جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تعذر مالی در انجام قرارداد هنگامی مطرح می شود که اجرای قرارداد به سبب ناتوانی مالی متعهد ناشی از علل خارجی و غیرقابل انتساب به طرفین قرارداد، غیرممکن می گردد. در صورت وقوع تعذر مالی، بر مبنای مقررات موجود، با رعایت شرایطی فسخ قرارداد از سوی متعهدله ممکن است، در حالی که به نظر می رسد امکان تعدیل قرارداد را نباید به کلی از نظر دور داشت. در این مقاله سعی خواهد شد ضمن بیان چگونگی اعمال خیار فسخ، دلایل تعدیل قرارداد تا حد ممکن بررسی شود.

در طول تاریخ تصوف و عرفان اسلامی، صوفیه برای مصون ماندن از مخالفت ‌ها و تهدیدات اهل شرع و متهم شدن به کفر و زندقه، همواره کوشیده ‌اند تا مبانی عقیدتی و اعمال طریقتی خود را با مستندات قرآنی و حدیثی توجیه کنند. قصه اصحاب کهف به لحاظ مشابهاتی که عرفا بین «اولیااله» و «اصحاب کهف» قایل شده ‌اند، در کتب عرفانی جایگاه ویژه‌ ای دارد. اطلاق لفظ فتیه (جوانمردان) برای اصحاب کهف، تقویت ایمان و فزونی هدایت آنها توسط خداوند، نهان شدن ایشان در غار از شر دشمنان، خوابیدن و بیدار شدنشان به اراده حق‌ تعالی و ... جزو مواردی است که با علایم و خصوصیات اولیااله، از جمله: «فتوت»، «حفظ»، «استتار»، «تسلیم» و ... تطبیق داده شده است.

در نظر بسیاری از اندیشمندان، تسلیم و قبض مانند دو مفهوم ایجاد و وجود، علی رغم وحدت در ذات به اعتبار متفاوت هستند. اگر چه تسلیم از سوی بایع و قبض از سوی مشتری صورت می پذیرد؛ اما تسلیم زمانی محقق می شود که قبض از سوی مشتری صورت گیرد و آثاری چون انتقال ضمان معاوضی بر عمل مشتری (قبض) بار می شود و تا زمانی که مشتری مبیع را قبض نکند، بایع از مسوولیت تلف مبیع قبل از قبض بری نخواهد شد.تسلیم و قبض دو مفهومند که تفاوت آن ها حقیقی و واقعی است. قبض و تسلیم دو مرحله جدا از هم می باشند و ممکن است تسلیم مبیع از سوی بایع صورت پذیرد؛ اما مشتری مبیع را قبض نکند. فایده عملی این جدایی، در آثاری چون انتقال ضمان معاوضی، جابه جایی مسوولیت بین خریدار و فروشنده، اعمال حق حبس و... نمود پیدا می کند. تسلیم، غایت و نهایت چیزی است که بر بایع واجب است که با قبض عرفی همراه خواهد بود و برائت او از ضمان، منوط به قبض مبیع از سوی مشتری نخواهد بود.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.