جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: علیرغم جایگاه والای محمد [ص] در اسلام، حتی امروزه نیز به طور شگفت انگیزی اطلاعات کمی در مورد این شخصیت پنهان و منشأ قرآن وجود دارد، زیرا به دلیل کمبود شگفت انگیز مطالب زندگی نامه ای قابل تأیید است. علاوه بر این، بیشتر سنت‌های زندگی‌نامه‌ای که می‌توان برای اثبات زندگی محمد [ص] به کار برد، به حدود دو قرن پس از وفات او برمی‌گردد، زمانی که یک امپراتوری قدرتمند، گسترده و آرمانی مترادف با نام و دیدگاه او شده بود. توصیف اغراق آمیز و اغلب تصنعی شخصیت نبوی همراه با بسیاری از تفسیرهای مشکوک از کتاب مقدس اسلام. بر اساس آثار قابل داده و بومی سازی قرن هفتم و هشتم عصر مسیحیت، بسیاری از تحولات تاریخی، باورهای غلط و مغالطه های اسلام را اکنون می توان در منظر دیگری مشاهده کرد. سکه های حفاری شده که مربوط به قبل از اسلام است و کتیبه قدیمی در قبه الصخره در اورشلیم از نمادهایی استفاده می کند که در الاهیات مستند عربی سوریه - الهیاتی با ریشه مسیحی - استفاده می شود. پژوهشگران در این جلد تأمل برانگیز، با تفسیر زمینه‌های سنتی شواهد تاریخی و بازخوانی فرازهایی از قرآن، تصویری شگفت‌انگیز - و بسیار غیرمتعارف - از بنیان‌های تاریخ دینی اسلام را ارائه می‌دهند.

ترجمه ماشینی: این جلد جانشین سرچشمه‌های پنهان اسلام (ویرایش کارل‌هاینز اولیگ و گرد-آر. پوین) تحقیقات پیشگامانه‌ای را که در جلد اول در اولین تحولات اسلام آغاز شده است، ادامه می‌دهد. با استفاده از سکه‌ها، کتیبه‌های بنای یادبود، و تحلیل زبان‌شناختی دقیق قرآن همراه با ادبیات فارسی و مسیحی از قرن هفتم و هشتم - زمانی که اسلام در مراحل شکل‌گیری خود بود - پنج مشارکت‌کننده متخصص تلاش می‌کنند تا این دوره زمانی حساس را بازسازی کنند. علیرغم ماهیت علمی کار آنها، پیامدهای اکتشافات آنها شگفت انگیز است: اسلام در ابتدا به عنوان فرقه ای از مسیحیت ظهور کرد. · اصول الهیات مرکزی آن تحت تأثیر مسیحیت سوری پیش از نیقیه بود. آرامی، زبان رایج در سراسر خاور نزدیک برای قرن ها و زبان مسیحیت سوریه، به طور قابل توجهی بر خط عربی و واژگان مورد استفاده در قرآن تأثیر گذاشت. · سرانجام، تا پایان قرن هشتم و نهم بود که اسلام به عنوان یک دین جداگانه شکل گرفت و قرآن یک دوره توسعه تاریخی حداقل 200 ساله را پشت سر گذاشت. این تحلیل تاریخی انتقادی که بحث برانگیز و بسیار جذاب است، آغاز اسلام را در پرتوی کاملاً جدید نشان می دهد.

مغازى: تاريخ جنگ‌هاى پيامبر(ص)، ترجمه فارسى كتاب «المغازي» اثر محمد بن عمر واقدى (متوفى 207ق) است كه با قلم شيوا و رساى محمود مهدوى دامغانى، برگردان شده است. مترجم، بخشى از كتاب را در سال 1359 برگردانده و باقى را در سال‌هاى بعدى، ترجمه كرده است. مترجم اين اثر، كتاب‌هاى مختلفى را به فارسى برگردانيده و قلمى شيوا و دلنشين دارند و ترجمه ايشان نيز روان و جاذبه‌دار است. ايشان براى گزينش اين كتاب جهت ترجمه، شش دليل در مقدمه‌اى كه بدان افزوده، آورده است؛ از جمله گويد: اهميت مقام علمى و فضل واقدى، چنان است كه نه‌تنها كتاب او، بلكه آثار ديگرش هم از همان قرن سوم هجرى مورد استفاده و استناد ديگر مؤلفان و نويسندگان قرار گرفته است و غالبا به كتاب‌هاى او اعتماد داشته‌اند و مطالب نقل‌شده از ديگران را با مطالب واقدى، معيار زده‌اند و بدون ترديد هيچ كتابى در سيره و مغازه، به اهميت مغازى ابن اسحاق و مغازى واقدى نيست. ايشان براى اثبات مدعاى خود از بلاذرى، ابواسحاق، ابراهيم ثقفى، مسعودى، طبرى، ابن اثير، ابوالفدا، نويرى و ابن ابى‌الحديد نام برده است كه به مغازى واقدى استناد كرده‌اند. بى‌ترديد اينان گاه به مغازى واقدى استناد كرده‌اند؛ اما بايد پذيرفت كه همه مؤلفان و نويسندگان به گفته او، استناد نكرده‌اند. همچنين به تمام گفته‌هاى او نيز اعتماد نكرده‌اند. استناد در چند مورد، دليل بر برترى مقام علمى نمى‌شود. پيش‌تر نيز گفتيم كه شمارى از پيشوايان مذاهب و محدثان، كتاب او را فاقد اعتبار دانسته‌اند. بهتر بود مترجم محترم، دليل ارائه مى‌داد كه چه كسى و كجا مطالب واقدى را ضابطه درستى مطالب ديگران قرار داده است. اما اينكه نوشته‌اند: «بى‌ترديد بهترين كتاب است»، خوب بود ايشان نخست كتاب‌هاى سيره و مغازى ابن هشام، طبقات ابن سعد، سيره ذهبى، ابن كثير، صالحى شامى، مقريزى را ملاحضه مى‌فرمود كه مستند و با تجزيه و تحليل بيشتر نوشته شده‌اند. يكى از دلايل او آن است كه واقدى آيات مربوط به هر جنگ و سريه را در پايان آورده است. گرچه اين كار واقدى درخور تحسين است، اما ويژگى اين كتاب نيست؛ چراكه ابن هشام نيز آيات مربوط به هر سريه و غزوه را در پايان همان فصل آورده و به تفسير آن آيات نيز پرداخته است. برخى از دلايل مترجم چندان قابل توجه نيست؛ از جمله «ابن خرداذبه مى‌پنداشت كه مادر واقدى ايرانى بوده است». تنها ويژگى مغازى واقدى آن است كه به‌تفصيل نوشته شده و قديمى‌تر مى‌باشد؛ اما چون اكثر روايات آن مرسل هستند، از اعتبار ساقط مى‌باشد. اين ترجمه در سه جلد، به‌همراه فهرست‌ها توسط مركز نشر دانشگاهى چاپ شده است كه جلد اول آن در سال 1361 و جلد دوم در 1362 و جلد سوم در سال 1366، به ترتيب از چاپ خارج شده‌اند. مترجم، گاه ترجمه را با توضيحات بيشترى آورده است كه به حجم كتاب افزوده و گاه يك سطر عربى به دو سطر فارسى، تبديل شده است.

مغازى: تاريخ جنگ‌هاى پيامبر(ص)، ترجمه فارسى كتاب «المغازي» اثر محمد بن عمر واقدى (متوفى 207ق) است كه با قلم شيوا و رساى محمود مهدوى دامغانى، برگردان شده است. مترجم، بخشى از كتاب را در سال 1359 برگردانده و باقى را در سال‌هاى بعدى، ترجمه كرده است. مترجم اين اثر، كتاب‌هاى مختلفى را به فارسى برگردانيده و قلمى شيوا و دلنشين دارند و ترجمه ايشان نيز روان و جاذبه‌دار است. ايشان براى گزينش اين كتاب جهت ترجمه، شش دليل در مقدمه‌اى كه بدان افزوده، آورده است؛ از جمله گويد: اهميت مقام علمى و فضل واقدى، چنان است كه نه‌تنها كتاب او، بلكه آثار ديگرش هم از همان قرن سوم هجرى مورد استفاده و استناد ديگر مؤلفان و نويسندگان قرار گرفته است و غالبا به كتاب‌هاى او اعتماد داشته‌اند و مطالب نقل‌شده از ديگران را با مطالب واقدى، معيار زده‌اند و بدون ترديد هيچ كتابى در سيره و مغازه، به اهميت مغازى ابن اسحاق و مغازى واقدى نيست. ايشان براى اثبات مدعاى خود از بلاذرى، ابواسحاق، ابراهيم ثقفى، مسعودى، طبرى، ابن اثير، ابوالفدا، نويرى و ابن ابى‌الحديد نام برده است كه به مغازى واقدى استناد كرده‌اند. بى‌ترديد اينان گاه به مغازى واقدى استناد كرده‌اند؛ اما بايد پذيرفت كه همه مؤلفان و نويسندگان به گفته او، استناد نكرده‌اند. همچنين به تمام گفته‌هاى او نيز اعتماد نكرده‌اند. استناد در چند مورد، دليل بر برترى مقام علمى نمى‌شود. پيش‌تر نيز گفتيم كه شمارى از پيشوايان مذاهب و محدثان، كتاب او را فاقد اعتبار دانسته‌اند. بهتر بود مترجم محترم، دليل ارائه مى‌داد كه چه كسى و كجا مطالب واقدى را ضابطه درستى مطالب ديگران قرار داده است. اما اينكه نوشته‌اند: «بى‌ترديد بهترين كتاب است»، خوب بود ايشان نخست كتاب‌هاى سيره و مغازى ابن هشام، طبقات ابن سعد، سيره ذهبى، ابن كثير، صالحى شامى، مقريزى را ملاحضه مى‌فرمود كه مستند و با تجزيه و تحليل بيشتر نوشته شده‌اند. يكى از دلايل او آن است كه واقدى آيات مربوط به هر جنگ و سريه را در پايان آورده است. گرچه اين كار واقدى درخور تحسين است، اما ويژگى اين كتاب نيست؛ چراكه ابن هشام نيز آيات مربوط به هر سريه و غزوه را در پايان همان فصل آورده و به تفسير آن آيات نيز پرداخته است. برخى از دلايل مترجم چندان قابل توجه نيست؛ از جمله «ابن خرداذبه مى‌پنداشت كه مادر واقدى ايرانى بوده است». تنها ويژگى مغازى واقدى آن است كه به‌تفصيل نوشته شده و قديمى‌تر مى‌باشد؛ اما چون اكثر روايات آن مرسل هستند، از اعتبار ساقط مى‌باشد. اين ترجمه در سه جلد، به‌همراه فهرست‌ها توسط مركز نشر دانشگاهى چاپ شده است كه جلد اول آن در سال 1361 و جلد دوم در 1362 و جلد سوم در سال 1366، به ترتيب از چاپ خارج شده‌اند. مترجم، گاه ترجمه را با توضيحات بيشترى آورده است كه به حجم كتاب افزوده و گاه يك سطر عربى به دو سطر فارسى، تبديل شده است.