جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آثار و برکات‌ سیدالشهداء در دنیا و آخرت‌، کتابی است درباره حسین‌ بن‌ علی‌ (علیه السلام) که توسط علیرضا رجالی‌‌تهرانی‌ نوشته شده است. از دیدگاه نویسنده امام حسین (ع) یک انسان کامل و شخصیتی استثنایی است که دارای ابعاد وجودی متعددی بوده و در چهره‌های گوناگونی برای مردم جهان با مشرب‌های مختلف، جلوه کرده است. از این رو هر یک از آن‌ها طبق مشرب خود، آثار و برکاتی را برای آن وجود شریف و نهضت مقدسش بیان می‌دارند، نویسنده در این کتاب کوشیده است تا با بی‌طرفی به بررسی آثار و برکات امام حسین (ع) بپردازد. این کتاب که در نوع خود از اسلوب، تقسیم و تدوین جدیدی برخوردار است بدان جهت نگارش یافته است که علاقه مندان امام حسین (ع) از آثار، برکات و فوایدی که ایشان برای دوستدارانش دارند، آگاهی بیشتری حاصل کنند.

فرهنگنامه مرثيه سرايی حضرت سيدالشهداء(ع) نوشته محمد محمدی ری شهری می باشد. نويسنده اين كتاب در پيش گفتار خود با تاكيد براهميت و جايگاه ويژه عزاداری و مرثيه سرايی برای حضرت سيدالشهداء (ع) و نقش سازنده فردی، فرهنگی و اجتماعی و سياسی آن براين نكته اهتمام می ورزد كه اين حركت پر بركت، مانند همه اقدامات مفيد و سودمند، بدون آفت نيست و دشمنان پيدا و ناپيدای اسلام ناب از ديرباز برای تحريف اين فرهنگ، برنامه ريزی و تلاش می كنند. آيت الله محمدی ری شهری در مقدمه اين كتاب می افزايد:‌ فرهنگنامه مرثيه سرايی حضرت سيدالشهداء(ع) ضمن ادامه راه كتاب هايی همچون "لؤلؤ مرجان " و "حماسه حسينی" اشاره به اين نكته مهم دارد كه در نظام جمهوری اسلامی برای آفت زدايی فرهنگ عاشورا نبايد به گفتن و نوشتن رهنمود بسنده كرد، بلكه بايد به گونه ای برنامه ريزی شود كه مرثيه سرايی و عزاداری به شيوه صحيح و مطلوب به صورت يك فرهنگ،‌ همگانی شود و همه ارگان های فرهنگی نظام به ويژه صدا و سيما برای آن فرهنگسازی، برنامه ريزی و تلاش كنند. در فصل يكم اين كتاب كه در ۱۱۱ صفحه و در شمارگان ۵۰۰۰ نسخه به چاپ اول خود رسيده است، اختصاص به مرثيه سرايی و عزاداری برای حضرت سيدالشهداء (ع) در سخن و سيره اهل بيت (ع) دارد كه در آن به مرثيه سرايان پيش از واقعه كربلا اشاره شده و در فصل دوم اين كتاب نيز اصلی ترين فلسفه قيام و شهادت امام حسين (ع) جهل زدايی و زمينه سازی برای حاكميت ارزشهای انسانی و اسلامی به رهبری اهل بيت (ع) عنوان و در خصوص آن به ارائه مستندات، پرداخته شده است. فصل سوم اين كتاب نيز كه بزرگترين فصل اين فرهنگ نامه است اختصاص دارد به آسيب شناسی فرهنگ عاشورا، كه در اين فصل تحريف هدف سيدالشهدا(ع)، استناد به منابع غير معتبر در مرثيه سرايی، گزارش های ذلت بار از واقعه كربلا، غلو درباره اهل بيت، دروغ در مرثيه سرايی، و بدعت در نحوه عزاداری به عنوان مهم ترين آسيب های مرثيه سرايی و عزاداری، مورد بررسی قرار گرفته است. همچنين در فصل چهارم فرهنگنامه عاشورا، توضيح داده شده كه مجالس عزاداری هدفمند دارای سه ويژگی است، اول: خدا محوری، دوم: ارائه تاريخ و تحليل صحيح از حادثه عاشورا، و سوم: تبلور عاطفه و ارادت به اهل بيت(ع) و در آخرين فصل اين فرهنگ نامه نيز كتاب شناسی تاريخ عاشورا و عزاداری، مورد بررسی قرار گرفته كه در اين فصل، منابع تاريخ عاشورا و عزاداری به چهار گروه تقسيم شده و منابع قابل استناد و غير قابل استناد كه آشنايی با آنها به شدت مورد نياز اهل منبر و مرثيه سرايان است به تفصيل، تبيين گرديده است.

در اين نوشتار، با بيان اصول يا قواعد پژوهش‌هاي تاريخي با صبغة معرفت‌شناختي و روش‌شناختي، به پژوهش دربارة منابع نهضت عاشورا و رخدادهاي آن ‌پرداختيم. اين بحث، ميان‌رشته‌اي و جايگاه اصلي آن معرفت‌شناسي دانش‌هاي نقلي است؛ اما مباني معرفتي و دستاوردهاي نهضت عاشورا در دانش کلام و تاريخ نيز كاربرد بسيار دارد. در اين مقاله، به بيان اصول معرفت‌شناختي در قلمرو دليل نقلي و درجة معرفتي ادلة نقلي، اقسام و شرايط اعتبارشان، منشأ اعتبار آنها، به‌ويژه خبر واحد مي‌پردازيم. با بررسي اصول معرفت‌شناختي حاکم بر دليل نقلي، منابع و مدارك نهضت عاشورا و رويدادهاي آن، به اين نتيجه رهنمون مي‌شويم که منابع و مدارك رويدادهاي عاشورا، به اسناد تاريخي منحصر نيست، بلكه افزون بر اين‌گونه اسناد، مي‌توان در عرصه‌هايي ديگر به منابعي متقن دست يافت. افزون بر آن، منابع بسياري براي اثبات رويدادهاي عاشورا وجود دارد که مي‌توان به عنوان منابع معرفتي معتبر نهضت عاشورا براي تثبيت باورهاي ديني در علم كلام به آنها اعتماد و استناد كرد. حاصل اينكه، ارتباط تاريخي نهضت عاشورا با گذشته منقطع نيست و پيوندي استوار دارد. از‌اين‌رو، نبايد در بسياري از حوادث عاشورا ترديد کرد. اين پيامد، نقش معرفت‌شناختي، تاريخي و کلامي ژرفي دارد

کتاب «الصحیح‌ من‌ سیرة الاما‌م‌ الحسین‌ بن‌ علی‌ علیه‌ السلام‌» نوشته علامه مرتضی عسکری، دايرة المعارفي 20 جلدي از سيره و تاريخ زندگي امام سوم شيعيان حسين بن علي عليه السلام مي باشد. مهمترين عناوين و موضوعات جلد بيستم كتاب كه به آن پرداخته شده است عبارتند از: مصیبة الاما‌م‌ الحسین‌ اعظم المصائب، عاشوراء و التبلیغ، مجالس العزاء، العزاء و اللطم.

کتاب «لواعج الأشجان في مقتل الحسين (ع)» نوشته محسن امين عاملی، به موضوع مقتل و شهادت امام حسین علیه السّلام می پردازد. مؤلّف بعد از ذکر مقدمه ای در فضل گریه بر امام حسین علیه السّلام احادیثی از پیامبر صلّی الله علیه و آله در فضیلت و جایگاه والای حضرت نزد پیامبر و خداوند، آورده است. سپس به پاره ای از اوصاف امام حسین علیه السّلام اشاره و با ذکر نسب امام علیه السّلام و ذکر شهر ها به مناسبت بحث اشاره و به بیعت نکردن امام حسین علیه السلام و دوره معاویه به طور مفصل اشاره کرده و با وقایع مرتبط با جریان شهادت امام، ادامه می یابد. در ذکر شهادت حضرت مسلم بن عقیل، بحث جامع و مفصّلی را انجام داده به وقایع بعد از شهادت امام نیز اشاره می کند. این کتاب در موضوع مقتل و تحلیل اجمالی آن، کتاب معتبر و خوبی می باشد. سید محسن امین عاملی در آخر این کتاب، کتاب «اصدق الأخبار فی قصه الاخذ بالثار» را که تألیف خودش است و در ذکر قیام توابین و قیام مختار، می باشد آورده است و در انتها، شعر ها و مراثی خوبی از شعرای معاصر را در خصوص شهادت و فضیلت امام حسین علیه السّلام را ذکر می کند.

«مسند الإمام الشهيد أبي‌ عبدالله الحسين بن على (ع)» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، چهارمين كتاب از موسوعه بزرگ «مسانيد الأئمة (ع)» است كه در سه جلد به زبان عربى منتشر شده است. در اين كتاب از زندگى امام حسين (ع)، فضائل و مناقب و روات و اصحاب و فرمايشات ايشان سخن رفته است. نويسنده، روايات امام حسين (ع) را از مصادر شيعه و سنى استخراج كرده و در ضمن ابوابى به‌صورت موضوعى مرتب نموده است. ساختار اين مسند بدين‌ ترتيب است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت آن معصوم است. اين احاديث، در ضمن 90 باب، دو جلد اول و بخشى از جلد سوم را فراگرفته است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه مشتمل بر ابواب متعددى بوده و از صفحه 79 جلد سوم آغاز شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ذكر مختصرى از حالات ايشان و مدح و جرح‌ هاى آنها كه به ترتيب حروف الفبا در انتهاى جلد سوم آمده است. نويسنده در جلد سوم، رواياتى را كه از امام حسين (ع) در تفسير آيات قرآن كريم نقل شده به ترتيب سور قرآن ذكر كرده است. كتاب الدعاء، نام بخش ديگر جلد سوم است كه دربرگيرنده ادعيه و مطالبى است كه از آن حضرت درباره آداب و اوقات دعا نقل شده است. روايات فقهى موجود از زبان امام حسين (ع) قريب به چهل صفحه از جلد سوم كتاب را به خود اختصاص داده است. بخش ديگرى از مسند امام حسين (ع) به روايات اخلاقى و اعتقادى اختصاص دارد. در اين بخش در باب حشر تنها يك روايت از امالى شيخ مفيد و 104 روايت در باب حكم و سنن و نوادر ذكر شده است. نويسنده در بخش ديگرى از اين جلد مانند همه مسندها، با نگاهى انتقادى به راويان احاديث پرداخته است. در اين مبحث حدود 266 شخصيت معرفى شده‌اند. نویسنده در بخش پايانى كتاب، تعدادى از مراثى شعرا در باره امام حسين (ع) را در 70 شماره تنظيم كرده است.

«موسوعة زینب الکبری (ع) بنت أمیر المؤمنین علي بن أبي طالب (ع)» نوشته علی عاشور است. جلد دهم این کتاب شامل اشعاری درباره حضرت زینب (س) است.