جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: جان رالز هرگز چیزی در مورد اعتقادات مذهبی خود منتشر نکرد، اما پس از مرگ او دو متن کشف شد که نور فوق‌العاده‌ای بر این موضوع می‌تاباند. یک تحقیق مختصر در مورد معنای گناه و ایمان، پایان نامه کارشناسی ارشد رالز است که در دسامبر 1942، درست قبل از ورود او به ارتش ارائه شد. در آن زمان رالز عمیقاً مذهبی بود. این پایان نامه اثر مهمی از اخلاق الهیاتی است که هم به خودی خود و هم به دلیل ارتباطش با نوشته های بالغ او مورد توجه است. بیانیه کوتاهی که در سال 1997 تهیه شد، «درباره دین من»، تاریخچه عقاید مذهبی و نگرش های او نسبت به دین، از جمله ترک ارتدکس در طول جنگ جهانی دوم را شرح می دهد. جلد حاضر شامل این دو متن است، همراه با مقدمه ای از جاشوا کوهن و توماس ناگل، که در مورد رابطه آنها با اثر منتشر شده رالز بحث می کند، و مقاله ای از رابرت مرییو آدامز، که این پایان نامه را در زمینه الهیات خود قرار می دهد. این متون تعامل عمیق با دین را نشان می‌دهد که پس‌زمینه دیدگاه‌های بعدی رالز درباره اهمیت جدایی دین از سیاست را تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، اعتقادات اخلاقی و اجتماعی که این تز به شکل دینی بیان می‌کند، به شیوه‌هایی روشنگر با ایده‌های اصلی نوشته‌های بعدی رالز مرتبط است. مفاهیم او از گناه، ایمان و اجتماع به طور همزمان اخلاقی و الهیاتی هستند و دیدگاه اخلاقی موجود در نظریه عدالت را به تصویر می کشند. (20090612)

ترجمه ماشینی: این کتاب از دو بخش تشکیل شده است: مقاله "ایده عقل عمومی مورد بازبینی قرار گرفت" که اولین بار در سال 1997 منتشر شد و "قانون مردم" که یک بازنگری عمده از مقاله بسیار کوتاه تری به همین نام است که در سال 1993 منتشر شد. آنها نقطه اوج بیش از پنجاه سال تأمل در مورد لیبرالیسم و برخی از مبرم ترین مشکلات زمان ما توسط جان رالز هستند. «ایده عقل عمومی مورد بازبینی قرار گرفت» توضیح می‌دهد که چرا محدودیت‌های عقل عمومی، مفهومی که برای اولین بار در لیبرالیسم سیاسی (1993) مورد بحث قرار گرفت، محدودیت‌هایی هستند که دارندگان دیدگاه‌های جامع دینی و غیرمذهبی می‌توانند به طور منطقی آن را تأیید کنند. این مفصل ترین گزارش رالز است از این که چگونه یک دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی مدرن، بر اساس یک برداشت سیاسی لیبرال، می تواند و می تواند توسط شهروندان معقولی که به دلایل مذهبی، فلسفی یا اخلاقی خود یک دکترین جامع لیبرال را نمی پذیرند، مشروع تلقی شود. مانند کانت، یا میل، یا خود رالز، «عدالت به مثابه انصاف» که در نظریه عدالت (1971) ارائه شده است. قانون خلق ها ایده یک قرارداد اجتماعی را به جامعه خلق ها تعمیم می دهد و اصول کلی را که می تواند و باید توسط جوامع لیبرال و غیر لیبرال به عنوان معیار تنظیم رفتار آنها نسبت به یکدیگر پذیرفته شود، بیان می کند. به ویژه، تمایز اساسی بین حقوق اساسی بشر و حقوق هر یک از شهروندان یک دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی لیبرال قائل است. این کتاب به بررسی شرایطی می‌پردازد که تحت آن چنین جامعه‌ای می‌تواند به درستی علیه یک «جامعه غیرقانونی» جنگ کند، و زمینه‌های اخلاقی برای کمک به جوامع غیرلیبرال را که تحت فشار شرایط سیاسی و اقتصادی نامطلوب قرار دارند، مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی: جان رالز بدون شک مهمترین فیلسوف اخلاقی و سیاسی صد سال اخیر بوده است. نظریه عدالت او که در سال 1971 منتشر شد قبلاً یک متن کلاسیک است و فلسفه سیاسی او بیش از هر نظریه پرداز دیگری مورد مطالعه قرار گرفته است. علاقه به آثار رالز از زمان مرگ اخیر او و انتشار آثار کامل او همچنان بیشتر شده است، اما تاکنون هیچ جلدی وجود نداشته است که میراث آثار او را بررسی کند. این کتاب جای خالی را پر می کند و نه تنها به کار بر روی اندیشه رالز بلکه در بحث های معاصر در زمینه اخلاق و عدالت نیز کمک شایانی می کند. این کتاب به طور یکسان برای دانشگاهیان و دانشجویان دپارتمان‌های فلسفه، سیاست و حقوق بسیار جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این آخرین کتاب نوشته جان رالز فقید، که از سخنرانی‌ها و یادداشت‌های مکتوب برای دوره طولانی‌مدت او در مورد فلسفه سیاسی مدرن مشتق شده است، روایتی از سنت سیاسی لیبرال توسط محققی را به خوانندگان ارائه می‌دهد که از نظر بسیاری به‌عنوان بزرگ‌ترین شارح معاصر فلسفه پشت‌سر است. آن سنت او نوشت، هدف رالز در سخنرانی‌ها «شناسایی ویژگی‌های محوری‌تر لیبرالیسم به عنوان بیان مفهومی سیاسی از عدالت زمانی بود که لیبرالیسم از درون سنت مشروطیت دموکراتیک نگریسته شود». او این کار را با نگاه کردن به چندین رشته که سنت‌های لیبرال و دمکراتیک قانون اساسی را تشکیل می‌دهند، و به شخصیت‌های تاریخی که به بهترین نحو این رشته‌ها را نمایندگی می‌کنند، انجام می‌دهد - از جمله پیمانکاران هابز، لاک و روسو. سودگرایان هیوم، سیدگویک و جی. اس. میل. و مارکس را منتقد لیبرالیسم می دانستند. سخنرانی های رالز در مورد اسقف جوزف باتلر نیز در یک پیوست گنجانده شده است. سخنرانی‌های رالز در مورد این شخصیت‌ها که به طور مداوم در طول سه دهه اصلاح و اصلاح می‌شد، دیدگاه‌های در حال توسعه و تغییر او را در مورد تاریخ لیبرالیسم و دموکراسی منعکس می‌کند - و همچنین اینکه او چگونه کار خود را در رابطه با آن سنت‌ها می‌دید. این جلد با تحلیل‌های روشن و دقیقش از دکترین قرارداد اجتماعی، فایده‌گرایی، و سوسیالیسم - و تأثیرگذارترین طرفداران آنها - در سنت‌هایی که توضیح می‌دهد، جایگاه مهمی دارد. این سخنرانی‌ها که با شکیبایی و کنجکاوی مشخص رالز مشخص شده‌اند و توسط شاگرد و دستیار آموزشی او، ساموئل فریمن، با دقت ویرایش شده‌اند، آخرین افزودنی مناسب برای آثار او و همچنین به تاریخ فلسفه سیاسی هستند. (20070420)

ترجمه ماشینی: جان رالز (1921-2002) یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم است. فلسفه سیاسی معاصر توسط ایده های اصلی او تغییر شکل داده است و بیشتر کارهای جاری در این رشته پاسخی به آنها است. این کتاب به معرفی ایده‌های محوری او و بررسی سهم آنها در اندیشه سیاسی معاصر می‌پردازد. در بخش اول کتاب کاترین اودار بر مفهوم رالز از عدالت سیاسی و اجتماعی و توجیه آن همانطور که در کتاب پیشگامانه‌اش A Theory of Justice ارائه شده است، تمرکز می‌کند. این شامل بررسی مستمر فلسفه اخلاق رالز و تز اصلی آن، تقدم عدالت، رابطه پیچیده بین دیدگاه‌های رالز و فایده‌گرایی، و مشهورترین مفهوم او، دستگاه موقعیت اصلی است. در نیمه دوم کتاب، اودار دغدغه‌های عملی‌تر رالز برای ثبات و اجماع سیاسی، شهروندی و عدالت بین‌المللی را بررسی می‌کند و تداوم بین این نگرانی‌ها و کارهای قبلی‌اش را نشان می‌دهد. در سرتاسر، اودار ایده‌های رالز را با ارائه حسی از توسعه تاریخی آن‌ها، که بر انسجام فکری اندیشه او تأکید می‌کند، زمینه‌ای می‌کند. حرکت بین اخلاق و سیاست که مشخصه آثار رالز است و باعث غنای فلسفه او می شود، مشکلات مهمی را نیز برای آن ایجاد می کند. جان رالز بیان روشن را با تجزیه و تحلیل روشنگرانه ترکیب می کند و چارچوبی تفسیری و انتقادی ارائه می دهد که به شکل گیری بحث های جاری پیرامون کار رالز کمک می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب ارزیابی جامعی از دو فیلسوف سیاسی برجسته پس از جنگ جهانی دوم، جان رالز و یورگن هابرماس ارائه می دهد. هر دو مرد می‌پرسند که چگونه می‌توانیم تحت قوانین اجباری آزاد و خودمختار باشیم و چگونه می‌توانیم مجموعاً از عقل خود برای توجیه اعمال قدرت سیاسی استفاده کنیم. در دموکراسی‌های مدرن کثرت‌گرا، نمی‌توان انتظار داشت که شهروندان بر اساس وفاداری مشترک به آموزه‌های متافیزیکی یا دینی جامع در مورد افراد یا جامعه، در مورد هنجارهای اجتماعی به توافق برسند، و بنابراین هر دو فیلسوف به پرسش‌های اساسی در مورد چگونگی یک چارچوب الزام‌آور هنجاری برای استفاده عمومی از عقل پرداختند. ممکن و قابل توجیه باشد هدریک مفهوم معقول بودن را بر اساس لیبرالیسم سیاسی رالز و نظریه عقلانیت ارتباطی که مفهوم رویه ای هابرماس از دولت قانون اساسی دموکراتیک را حفظ می کند، بررسی می کند. کتاب او راولسیانیسم رایج در دنیای انگلیسی-آمریکایی امروز را به چالش می کشد و در عین حال از نظریه هابرماس که اغلب ضعیف درک شده است به عنوان جایگزینی برتر دفاع می کند.