جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از موضوعاتی که در حوزه فرهنگ اسلامی از جایگاه بسیا ر مهم و قابل تأملی برخوردار است ، موضوع تأثیرپذیری فرهنگ اسلامی از فرهنگ یهود و جاهلیت است . متأسفانه بعد از رحلت پیامبر (ص) فرهنگ یهود و جاهلیت در جامعه اسلامی نمود پیدا کرد و بسیاری از مسلمانان ریایی به عادات و فرهنگ جاهلی گذشته ی خود برگشتند ، یهود و منافقین این دشمنان کینه توز ، نه تنها از لجاجت و دشمنی خود بر علیه اسلام دست نکشیدند ، بلکه از آنجایی که آن را رسالتی عظیم تر و همیشگی می دانستند ، به مبارزه سخت و دائمی با آن پرداختند .آنها در کنارمبارزه رودر رو و مسلحانه با اسلام از کار آمدترین سلاح خود یعنی وارد نمودن ، مطالب بی اساس و مخالف دین و عقل سلیم و علوم بشری ، خرافات و اوهام ، افسانه های دروغین یهودی و جاهلی ، به مدارک و مأخذ و فرهنگ اسلامی غافل نماندند و با ناامیدی از تحریف قر آن ، با فرو رفتن در پوشش ظاهری اسلام و تقوی و فریب ساده اندیشان مسلمان ، با القاء خرافات یهودی و جاهلی خود به نام حدیث ، مجموعه احادیث اسلامی ، را آلودند . در پی آن با ورود تدریجی این احادیث خرافی به کتب تفسیر و تاریخ این دو مجموعه نیز به شدت از این گونه مطالب یهودی و جاهلی آکنده شد . در این تحقیق پس از مباحث مقدماتی ، همچون معرفی فرهنگ یهود و جاهلیت ، تلاش شده که به مباحث اصلی تحقیق ، یعنی عوامل و زمین ه ها ی نفوذ فرهنگ یهود و جاهلی در فرهنگ اسلامی ، مروجان فرهنگ یهودی و جاهلی ، نمونه هایی از فرهنگ وارداتی یهود و جاهلیت و ... پرداخته شود

چکیده: آخرالزمان، دوره ای از حیات تاریخ بشر است که طی آن دوره کنونی عالم به پایان رسیده و دوره ای جدید با ساختاری نو جایگزین آن خواهد شد. دوره ای که طی آن بعد از انحطاط همه جانبه عالم و انسان، خداوند متعال به عنوان نجات بخش بشر خود به مداخله در حیات بشر پرداخته و وی را به نجات ابدی و پایدار رهنمون می سازد که غالبا این فعل نجات بخشی را توسط منجی که برگزیده اوست انجام خواهد داد ، به همین دلیل از این آموزه تحت عنوان منجی گرایی و آینده گرایی یاد می شود. این آموزه بخش مهمی از باورداشت های ادیان بخصوص ادیان آسمانی را در برگرفته است و آیین یهود و دین اسلام نیز هر یک بخش اعظمی از عقاید خود را به این موضوع اختصاص داده اند. در این میان آنچه قابل توجه و حائز اهمیت است وجود شباهت ها و اشتراکات ضمن افتراقاتی است که این ادیان توحیدی در این زمینه دارند که این خود خبر از الهی بودن و وجود منشأ مشترک را دارد

تحقیق حاضر در دو بخش به بررسی اعتقادات و صفات یهود از نظر قرآن و تورات پرداخته و شامل این موضوعات است: بخش اول، اعتقادات یهود: تاریخ دین یهود شامل نام های یهود و ماهیت و شکل گیری بنی اسرائیل و مبدأشناسی، وحی و نبوت و معاد در تورات؛ بخش دوم، صفات یهود: ویژگی های شخصی و ذاتی یهود در قرآن و تورات، ویژگی های اجتماعی یهود در قرآن و تورات، فساد مالی و سلوک اقتصادی یهود نسبت به جامعه خود.

پژوهشی است درباره استراتژی و راهبردهای قرآنی مبارزه با قوم ستیزه جوی یهود و مواضع خصمانه و کارشکنی های آنان. نویسنده در این رساله، پس از بیان کلیات تحقیق، ابتدا پیرامون تاریخچه یهود، علل مهاجرت یهودیان به مدینه، اقسام یهودیان مدینه و امضای پیمان حسن همجواری با آنان توسط پیامبر اکرم (ص) بحث می کند و سپس ویژگی های اعتقادی – اخلاقی یهود از جمله رفتار شرک آلود، استکبار، نژاد پرستی و انحصار طلبی و نیز استراتژی قرآن در برابر آن را تبیین می نماید و آن گاه برخوردهای سیاسی، اجتماعی و نظامی یهودیان مدینه با پیامبر (ص) و مسلمانان را بررسی نموده، در مقابل از توبیخ، تهدید، لعن و خشم خدا و عذاب آن ها در دنیا و آخرت بحث می کند و در پایان نتایج تحقیق را در قالب سی و یک نکته مطرح می نماید.

این رساله با عنوان بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله از منظر دین یهود ومسیح به بررسی در این مورد می پردازد.روش تحقیق کتابخانه ای بوده واز کتب متنوع تاریخی مانند تاریخ طبری نوشته محمد بن جریر طبری و تاریخ یعقوبی نوشته احمد بن ابی یعقوب و کتب تفسیری مانند تفسیر نمونه اثر ناصر مکارم شیرازی و همکاران و سایر کتب مانند محمد در تورات و انجیل نوشته عبد الاحد داود استفاده شده است. در این رساله اشاره ای مختصر به تولد ،پدر ومادر ،همسران،فرزندان،بعثت ،هجرت و رحلت پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله شده است. نمونه های تاریخی گواه این مطلب است که ؛پیامبران گذشته همه از بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله آگاه بوده وآن را به پیروان خود اطلاع داده اند. بعثت آن بزرگوار در کتاب مقدس مسیحیان ویهودیان با استعاره و پوشیده آمده است،هرچند که بعید نیست که نام و صفات آن حضرت بطور واضح بیان شده باشد و پیروان آن ادیان به خاطر تعصب شدید، علاقه افراطی به پیامبر خود ویا حفظ منافع شخصیشان آن را حذف کرده باشند . واژه های کلیدی: 1. بشارت، 2. پیامبر اسلام، 3. دین، 4. یهود، 5. مسیح.

تأثیرپذیری ادیان از یکدیگر، همواره موضوعی مورد اختلاف محققان حوزه مطالعات ادیان بوده است. یکی از حوزه های ادیانی که مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است، مسئلة تأثیرپذیری یهودیت در دوره اسارت بابلی، از باورهای زرتشتی گری است. بیشتر اندیشمندان معتقدند تأثیرپذیری یهودیت از آموزه های دین زرتشت می باشد. درحالی که برخی محققان، این نظریه را نپذیرفته اند، دسته ای نیز قائل به عدم قطعیت شده اند. دسته اول، آموزه هایی مانند رستاخیز مردگان، منجی و موعود، فرشته شناسی، و داوری نهایی عمومی را برمی شمارند که به اعتقاد ایشان این آموزه ها از دین زرتشت اقتباس شده است. این مقاله، پس از بررسی دیدگاه های موجود، این دیدگاه را مطرح کرده که این نوع تأثیرپذیری طبیعی بوده و به دلیل ریشه های خدامحور هر دو دین، و وجود انبیای بنی اسرائیل، نمی توان این موارد را تأثیرپذیری یهودیت از دین زرتشت دانست.

شوق آگاهی از سرنوشت، در سرشت آدمی نهاده شده است. با نگرشی کوتاه به تاریخ زندگی بشر درمییابیم یکی از دغدغه های همیشگی انسان، چگونگی فرارسیدن پایان این جهان و حیات پس از مرگ بوده است. برای مباحثی پیرامون آمدن موعود، جاودانگی روح، پایان این جهان و فرارسیدن جهان دیگر، واژة «اسکاتولوژی»1 به کار میرود. این واژه به معنای شناخت آخرالزمان و آخرت، از کلمة «اسکاتوس» یونانی به معنای «آخر» یا «بعد» گرفته شده است. سه دین ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام، از نزدیک بودن آخرالزمان و آخرت سخن گفته اند. جمعی از یهودیان و همه مسیحیان، این دو دوره را به گونه ای بر هم منطبق میدانند؛ اما جمعی دیگر از یهودیان و همة مسلمانان، آخرالزمان و آخرت و یا به عبارتی، عصر ظهور و روز قیامت را دو دورة جدا از هم میدانند.

هرچند خاستگاه شکل گیری یهودیت در سرزمین اعراب نبوده است، اما حوادثی که بر بنی اسرائیل گذشت موجب پراکندگی آنها گردید. از جمله مکان هایی که یهودیان به آنجا مهاجرت کردند، شبه جزیرة عربستان بود. در این پژوهش تاریخی، حضور و فعالیت ها و تأثیر و تأثرات یهودیت در میان اعراب در زمان جاهلیت تا ظهور اسلام بررسی می شود. در بحث از جغرافیای ادیان و خروج یک دین از خاستگاه اصلی خود، گاه این خروج، به صورت اختیاری است که پیروان آن دین تلاش می کنند آیین خود را به سرزمین های دیگر انتقال داده و پیروان جدیدی را جذب نمایند و گاه نیز این خروج، به دلیل عوامل غیراختیاری است. خروج آیین یهود از خاستگاه سرزمین خود، از نوع اخیر می باشد؛ زیرا یهودیت آیینی است که پس از حضرت موسی علیه السلام به مرور رنگ قومی به خود گرفت و پیروان این آیین، اعتقادی به تبلیغ و ترویج آیین خود ندارند. بنابراین، حضور آنها در میان اعراب در عصر جاهلیت، عواملی غیرارادی داشته است. اما این حضور هم تأثیراتی بر اعراب داشته و هم از آنها تأثیر پذیرفته است. این مقاله، با رویکرد تاریخی به بررسی این موضوع می پردازد.