جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهشی قرآنی و روایی در مورد عوامل سعادتمندی و نقش مثبت‌اندیشی و نشاط فردی و اجتماعی برای دستیابی به آن است. در ابتدای این اثر نویسنده به تبیین مفهوم سعادت و مفاهیم مرتبط با آن مانند: خیر، برکت، سرور و شقاوت پرداخته و سطوح و مراتب مختلف سعادت و نیز عوامل سعادت دنیوی و اخروی را بیان کرده است. وی اموری مانند: امکانات انسانی، خانواده خوب، داشتن همسایگان و دوستان خوب، داشتن مسکن و وسیله نقلیه خوب، داشتن شغل و درآمد مناسب، داشتن امنیت روانی و اجتماعی و داشتن زن و فرزند شایسته را از مصادیق سعادت عنوان نموده و تفاوت سعادت دنیوی با دنیاگرایی را بررسی نموده است. در بخش دیگری از کتاب نویسنده به تبیین مفهوم سعادت اخروی و مصادیق آن پرداخته و تصحیح رفتار، اعتقادات، عواطف، شناخت و نیز هیجانات مثبت را از مصادیق سعادت اخروی عنوان کرده و معیارهای شوخ‌طبعی، خنده، ارتباطات اجتماعی، خوش‌خلقی و رضایت‌مندی از زندگی را در راستای سعادت اخروی دانسته است.

نوشتار حاضر پژوهشی در زمینه خداشناسی است که تلاش می‌کند با تبیین مبانی خداشناسی در اندیشه و آثار ابن عربی و دیونیسیوس مجعول، به مقایسه توصیف‌ناپذیری خداوند در اندیشه این دو اندیشمند بپردازد. نویسنده در فصل اول بحثی با عنوان زبان دین را در پیش می‌گیرد و رویکردهای مختلف در مورد زبان دین را مطرح می‌کند و در ادامه ضمن تبیین مبانی معرفت‌شناختی توصیف‌پذیری و توصیف‌ناپذیری خداوند نزد ابن عربی و دیونیسیوس مجعول، به مقایسه دیدگاه این دو شخصیت در مورد توصیف‌ناپذیری خدا می‌پردازد.