جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تصوف اسلامی در ایران در حالی که از آموزه‌ها و دستورات اسلام ریشه گرفته بود در زمین فرهنگی ایران رشد کرد و تحت نفوذ اندیشه‌های ایرانی قرار گرفت. این اندیشه‌ها نظریه‌ها، شیوه‌های سلوک، آداب و رسوم صوفیان گرایش‌های مختلف را تحت تأثیر قرار داد و سبب پیدایش دیدگاه‌های گوناگون عرفانی شد. شهاب‌الدین سهروردی در حکمةالاشراق سیر حکمت و فلسفه را در ایران باستان تا زمان خود توضیح می‌دهد و عارفانی مانند: بایزید بسطامی، ابوالحسن خرقانی و ابوالعباس قصاب آملی را ادامه دهندگان این حکمت می‌نامد. وی با بهره‌گیری از دیدگاه‌های پهلویون باورهای خود را درباره نور و ظلمت با نام حکمت اشراق پایه‌گذاری می‌کند. این دیدگاه‌ها پس از سهروردی در آثار عارفان دیگری ادامه می‌یابد. یکی از کسانی که در نگرش‌های خود تحت تأثیر اندیشه‌های ایرانی قرار گرفته است نجم‌الدین رازیست. وی در کتاب مرصادالعباد که از مهم‌ترین منابع عرفانی است به بیان دیدگاه‌های خود می‌پردازد. سخنان او درباره نور و ظلمت، سلوک طوایف، ارزش پادشاهان، جایگاه آتش و برخی موضوعات دیگر یادآور اندیشه‌های مزدایی است. این پژوهش که به روش استقرایی انجام گردیده در صدد پاسخ به این پرسش است که نجم‌الدین رازی به عنوان یکی از صاحب‌نظران عرفان اسلامی در دیدگاه‌های خود چه برداشت‌هایی از اندیشه‌های ایرانی داشته ‌است. با بررسی کامل مرصادالعباد و نیز آثار دیگر نجم‌الدین رازی آشکار گردید که وی مانند شیخ اشراق برای ارائه نگرش‌های خود از حکمت پهلویون بهره برده است.

اساطیر، میراث به‌جامانده از باورهای انسان نخستینند که در طول زمان ادامه یافته و در ضمیر ناخودآگاه جمعی بشر به یاد آورده می‌شوند. آنها در خود، نمادهایی را جای داده‌اند که در دوره‌های مختلف به اشکال گوناگون در آثار ادبی و هنری انعکاس یافته‌اند. استفاده از این نمادها برای ترسیم جهان انتزاعی بزر‌گ‌تر، اساطیر را که اغلب در مورد حوادث ماورایی خلقت سخن می‌گویند با عرفان که عرصة نادیده‌ها را به تصویر می‌کشد، پیوند می‌دهد. "آینه" نیز یکی از این نمادها است که به شیوه‌های مختلف در متون اسطوره‌ای و عرفانی جلوه‌گر شده است. این مقاله در نظر دارد با روشی توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که: نماد آینه در بندهشن و مرصادالعباد، به عنوان نمونه‌هایی از متون اساطیری و عرفانی، چگونه بازتاب یافته است ؟ در بندهشن که از مهم‌ترین متون دینی زرتشتیان و تفاسیر پهلوی اوستاست؛ از آینه به عنوان یکی از اجزای پنجگانة بدن آدمی نام برده شده است. آینه، بخشی از وجود انسان است که بعد از مرگ به خورشید بازمی‌گردد و در رستاخیز، خورشید آنها را دوباره به آدمیان می‌دهد تا یکدیگر را باز‌شناسند. در مرصاد نیز که از امّهات آثار منثور فارسی و از تفاسیر عرفان اسلامی است؛ آینه کاربردی شاعرانه یافته و تا حدودی به مفهوم "انسان کامل" نزدیک شده است. درون آدمیان، آینه‌کاری دست توانای پروردگار است. این آینه‌ها سرانجام بعد از مرگ در کنار هم قرار می‌گیرند تا آینه تمام قدّی را بسازند که تجلّی‌گر جلوة خداوند است.

«ولایت» از موضوعات اصلی شیعه و زیربنای سلوک تمامی عرفا و سلسله‌های صوفیّه است. در این پایان نامه نظریّات نجم رازی و لاهیجی به عنوان دو نویسنده و عارف اهل تسنّن با نظریّات شیعه مقایسه شده است. در ضمن این‌که نظریّات دیگر عرفا و دانشمندان شیعه نیز در لابلای آن گنجانده شده است. ابتدا به شرح حال مختصر دو نویسنده و آثار آن‌ها پرداخته، سپس در مورد ولایت و موضوعات زیرمجموعه‌ی آن به تفصیل سخن رانده‌شده‌است. صوفیان اهل تسنّن به ولایت معتقدند، امّا در مصادیق ولایت و برخی جزئیّات آن با شیعه اختلاف نظر دارند. در بسیاری از موضوعات دیگر مربوط به ولایت، نظریّات صوفیان با شیعه یکسان است. نجم رازی در مرصادالعباد پیامبر اکرم(ص) را محور اصلی همه‌ی اندیشه‌ها و بحث‌های خود قرار داده است. نظریّات او درباب ولایت همانند دیگر عرفای اهل تسنّن که ولایت را در شخص معصوم منحصر نمی‌دانند، می‌باشد. ولایت از مباحث مهمّ ابن عربی و بسیار نزدیک به دیدگاه شیعه است. لاهیجی در این موضوع متأثّر از ابن‌عربی است، در اثرش از دیدگاه شیعی الهام پذیرفته است و در پیوند بین تصوّف و تشیّع کوشیده است تا خاتم الانبیا را با مهدیِ موعود شیعه(عج) منطبق کند.

در این پایان نامه معرّفی توحید وموضوعات پیرامونی آن در آثار نجم الدین کبری ونجم الدین رازی که موضوع این تحقیق است به دلیل انباشت اطّلاعات عمیق وظریف حائز اهمّیّت است.این دو از شخصیّت‌هایی هستند که همواره بر نویسندگان و متفکّران پس از خود تأثیر گذار بوده اند. در طول تاریخ، این تأثیرگذاری به میزان شناخت های مختلف نسبت به آن ها بیش تر شده است. چنان که امروزه پس از قرن‌ها بیش از همیشه مورد توجّه و استقبال جهانیان قرار گرفته است. از دلایل این استقبال متعالی بودن آموزه های آن هاست ،افکار آن ها بر مسائل بنیادین انسانی و توحیدی تکیه دارد. مسائلی مانند توحید ذاتی،افعالی وصفاتی که هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود. هم چنین آن ها برای بیان این مضامین زبان شعری وعرفانی را برگزیده اند که تأثیر ،پذیرش واقبال علمی ومردمی آن قابل انکار نیست.با تأمّل درمباحث مطرح شده،و داد ه های تحقیق به این نتیجه می رسیم که در وجود مباحث توحیدی درآثار نجم الدین کبری ونجم الدین رازی بسیار محسوس است. ونکته مهم واساسی آنکه، مباحث توحیدی قبل از نجم الدین کبری ونجم الدین رازی ،تجلّی کلامی بیش تری نسبت به دوره های بعد داشته است. امّادرآثار نجم الدین کبری ونجم الدین رازی که متأثّر از افکار واندیشه های ابن عربی بوده اند، مفهوم توحید به مفهومی عرفانی تغییر یافته است .

انسان همواره تلاش کرده است که راه کمال را بپیماید و برای این کار به دنبال نمونه ها و اسوه های بشری بوده است. متون عرفانی از جمله مرصاد العباد نجم رازی درباره انسان کامل بحث مستوفایی دارد که در این پزوهش نگارنده به بررسی انسلنکامل در این کتاب همت گماشته و نظر او را با امهات کتب عرفانی نیز مقایسه کرده است که البته نظرات آنها بعضا مشابه و گاهی هم متفاوت با نظر نجم رازی است. از ویژگی های مهم مرصاد العباد پرداختن به داستان آفرینش و خلافت آدم و همچنین ارائه برداشته های عرفانر شخصی است. نکته مهم این پزوهش این است که در کتاب های عرفانی به جایگاه و ویژگی های انسان کامل توجه زیادی شده است و پیام های ارزنده ای برای انسان گرفتار تجملگرایی و تکنولوزی در بر دارد. همچنین گفتنی است که بسیاری از اصطلاحات عرفانی معرف و مفسر انسان کامل هستند. نظیر خلیفه اللهی، پیر و مراد و نمادهای فراوانی که اشاره به انسان کامل دارد و برگرفته از آیات و روایات است.