد خودبه‌خودی آگاهی است که این قدرت را دارد که ما را مسحور و غوطه‌ور کند، حتی تا حدی که تصاویر بر ما تأثیر می‌گذارند. اوشیل که با نظام هستی‌شناختی وجود و نیستی سارتر (1943) به اوج می‌رسد، استدلال می‌کند که سارتر این مفهوم را کنار نمی‌گذارد، بلکه در واقع ریشه‌های هستی‌شناختی را برای آن فراهم می‌کند. این امر در تحلیل های سارتر از ارزش، مالکیت و زبان بیشتر مشهود است. بخش دوم نشان می دهد که چگونه چنین جادوی سارتری برای تعدادی از مطالعات موردی مشخص: هنر، تبلیغات، نژادپرستی و حماقت، و نمونه های خاصی از آسیب شناسی روانی بسیار مرتبط است. اوشیل نشان می‌دهد که وجود جادویی سارتر برای هر انسان‌شناسی فلسفی معاصر مهم است، زیرا اساساً در قلب بسیاری از مهم‌ترین تجربیات ما، چه خلاق و چه آسیب‌رسان، کار می‌کند.

ترجمه ماشینی : تری پینکارد، فیلسوف، آثار بعدی سارتر را بازنگری می‌کند و موضعی محوری در درک سارتر از آزادی و کنش جمعی را روشن می‌کند. نقد عقل دیالکتیکی ژان پل سارتر که در سال 1960 با سر و صدای زیادی منتشر شد، از آن زمان به بعد در دید فلسفی فروکش کرده است. از آنجایی که شهرت سارتر اکنون در حال بازگشت است، زمان ارزیابی مجدد آثار بعدی او فرا رسیده است. فیلسوف تری پینکارد در کتاب «عمل، قدرت و اشکال زندگی»، کار متاخر سارتر را به‌عنوان بازنگری بنیادی ایده‌های قبلی‌اش تفسیر می‌کند، به‌ویژه از نظر درک او از امکان کنش جمعی به‌عنوان آزادانه واقعی، که فیلسوف فرانسوی قبلاً استدلال کرده بود که چنین است. غیر ممکن پینکارد نشان می‌دهد که چگونه سارتر به سمت هگل بازمی‌گردد، حرکتی که خود ناشی از علاقه تازه‌یافته سارتر به مارکسیسم بود. پینکارد استدلال می کند که سارتر موضع بدیعی درباره آزادی ساخت که هنوز به اندازه کافی در فلسفه و نظریه سیاسی مورد بررسی و تحلیل قرار نگرفته است. از طریق سارتر، پینکارد استدلالی را مطرح می‌کند که به تاریخ فلسفه و همچنین بحث‌های کلیدی درباره کنش و آزادی کمک می‌کند.