جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

داد و ستد فرهنگی و فکری میان اقوام و حتی صاحبان مکاتب فکری، از دیرباز تاکنون مورد توجه بوده است. در تقاطع این مواجهه‌ی فرهنگی، تضارب آرا و عقاید عرفانی شرق و غرب محملی است که با وجود اشارات بسیار محققان، نیاز به بازنگری و واکاوی دارد.این پژوهش به شیوه‌ی توصیفی-تحلیلی بر آن است که با تکیه بر متون برجسته‌ی منثور عرفانی و با بررسی روایات مربوط به گفتگو و مصاحبت عرفای مسلمان و دو آیین یهودی و مسیحی، کیفیت تأثیر و تأثر پیروان این مشارب عرفانی را بررسی و تحلیل کند. از نتایج این پژوهش می‌توان به میزان و گستره‌ی تأثیرگذاری عرفای اسلامی بر عرفای مسیحی اشاره کرد. غنای اندیشگانی و آموزه‌ای عرفان اسلامی به عنوان کلان روایت فرهنگی، عامل اصلی توجه عرفای غیر مسلمان به آن‌ها برای نشاندن عطش‌های ناشی از ضعف‌های معنوی و معرفتی خویش است؛ اگرچه تأثر عرفای مسلمان از عرفای یهودی و مسیحی در ایجاد برخی استحسانات مکتب صوفیه چون خرقه‌پوشی، برخی از اشکال ریاضت‌کشی و ... از گرایش عرفای مسلمان به ظواهر مکاتب عرفانی پرده برمی‌دارد.

بی شک اکثر خاورشناسانی که درمورد مصادر قرآن پژوهش هایی را انجام داده اند، قرآن کریم را کتابی بشری و پیامبر(ص) را مُلهم از آیین های دیگر دانسته اند. یکی از آنان، ویلیام سِنت کلر تسدال زبان شناس و مورخ انگلیسی است که مدتی را در جلفای اصفهان، به عنوان دبیر جمعیت مسیونری و مبلّغ مذهبیِ کلیسای انگلستان گذرانده است. وی با تسلطی که بر زبان عربی داشته، زمان زیادی را به تحقیق درمورد منابع اسلام و قرآن صرف کرده و در سال 1900 میلادی کتابی را تحت عنوان منابع اسلام در شش فصل به رشتۀ تحریر درآورده است. این کتاب که به نوعی خلاصۀ اثر دیگر وی یعنی منابع اصلی قرآن است، یکی از مفصل ترین و جنجالی ترین آثاری است که به صورت گسترده به بحث درمورد منابع قرآن پرداخته و برای آن مصادر متعددی را برشمرده است. پژوهش پیش رو که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی همراه با گردآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات سامان یافته در پی آن است تا با دقت در آثار ویلیام تسدال، به نقد و بررسی نظرات وی درمورد مصادر قرآن بپردازد. نگارنده در این رساله، در هر فصل به ترتیب به ارزیابیِ دقیق شبهات تسدال درمورد «نظریۀ اقتباس قرآن از: آداب و رسوم عرب جاهلی، آداب مذهبی صابیین، آموزه های دین یهود، منابع فِرَق بدعت گذار مسیحی و آموزه های آیین زرتشتی» پرداخته است. بررسی ها نشان می دهد: که نویسندۀ کتاب منابع اسلام، علاوه بر رویکرد علمی، مانند دیگر مبشران مسیحی، انگیزۀ تبشیری و مذهبی نیز داشته و در نوشته هایش سعی بسیاری نموده تا غیر وحیانی بودن آیات قرآن کریم را اثبات کند. دیدگاه های او درمورد اقتباس قرآن از متون دینیِ ادیان دیگر نیز نظرات جدیدی نبوده تا بتوان آن را از نوآوری های او دانست؛ زیرا وی صرفاً به تکرار مطالبی که خاورشناسانی مانند آبراهام گایگر بدان باور داشته اند، پرداخته و با تکیه بر پیش فرض های مشخص، آراء خود را بیان کرده است. همچنین نظریۀ تأثیرپذیری پیامبر(ص) از آموزگاران یهودی، مسیحی و ایرانی که در تمامی فصول کتاب منابع اسلام، ترجیع بند اصلی گفتار تسدال بوده، احتمال نسنجیده و شاذی است که از عدم تسلط کافی او بر متون روایی و تاریخی مسلمانان، حکایت دارد. از سویی دیگر، منابعی را که وی در فصول مختلف کتاب ادعا می کند اساس آیات قرآن قرار گرفته، گاه در زمان پیامبر(ص) مطرح نبوده و یا تقدم تاریخی آن ها نسبت به زمان ظهور اسلام در هاله ای از ابهام است. در این میان، عدم آگاهی تسدال از تاریخ اسلام و مکی و مدنی بودن سُوَر قرآن کریم نیز نظرات وی را با آسیب هایی جدی مواجه ساخته است.

پایان نامه حاضر ، بررسی آیات متحد الموضوع یهود در فرآیند بیست و سه ساله ی وحی را بر عهده گرفته است که این بررسی می تواند چگونگی فرآیند موضع گیری یهود در قبال اسلام و در مقابل، عکس العمل ها و باز خورد رفتار آنان از سوی پیامبر(ص) و مسلمانان،به ارشاد مستقیم وحی را مشخص سازد و بدین ترتیب، روش مواجهه با این فرقه، بر اساس روش وحیانی و قرآنی پیامبر(ص)، به شکلی علمی ، عملی و کاملا نتیجه بخش ارائه گردد و به بیانی دیگر، دستاورد های تربیتی و سیاسی ارزشمندی را به همراه داشته باشد.

کتاب همانطور که از اسم آن هم پیداست درباره اسرائیل و یهودیت می باشد. در بخش اول با استفاده از عهد قدیم (تورات) درباره اسرائیل مطالبی را بیان می کند ، در بخش دوم درباره اصول مهم یهودیت بحث می کند، و در بخش های دیگر درباره شعائر یهودی ، بعضی از احکام دین یهود و... مطالبی بیان می شود.

کتاب حاضر کتاب تراث یهودی عبری در غرب اسلامی و اختصاصا در کشور اندلس و مطالب پیرامون آن و بعضی از شخصیت های آن می باشد. در بخش هایی از کتاب تلخیص بعضی از کتب ذکر شده است. در بخش دیگر کتاب درباره یهودیت و عقائد و آثار آن نیز مطالبی به مختصر ذکر شده است

هدف اصلی این رساله بررسی مبانی اعتقادی یهود، ریشه‌یابی این مبانی و نوع تأثیر آن در رفتار با مسلمانان می‌باشد. براین اساس مبانی اعتقادی یهود به سه بخش در سه حیطه توحید، نبوت و معاد تقسیم شده‌ است. ثمره این تلاش و بررسی دستیابی به اصلی‌ترین مبانی یهود در این سه حیطه و اعتقادات ذیل هر کدام می‌باشد که به طور اجمال عبارتند از، انسان تلقّی کردن خداوند، منحصر کردن مسأله نبوت در خود و القاء این مطلب که نسبت به امر معاد و سکرات آن در امنیّت کامل هستند. در مرحله دوم، این مبانی اعتقادی ریشه‌یابی شده است و فطرت و نحوه برخورد با آن، جهل این قوم و نتایج مرتبط با جهل مورد بررسی قرار گرفته است. ماحصل این مرحله این است که جهل آنها همراه با رنجهای طولانی و فشار روانی زیادی که بر آنها واقع شد، آنها را به سمت عقاید انحرافی و نژادپرستی کشاند تا اینکه دچار غفلت محض شده و به کوری فطرت آنها انجامید.در مرحله سوم به تأثیر مبانی اعتقادی یهود در رفتار با مسلمانان از دیدگاه قرآن پرداخته شده است. و در این بررسی این نتیجه حاصل شد که قوم یهود به علت انحراف از دین حق (بت پرستی قبطیان)، قرار گرفتن در فضایی خاص (ظلمهای فرعونیان)، با معرفی خود به عنوان نژاد برتر و منحصر کردن امر نبوت در خود شروع به ظلم در حق مسلمانان با شیوه‌های مختلف نمودند.

حفظ سلامت و نظم جامعه، براي حركت در مسير صحيح پيشرفت، در هر مكتبي جزو اولويت هاست. يكي از راه هاي رسيدن به اين هدف، حفظ سلامت و نظم فردي و خانوادگي و تحكيم روابط خانوادگي و نظم اجتماعي است. دو دين يهود و اسلام، براي دستيابي به اين هدف، حفظ عفاف و حجاب را به پيروان خود توصيه مي كنند تا سلامت اخلاقي بر جامعه حاكم شود. حفظ عفاف و حجاب در اين دو دين الهي، به هر دو قشر زن و مرد توصيه شده است و هريك در اين مسير، تكاليف ويژه خود را دارند؛ تكاليفي كه جداي از حفظ عفت خودشان، به حفظ عفت همسرشان و جامعه اي كه در آن حضور دارند نيز كمك مي كند. با مطالعه جزييات اين توصيه ها، مي توان به شباهت هاي بسياري ميان اين دو دين الهي پي برد. اين پژوهش، به موضوع عفاف و حجاب در دو دين يهود و اسلام مي پردازد و تأكيد آن بر مطالب كتاب هاي فقهي تلمود و من لايحضره الفقيه است كه مطالب آنها، تبيين كننده وحي بوده، مورد توجه ويژۀ ‏فقيهان اين دو مكتب مي باشند.

آئین یهود نیز به سان تمامی ادیان الهی ، از معارف باطنی که در متون مقدس و تعالیم آسمانی پیامبران ریشه دارد بهره مند است و عرفان کابالا یا قبالا ، نماینده عرفان یهود شناخته می‌شود. این شاخه از عرفان نیز به نوبه خود آمیختگی با حقایق و غیرحقایق یافته و این پیچیدگی در هنگام ورود به صحنه اجتماعی و سیاسی ، پررنگ تر می شود. «ارتداد رازگونه» همواره به عنوان نوعی تقیّه فعال و نه منفعل ، و نیز به عنوان پدیده ای سیاسی با توجیهات عمیق عرفانی در آئین قبالای یهود ، یکی از راههای مؤثر در کنار زدن رقبا و دشمنان یهود مطرح بوده که البته لطمات آن علاوه بر گریبان گیر کردن سایر ابناء بشر و ادیان الهی، دامان یهودیت متشرع و حقیقت جو را نیز گرفته است. ورود پولس یهودی به آئین مسیحیت، ورود مشکوک ابوهریره و کعب الاحبار به اسلام ، نیز تحلیل فرقه های ساخته و پرداخته یهود از جمله وهابیت و بابیت و بهائیت ، همچنین فراماسونری و گسترش آن در تمام دنیا بویژه بلاد اسلامی و حتی فروپاشی امپراطوری مسلمان عثمانی که در تمامی آنها ردپای یهودیان و مسلمانان یهودی‌زاده و مسلمان نماهای زیادی یافت می شود، در قالب موضوع «ارتداد رازگونه» قابل طرح و بررسی است.

در پژوهش حاضر ، محقق با نگرش مردم شناختی روزه و روزه داری و همچنین آئین ها و مناسک مربوط به آن را در میان پیروان ادیان یهود و اسلام مورد بررسی ، تحلیل و مقایسه قرار داده است و ضمن بیان واجبات ، ممنوعات ( تابو) هر دو آئین به انواع روزه های واجب و مستحب و ویژگی های کلی آنها پرداخته است . اصلی ترین هدف این پژوهش تحلیل مردم شناختی روزه و آئین روزه داری در ادیان یهود و اسلاممی باشد . در این تحقیق جهت چارچوب نظری از مکاتب کارکرد گرایی و تفسیر گرایی نمادی استفاده نموده است . و روش بکار گرفته شده در این تحقیق از نوع کیفی و روش ژرفانگر است که با ابزار مصاحبه عمیق و مشارکت همراه با مشاهده اطلاعات توسط پژوهشگر جمع آوری شده است همچنین جامعه آماری این تحقیق را پیروان دین یهود و اسلام در منطقه 6 تهران ( محله یوسف آباد ) تشکیل داده است که در یافته های تحقیق بر اساس اطلاعات بدست آمده میان صور و مناسک روزه داری یهودیان و مسلمانان شباهتهای به چشم می خورد ،تا ضمن فواید و کارکرد های روزه و روزه داری به شباهتها و تمایزات هر دو دیانت پرداخته که سرانجام در نتیجه گیری منعکس می باشد .

تئودور نولدكه آلمانى ازجمله خاورشناسانى است كه درباره اصالت قرآن پژوهش كرده است. اين پژوهش، با روش توصيفى ـ تحليلى و با رويكرد انتقادى، به ارزيابى نظريه وى در مورد اقتباس قرآن پرداخته است. به اعتقاد او، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله اغلب آموزه هاى قرآن را از طريق ارتباط با اديان و ساير فرهنگ ها به دست آورده است. نولدكه در نظريه اقتباس قرآن، بيش ترين سهم را به آموزه هاى يهودى و سپس مسيحى و در نهايت، فرهنگ جاهليت مى دهد. وى براى ادعاى اقتباس قرآن از منابع يهودى ـ مسيحى، دو دليل مى آورد: نخست، مشابهت قرآن به كتب يهودى ـ مسيحى و ديگرى، ارتباط پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله با پيروان اديان يهودى ـ مسيحى است. نولدكه ميان فرهنگ جاهلى و قرآن شباهت هايى را برشمرده و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را مؤدب به آداب جاهلى معرفى مى كند. ادله وى درباره مسئله اقتباس قرآن مردود مى باشد؛ زيرا اولاً، مشابهت چشمگيرى بين قرآن و كتب يهودى و مسيحى و فرهنگ جاهليت وجود ندارد. ثانيا، ادعاى ارتباط علمى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله با پيروان اديان يهودى و مسيحى، و مطابق بودن رفتار آن حضرت با فرهنگ جاهلى، عارى از استناد صحيح تاريخى است.