جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی معانی و مصادیق تقوا در سخنان امام صادق(ع) است. در این اثر نخست به بیان ابعادی از زندگی و فعالیت‌های علمی و فرهنگی امام صادق پرداخته شده و ویژگی‌های عصر آن امام از لحاظ سیاسی و اجتماعی مورد تجزیه و تحلیل تاریخی قرار گرفته است. آنگاه با توجه به فضای حکام در آن زمان و شرایط به وجود آمده برای ایشان، به تبیین زوایای مختلف نهضت علمی آن امام پرداخته شده و جنبش علمی ایجاد شده در آن زمان توصیف شده است. نویسنده در همین زمینه به ویژگی‌های دانشگاه بزرگ جعفری و تربیت هزاران شاگرد توسط ایشان اشاره نموده و عوامل مؤثر بر نشاط علمی زمان امام جعفر صادق را بررسی نمود است. وی در ادامه به تبیین مسایل مختلف مربوط به فقه و تفسیر قرآن به روش ناب محمدی توسط امام صادق و شاگردان ایشان پرداخته و حیای احادیث ناب نبوی توسط آنان را بررسی نموده است. نویسنده همچنین به برخی از فعالیت‌های علمی و فرهنگی امام صادق در رویارویی با گروه‌های انحرافی و غالیان و متصوفه اشاره نموده و جمع‌آوری و حفظ احادیث بر جای مانده از معصومین قبل از امام صادق را از جمله مهمترین این اقدامات عنوان کرده است. در بخش دیگری از کتاب حاضر نویسنده به حوزه معناشناختی واژه تقوا از دیدگاه امام صادق و احادیث وارد شده از آن امام در این زمینه اشاره نموده و ماهیت تقوا، جایگاه مهم آن در قرآن و سنت و معنای ان در روایات امام صادق را بررسی نموده است.

حضرت امام صادق (ع) در عمر با برکت خود معارف و علومی را در اختیار بشریت قرار داده‌اند. از آن معارف، روایتی است به صحابی خاص خود، «عبدالله ابن جندب»، که سفارشات و توصیه‌هایی را برای رستگاری فردی و اجتماعی فرمودند. کتاب حاضر دربردارنده متن عربی و ترجمه این روایت است. این روایت از کتاب شریف «تحف‌العقول» نقل شده و ترجمه آن با استفاده از پنج ترجمه آماده شده است. مطالب روایت در بیست‌ و پنج فراز با موضوعات گوناگون ارائه شده است.

ابوعبدالله جعفر بن محمد، معروف به امام صادق یا امام جعفر صادق، مشهور به «رئیس مذهب جعفری» و همین‌طور «رئیس مذهب شیعه» و امام ششم شیعیان دوازده امامی و امام پنجم شیعیان اسماعیلیه است. او از جانب پدر از نسل علی بن ابی‌طالب (ع) و از جانب مادرش «ام‌فروه» از نسل محمد بن ابوبکر است. امام جعفر صادق (ع) در ۱۷ ربیع‌الاول سال ۸۳ه.ق در مدینه به دنیا آمد و در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ ه.ق در ۶۵ سالگی در مدینه توسط «منصور دوانیقی»، خلیفه عباسی مسموم شد. او بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته ‌است. دوران زندگی امام صادق (ع) مصادف با 10 تن از خلفای اموی به نام‌های عبدالملک پسر مروان، ولید پسر عبدالملک (ولید اول)، سلیمان پسر عبدالملک، عمر پسر عبدالعزیز، یزید پسر عبدالملک (یزید دوم)، هشام پسر عبدلملک، ولید پسر یزید (ولید دوم)، یزید پسر ولید (یزید سوم)، ابراهیم پسر ولید، مروان پسر محمد و دو تن از خلفای عباسی به نام‌های عبدالله پسر محمد (معروف به سفاح) و ابوجعفر پسر محمد (معروف به منصور) بود. محل دفن وی کنار قبر پدرش در قبرستان بقیع شهر مدینه ‌است. در این کتاب به گوشه‌ای از تلاش‌های مظلومانه امام صادق (ع) در بحران عصر خفقان اموی و عباسی اشاره شده و چالش‌های گوناگون عصر امامت ایشان بررسی شده است.

نويسنده بيست سالي است که در حوزه علميه درس مي‌خواند، از آنجايي که هر شخصي که در حوزه علميه درس مي‌خواند را شاگردان امام صادق(ع) خطاب مي‌کنند، درصدد اين سخن، بر آن شده است تا از حوادث عصر امام صادق(ع) مطالبي بنويسد. تا با خواندن اين کتاب با زندگي اين امام بزرگوار آشنا مي‌شويد و رهنمود‌هاي ايشان را در زندگي‌تان به کار گيريد.