جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عقل عنصر اصلی فسلفه روشنگری محسوب می شود و از همین رو است که قرن هجدهم را عصر طلایی تفکر عقلانی - مذهبی در طول تاریخ فلسفه می نامیم. در قرن هجدهم،‌ نه تنها جایگاه علم تغییر کرد بلکه طبیعت نیز به کمک «عقل» الوهیت را تحکیم بخشید. ادبیات نئوکلاسیک انگلستان که نمودی از فلسفه روشنگری است، ادبیاتی انسان گرا و اخلاقی است که هویت اجتماعی انسان ها را در نظر می گیرد. قرن هجدهم عصر بزرگ طنز، هجو، نقیضه، مقاله و رساله است؛ چرا که این انواع بیشتر از غزل با نگاه احساس به انسان می نگرد. رمان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و مانند شعر و طنز، تفکر اخلاقی روشنگری را دنبال می کند و سعی می کند در مقابل درگیری ها و تضادهای اجتماعی، الگوهای کمال یافته انسانی را بنا نهد.

در حوزه شناخت، حاصل عصر روشنگری را به اعتباری می توان در دو امر خلاصه کرد: 1- نقادی بر بنیاد عقل 2- تلقی مکانیکی از طبیعت. در سایه دو نگاه مذکور، روشنگری دچار بحران شد. در کمین نقادی شکاکیت نشسته بود و در کمین تلقی مکانیکی از طبیعت، اصالت ماده. شکاکیت باورهای متعارف انسان را در خصوص واقعیت مستقل از خویش سست می کرد و اصالت ماده باور به آزادی، خلود نفس و مانند آن را تهدید می کرد. لذا مساله این بود که نقادی از شکاکیت و اصالت طبیعت از اصالت ماده نجات یابد. کانت با ایده آلیسم استعلایی، یعنی با ایجاد نسبتی بین عینیت و علیت، درصدد گذشت از این مساله بود. تقلا و تمنای کانت با همه سترگی آن در زمان خویش، مورد پرسش قرار گرفت. مقاله حاضر بعد از مقدمه و طرح مساله به بررسی این امر پرداخته است.

جنبش فمینیستی غرب در اعتراض به فرهنگ مردسالارانه دوره روشنگری شکل گرفت. نگارنده مقاله حاضر با توجه به مستندات علمی معتقد است باورهای مردسالارانه مدرنیته تحت تاثیر اسطوره پردازی های یونان باستان بوده است، زیرا نظریه پردازی های دوره روشنگری مسبوق به رنسانس اروپاست و شعار رنسانس بازگشت به عصر طلایی یونان باستان بوده است. بر این اساس، رویکرد مردسالارانه اسطوره پردازان یونانی، یعنی هومر و هزیود در نظریه های فلسفی اجتماعی دوره روشنگری تاثیر گذاشت و درنتیجه، زنان را موجوداتی فرعی و تبعی معرفی کرد که حضورشان منحصر به حوزه خصوصی است و از حضور در عرصه های عمومی و اجتماعی محروم اند.

ترجمه ماشینی: مفهوم مدرن تساهل - استقبال از تنوع به عنوان نیرویی برای خیر عمومی - در دوران روشنگری در پی قرن ها جنگ مذهبی ظهور کرد. تساهل مذهبی که برای اولین بار توسط فیلسوفانی مانند جان لاک و ولتر شرح داده شد، به تدریج در اروپا و آمریکای شمالی جای گرفت. اما با احیای تعصب و تروریسم، تساهل مذهبی به طور فزاینده ای توسط مردم وحشت زده به چالش کشیده می شود. در این کتاب، دنیس لاکورن ظهور مفهوم مدرن تساهل مذهبی را دنبال می کند تا در مورد چگونگی واکنش ما به تنش های معاصر تجدید نظر کند. در یک بحث گسترده که شامل امپراتوری عثمانی، جمهوری ونیز، و مناقشات اخیر مانند ممنوعیت برقع فرانسه و تظاهرات برتری‌طلبان سفیدپوستان در شارلوتزویل می‌شود، «محدودیت‌های مدارا» پرسش‌های مهمی است: آیا باید محدودیت‌هایی را بر آزادی بیان در کشور اعمال کنیم. نام کرامت یا نجابت انسانی؟ آیا باید نمادهای مذهبی را در میدان عمومی بپذیریم؟ آیا ما می توانیم افراد نابردبار را تحمل کنیم؟ لاکورن با اذعان به اینکه مدارا هرگز نمی‌تواند کاملاً بدون محدودیت باشد، از مفهوم روشنگری در برابر تلاش‌های اخیر برای محدود کردن آن دفاع می‌کند و استدلال می‌کند که بدون آن یک جامعه کثرت‌گرا نمی‌تواند دوام بیاورد. «محدودیت های تساهل» که جایزه مونیون را از سوی آکادمی فرانس دریافت کرده است، بازتابی قدرتمند در مورد اساسی ترین چالش های دموکراسی قرن بیست و یکم است.

ترجمه ماشینی : در دو دهه اخیر، توجه به دو موضوع متقاطع احیا شده است: نظریه سیاسی و اهمیت بنیانگذار آمریکایی «فراموش شده» و وزیر اصلاح‌شده، جان ویترسپون، و الهیات طبیعی و قانون طبیعی در سنت الهیات اصلاح‌شده. ویترسپون، به عنوان رئیس جمهور پرینستون، در مورد الهیات طبیعی و قوانین طبیعی حرف های زیادی برای گفتن داشت، و بسیاری از محققان تلاش کرده اند تا رابطه او با اندیشه روشنگری و ارتدکس مسیحی را درک کنند، با این حال هیچ تلاشی از سوی محققان برای ارائه تحقیقات اخیر در الهیات اصلاح شده صورت نگرفته است. درک ما از افکار او را تحمل کنیم. دیدگاه غالب در ادبیات این است که دیدگاه ویترسپون و استفاده از الهیات طبیعی، قانون طبیعی، عقل و فلسفه حاکی از سازش یا ناسازگاری با ارتدوکس اصلاح‌شده الاهیاتی اوست – حرکتی به سمت نوعی «ارتدوکس روشن‌شده» یا «عقل‌گرایی مسیحی». پس از بررسی منابع اولیه و ثانویه، من ادعا می کنم که ادبیات نیاز به تصحیح قابل توجهی دارد. من در اینجا با نشان دادن اینکه اندیشه ویترسپون در مورد این موضوعات - که به طور کلی به رابطه عقل و وحی مربوط می شود - با ارتدکس اصلاح شده همخوانی دارد، هم یک اصلاحیه ارائه می کنم و هم به ادبیات کمک می کنم. من همچنین استدلال می‌کنم که ارتدوکس اصلاح‌شده، هنگامی که به درستی درک شود، به ویترسپون و سایر بنیان‌گذاران ارتدوکس اجازه می‌دهد تا بدون نقض اصول الهیات خود، در رویدادهای مختلف تأسیس و اسناد دوره بنیان‌گذاری شرکت کنند و آن‌ها را تأیید کنند.

ترجمه ماشینی: شفافیت وجود خدا نیاز به اثبات خداباوری در مسیحیت تاریخی و چالش‌های پیش روی آنها را از دوران روشنگری بررسی می‌کند. از نظر تاریخی (و کتاب مقدس)، مسیحیت معتقد است که بی ایمانی غیرقابل توجیه است. اگر نشناختن خدا گناه است، معنایش این است که انسان ها می توانند و باید خدا را بشناسند. انسان ها باید خدا را بشناسند زیرا قدرت ابدی و ذات الهی او در چیزهایی که ساخته می شود به وضوح آشکار می شود. و با این حال، اندرسون استدلال می کند، زمان بیشتری صرف اجتناب از نیاز به وضوح برای اثبات ناپذیری می شود تا اینکه واقعاً یک استدلال یا دلیل ارائه شود. شواهدی که بر ارسطو یا افلاطون تکیه می‌کنند و یک محرک یا طراح اولیه را ایجاد می‌کنند، کافی هستند. اما کفایت اینها، نه تنها برای اثبات خدای خداباوری، بلکه برای اثبات هر چیزی، توسط متفکران روشنگری مانند دیوید هیوم زیر سوال رفته است. اندرسون پس از در نظر گرفتن براهین سنتی، و ردیابی تاریخ چالش‌ها تا براهین خداباورانه (از هیوم تا کانت و تا قرن بیستم)، استدلال می‌کند که روش‌های استاندارد عذرخواهی به اندازه کافی پاسخگو نبوده‌اند. دفاع شناسی کلاسیک، اثبات گرایی، پیش فرض گرایی، معرفت شناسی اصلاح شده، و دیگران نمی توانند به اندازه کافی به چالش های روشنگری پاسخ دهند. اگر چنین است، نتیجه مسیحیت چیست؟ اندرسون توضیح می دهد که چرا برهان های سنتی شکست خورده اند، و برای چه چیزی لازم است دلیلی ارائه شود که نه تنها به هیوم و کانت پاسخ دهد، بلکه وضوح وجود خدا را نیز ثابت کند. . براهین سنتی دقیقاً در هدف نداشتن وضوح وجود خدا شکست خوردند و در این امر به دلیل دیدگاه نادرست از هدف زندگی مسیحی شکست خوردند. اگر بخواهیم زندگی پر برکت را با دید مستقیم خدا در بهشت ​​به دست آوریم، پس هیچ دلیلی وجود ندارد که بیش از حداقل حداقل مورد نیاز برای ورود به بهشت ​​(توجیه) بخواهیم. به علاوه، اگر بالاترین نعمت همین رؤیت مستقیم باشد، جلال خداوند که در کار او آشکار شده، کم اهمیت تلقی می شود و حتی کنار گذاشته می شود. در مقابل، اگر قدرت ابدی و ماهیت الهی خداوند به وضوح در آثار او آشکار شود، و برکت در شناخت خدا حاصل شود، پس برای مسیحیت بسیار مهم است که وضوح وجود خدا را نشان دهد. اوون اندرسون این ضرورت را در خداباوری تاریخی مسیحی برای وضوح و غیرقابل توجیه در مقابل شک گرایی و ایمان گرایی. او به این میراث روشنگری با نشان دادن ارتباط اثبات وجود خدا پاسخ می دهد. شکل یک مسئله کلاسیک در حال آشکار شدن است. --Surrendra Gangadean، نویسنده کتاب "بنیاد فلسفی: تحلیل انتقادی باور اساسی" این کتاب هیجان انگیزی است که با تجزیه و تحلیل و بررسی برخی از مسائل اساسی فلسفه و الهیات غیرمعاصر، جایگاه فلسفه دین را ارتقا می دهد. تاکید بر وضوح برای من جدید و تازه و تحریک کننده است. من واقعاً تعجب می کنم که صورت فلکی وضوح، مسئولیت پذیری و غیرقابل توجیه بودن قبلاً به تفصیل بررسی نشده است. - استفن وب، کالج واباش، اوون اندرسون، استادیار فلسفه دین در دانشگاه ایالتی آریزونا غربی است. او نویسنده کتاب عقل و جهان بینی (2008) است.

ترجمه ماشینی: این جلد اولین جلدی است که نوشته‌هایی را که کانت منتشر کرده است برای عمومیت بخشیدن، خلاصه کردن، تقویت و دفاع از آموزه‌های شاهکار خود، یعنی نقد عقل محض در سال 1781، گردآوری می‌کند. Prolegomena اغلب به دانش آموزان توصیه می شود، اما متون دیگر نیز نمایندگان مهم رشد فکری کانت هستند. این مجموعه شامل یادداشت های زبانی فراوان و واژه نامه ای از اصطلاحات کلیدی است. مقدمه‌های سرمقاله و یادداشت‌های توضیحی، چیزهای زیادی را در مورد استقبال انتقادی متافیزیک‌دانان زمان خود از کانت و همچنین تلاش‌های او برای منحرف کردن مخالفانش آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی: در این مقاله می‌خواهم با تمرکز بر شخصیت موسی مندلسون (1729-1786) آغاز فلسفه آلمانی-یهودی را روشن کنم. چرا نقش مندلسون در آن زمان در آلمان بسیار مهم بود؟ چه کاری انجام می دهد یعنی یهودی و در عین حال فیلسوف آلمانی بودن؟ برای پاسخ به این سؤالات، با پرداختن به دو پیوند بحث برانگیز، «روح دوشاخه» متفکر آلمانی-یهودی را روشن خواهم کرد: اولین نگرانی رابطه فلسفه و یهودیت و دومی به رابطه بین فلسفه و یهودیت مربوط می شود، ازدواج فرهنگ آلمانی و فلسفه یهودی