جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این مقاله عناصر هویت بخش شهری استان تهران در سفرنامه ها مورد مطالعه قرار می گیرد و محوریت بر نمادهای شهرسازی و معماری خواهد بود. از سویی، بازنمایی نمادین شهر اهمیت زیادی در هویت بخشی شهر دارد و از سوی دیگر، استان ها و شهرهای خاص مثل استان تهران و شهر تهران جایگاه نمادینی برای هویت کشور و انعکاس ایران معاصر داشته و در نقطه ای نزدیکتر به ایران امروز قرار دارد. با این نگاه بازنمایی ایران در سفرنامه ها به نوعی منعکس کننده امیدها و ناامیدهای هویت شهری است که از این منظر هم موضوع مطالعات فرهنگی شهر است و هم به نوعی، عرصه بازنمایی فرهنگ و هویت شهر را تصویر می کند. سفرنامه ها از سویی، مروری است بر وضعیت راه ها و جاده ها، شهرسازی و معماری، میادین و مبلمان شهری و از سوی دیگر نگاه نویسنده را نسبت به مردم، روابط اجتماعی، گفتگوها، ضرب المثل ها و فرهنگ عامیانه بیان می کند. نگاه ما در این مقاله، تمرکز بر عناصر هویت شهری است که در سفرنامه ها توصیف شده است. بر این اساس، در این مقاله با مطالعه 24 سفرنامه که توسط سفرنامه نویسان داخلی و خارجی نوشته شده، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، مطالعه بازنمایی عناصر و نمادهای هویت بخش استان تهران انجام شده است. مقولات عناصر و نمادهای هویت بخش شامل بناهای محوری، شهرسازی و سیاست های مربوطه، نمادهای فرهنگی، رسانه های شهری و مبلمان شهری است. یافته های این مطالعه نشان می دهد که بازنمایی استان تهران در سفرنامه ها، با دوئیت های شرق در برابر غرب، مناطق بالای جامعه در برابر مناطق پایین و یا شهر تهران در برابر شهرهای دیگر استان، کشور یا حتی جهان صورت گرفته است.

معمولا نخستین چیزی که فرایند نوگرایی در جامعه های سنتی نابود می کند، لباس سنتی است. امروزه غرب با تکیه بر رسانه های فراگیر و صنعت فرهنگ، دنیا را به سوی همسان سازی پیش می برد که یکی از تجلی های آن، پوشش مردم است. در جامعه امروزی از یک سو جهانی شدن و گسترش فرهنگ مصرفی و فرهنگ عامه پسند به دلیل ورود فرهنگ بیگانه، از سوی دیگر ورود زنان به عرصه های عمومی، مساله پوشش را مساله ای غامض و مجادله برانگیز می کند. پوشش زنان در ایران هم زمان امری فرهنگی، مذهبی، ایدئولوژیکی و گفتمانی است. ما در این مقاله به پوشش ملی و پوشش زنان به طور خاص در قالب گفتمانی آن می پردازیم. نگاه به پوشش و تلاش برای درک گفتمانی آنها به ما کمک می کند که به زاویه جدیدی از این مساله حاشیه ساز پی ببریم. گفتمان ها بر اساس اهداف و ارزش هایی معین انتخاب هایی را در اختیار فرد می گذارند که بتواند خود را با پوشش به دیگران معرفی کند. این مقاله ضمن بررسی پوشش در سه دوره تاریخی بر ورود فرهنگ غربی درباره پوشش به ایران، تکیه داده است. در این دوره، گفتمان دینی با تاکید بر حجاب با گفتمان لیبرال مبنی بر آزادی در نوع پوشش درگیرند، هر چند گفتمان مذهبی غالب است، اما لازم است که مراکز تربیتی برای گسترش هر چه بیشتر حجاب اسلامی، به رغم تاکید بر نوع پوشش، بر محور «عفت» تاکید کنند.

ارتباط گریزی و هوش عاطفی هر دو از جمله مفاهیم نوینی هستند که در حوزه روان شناسی و ارتباطات و نیز در مطالعات رفتار سازمانی مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله در پی شناسایی رابطه متغیرهای هوش عاطفی با سطوح ارتباط گریزی کارکنان سازمان صدا و سیماست. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان سازمان صدا و سیمای شهر تهران هستند و نمونه ای به حجم 378 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآدوری داده ها پرسشنامه است که جهت سنجش هوش عاطفی از پرسشنامه تخلیص شده دانیل گلمن و جهت سنجش سطوح ارتباط گریزی از پرسشنامه مک کراسکی استفاده شده است. در این پژوهش اطلاعات پردازش و از طریق برنامه آماری SPSS و با استفاده از آزمون گاما تحلیل شده است، مقدار sig در آزمون گاما برای هوش عاطفی برابر با 0.000 و برای سایر مولفه های هوش عاطفی به ترتیب خود مدیریتی برابر با 0.003، مهارت اجتماعی برابر با 0.000، خودآگاهی و مدیریت روابط نیز 0.000 بوده است. با توجه به اینکه مقدار گاما در تمام فرضیه های مورد بررسی کمتر از 0.05 درصد بوده، بنابراین تمام مولفه های هوش عاطفی با سطوح ارتباط گریزی رابطه معناداری دارند، و با توجه به مقدار منفی و معکوس گاما در تمام مولفه ها نتیجه می گیریم که هوش عاطفی و مولفه هایش بر سطوح ارتباط گریزی تاثیر معکوس دارند. به نحوی که هر چه هوش عاطفی و مولفه های آن در میان کارکنان صدا و سیما افزایش یابد، میزان ارتباط گریزی آنان کاهش می یابد.

اغلب تحقیقات درباره بررسی اثرات صنعت بر مناطق روستایی دو ویژگی عمده دارند: الف) کمی گرا هستند. ب) بیشتر اثرات اقتصادی (اشتغال و درآمد) را سنجیده اند. این پژوهش با روش کیفی، اثرات و پیامد های صنعت بزرگ پالایشگاه گاز را بر مناطق روستایی هم در بعد اقتصادی و هم در سایر ابعاد (اجتماعی و زیست محیطی) از منظر خود روستاییان دنبال کرده است. با توجه به یافته ها توسعه صنعتی و پیشرفت های تکنولوژی ناشی از راه انداری پالایشگاه گاز پارسیان در دهستان خوزی از توابع شهرستان مهر، پیامدهای متناقضی به دنبال داشته است. از طرفی، با ایجاد اشتغال و درآمدهای پایدار و امکانات زیربنایی فرصت ها و ظرفیت های زیادی برای روستاییان فراهم و از طرف دیگر، تبعات اجتماعی و زیست محیطی فراوانی ایجاد کرده که منجر به بروز آسیب های اجتماعی مختلفی شده است.

فضای مجازی شبکه های اجتماعی اینترنتی یکی از مهمترین ابزارها برای نمود یافتن اثرات جهانی شدن است. این فضای مجازی عرصه وسیعی از اطلاعات و نمودهای مختلف معنایی را ایجاد می کند. افراد در مواجهه با این فضا و تکثر منابع در ساخت هویت، دچار تعلیق (به معنی معلق بودن و سردرگمی) می شوند. از بین رفتن زمان و مکان و نقش بیشتر فضا در دنیای مجازی تجلی آشکاری دارد. افراد در مواجهه با این فضای دوم، بنیان های هویت خود را متزلزل می بینند و دچار تردید و اضطراب می شوند. اگر چه شبکه های اجتماعی مجازی در فرایند ارتباطات می توانند دارای تاثیرات مثبت و منفی باشند، پژوهش حاضر تنها بر جنبه های بحران زای این فرایند تاکید کرده است و یکی از آثار فضای مجازی شبکه های اجتماعی را در جوامع، به خصوص جوامع درحال گذار، ایجاد بحران هویت ملی و دینی می داند.یافته های پژوهش نشان می دهد که بر اساس یک تقسیم بندی نسلی، نسل سوم بیشترین کاربران فضای مجازی در ایران بوده و بیش از نسل های دیگر در معرض آثار ناشی از شبکه های اجتماعی مجازی اند. فضای مجازی نوعی از بحران هویت را در میان طیف گسترده ای از جوانان به وجود آورده و این بحران هویت در زمینه های فردی ناهمگونی های هویتی را سبب شده و به نحوی تعادل اجتماعی را متاثر کرده است. همچنین شبکه های اجتماعی مجازی، باعث تغییرات اساسی در نهادهای هویت ساز شده اند و عوامل معناساز هویتی را دستخوش تغییر نموده اند.

این مقاله به تحلیل و بررسی فیلم عروس آتش می پردازد. پس از مروری بر ادبیات نظری، روش نشانه شناسی برای تحلیل داده ها انتخاب شده است. روش نشانه شناسی این مقاله در سه سطح توصیفی (رمزگان اجتماعی)، بازنمایی (رمزگان فنی) و ایدئولوژیک (رمزگان ایدئولوژیک) است. فرایند رفت و برگشت و تعامل میان این سطوح سه گانه منجر به نتایج زیر می شود. علیرغم اینکه فیلم دارای بعدی رهایی بخش است و سعی می کند که با سنتی غیر انسانی (عدم رعایت حقوق زنان) مقابله کند، اما تفاوت فرهنگی را نادیده می گیرد و با اتخاذ موضعی مدرنیستی (عام گرایی، خردگرایی، فردگرایی و ...) سنت های قبیله را نقد بیرونی می کند و با نشانه های مختلف در سه سطح مذکور، فرهنگ متوسط شهری را در تقابل با فرهنگ قبیله ای قرار می دهد و بدون توجه به ویژگی های فرهنگی - اجتماعی این قبیله قضاوت می کند. قضاوتی که منجر به فهم تفاوت های فرهنگی نمی شود، بلکه به طرد «دیگری» می انجامد.

داستان های دده قورقود را می توان بخشی از یادداشت های تاریخی - فرهنگی شاخه ای از اقوام بزرگ ترک (قبایل اوغوز) دانست. این داستان ها انعکاسی از شرایط اجتماعی جامعه ای است که به جهت حاکمیت «سنت» بر مناسبات اجتماعی، در ردیف اجتماعات ابتدایی با همبستگی مکانیکی و به تعبیر دیگر، جز اجتماعی با «اراده طبیعی» است. داستان های دده قورقود در خود مضامین و مفاهیمی دارد که می توان آنها را بخشی از حلقه های فرهنگ مشترک و جهانی انسان قلمداد کرد. مطالعه جامعه شناختی داستان های کتاب دده قورقود ضمن آنکه نوع سازمان اجتماعی قبایل اوغوز را می نمایاند، ما را با ریشه های تاریخی - اجتماعی ساختارهای فکری یعنی، باورها، اعتقادات، ارزش ها و شیوه های رفتار عرفی و غیر عرفی (دنیوی و دینی) ترکان - بخشی از جامعه انسان جهانی - آشنا می کند. در این مقاله، در کنار شناخت ساخت اجتماعی قبایل اوغوز، وضعیت فرهنگی، پویایی و ایستایی آن؛ نوع روابط خویشاوندی و حاکمیت سنت پیر سالاری؛ قوم مداری و برخی دیگر از پدیده های اجتماعی موجود در اجتماع قبایلی اوغوز، بینشی حاصل می شود.