جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کمونیسم به‌عنوان یک جنبش سیاسی پس از سرنگونی تزار روسیه توسط بلشویک‌ها در سال 1917 اهمیت جهانی یافت. پس از آن آثار کارل مارکس و فردریک انگلس، به‌ویژه «مانیفست کمونیست (1848)» تأثیرگذار، از مخاطبان بین‌المللی برخوردار شد. جهان قرار بود واژگان سیاسی جدیدی را بیاموزد که حاوی «سوسیالیسم»، «سرمایه داری»، «طبقه کارگر»، «بورژوازی»، «تئوری ارزش کار»، «بیگانگی»، «جبرگرایی اقتصادی»، «ماتریالیسم دیالکتیکی» باشد. و «ماتریالیسم تاریخی». تحلیل اقتصادی مارکس از تاریخ میراث قدرتمندی بوده است که اثرات آن همچنان در سراسر جهان احساس می شود. اثر خارق‌العاده او با عنوان «دست‌نوشته‌های اقتصادی و فلسفی» که در سال 1844 نوشته شد، اما تقریباً یک قرن بعد منتشر شد، به‌عنوان پایه‌ای برای اتهام‌زنی مارکس علیه سرمایه‌داری عمل می‌کند. در اینجا مارکس تئوری خود را در مورد ماهیت انسانی و تحلیلی از تأثیر انحطاط‌آمیز سرمایه‌داری نوظهور بر احساس انسان از خود و پتانسیل خلاق او ارائه می‌کند. ماهیت واقعی انسان چیست؟ چگونه سرمایه داری چنین جایگاهی در جامعه غربی پیدا کرد؟ بیگانگی چیست و چگونه پرولتاریا را تهدید می کند؟ هنگامی که مارکس جوان اولین ارزیابی دقیق خود از وضعیت انسانی را بیان می کند، به این سؤالات حیاتی دیگر پرداخته می شود.

ترجمه ماشینی : زندگی حرفه ای یکی از خارق العاده ترین چهره های زندگی روشنفکری روسیه و اوایل شوروی به یکباره و زودرس پایان یافت. الکساندر الکساندرویچ مالینوفسکی، معروف به بوگدانوف، در جریان آزمایشی در مورد انتقال خون، خون خود را با یک قربانی مالاریا که به شدت بیمار بود، به امید نجات بیمار و خون او مبادله کرد. نتیجه این را می توان حدس زد: هم پزشک و هم بیمار فوراً فوت کردند. ! اگرچه یک سرمایه‌گذاری خارق‌العاده از سوی بوگدانف بود، زیرا بخشی از جستجوی ابزاری برای جاودانگی بود، آزمایش انتقال خون تنها یکی از انبوه کارهای شگفت‌آوری بود که او در سی سال حضورش در سیاست و زندگی عمومی روسیه انجام داده بود. در واقع، فعالیت ها و دستاوردهای دو ساله او به عنوان مدیر اولین مؤسسه مطالعات انتقال خون اتحاد جماهیر شوروی، در کنار وقایع سال های قبل، عملاً ناچیز به نظر می رسد. 3 منصفانه است که بگوییم الکساندر بوگدانوف از اوایل قرن تا 1930 در یک موقعیت برجسته در زندگی سیاسی و فکری روسیه قرار داشت. در سالهای اولیه رژیم شوروی، بوگدانف سر و شانه بالاتر از هر شخصیت عمومی دیگری که خارج از صفوف حزب فعالیت می کرد، ایستاد.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : این متن مفهوم نیاز را از دیدگاه هگل و مارکس معرفی می کند و آن را در چارچوب نظریه ها و نظریه پردازان نیاز مدرن قرار می دهد. این کتاب از طریق متون کلیدی، از جمله فلسفه حق هگل و سرمایه مارکس کار می کند و این نظریه را در رابطه با کمونیسم شوروی و سوسیال دموکراسی مورد بحث قرار می دهد. شامل متون کلیدی هگل و مارکس است که توسط دانشجویان در دوره های تئوری سیاسی مورد مطالعه قرار گرفته است به مفاهیم سیاسی برای نظریه نیاز مدرن نگاه می کند قابل دسترس: نویسنده به خوبی از شواهد متنی استفاده می کند نظریه نیاز یکی از عناصر اصلی نظریه اجتماعی مدرن است

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.