جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این مطالعه رابطه بین الگوهای ارتباط زوج های دانشجو و الگوهای ارتباط والدین آن ها مورد بررسی قرار گرفت. هدف از مطالعه آزمون فرضیه انتقال بین نسلی الگوهای ارتباط در مواقع تعارض زناشویی بود. طرح تحقیق توصیفی و از نوع پس رویدادی بود. داده های تحقیق به وسیله پرسش نامه الگوهای ارتباط (CPQ)، که یک ابزار خودسنجی است و الگوهای ارتباط زوج را در سه مرحله از تعارض زناشویی براورد می کند، گردآوری شد.زوج های دانشجوی دانشگاه های دولتی شهر تهران و والدین آنها، جامعه آزمودنی های این تحقیق را تشکیل می دادند. گروه ازدواج، 153 زوج را در بر می گرفت که از این میان 52 زوج دانشجو، 51 زوج را والدین زن و 50 زوج را والدین شوهر تشکیل می دادند. برای انتخاب آزمودنی های گروه ازدواج از روش ازدواج گیری غیر احتمالی، نوع گلوله برفی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی جزیی تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش غالب فرضیه های تحقیق را تایید نمود. همبستگی مثبت و معنا داری بین الگوی ارتباط سازنده متقابل زوج های دانشجو و والدین آن ها وجود داشت (P<0.01). همبستگی مثبت و معنا داری بین الگوی ارتباط اجتناب متقابل زوج های دانشجو و والدین آن ها وجود داشت (P<0.05). انتقال بین نسلی الگوی ارتباط توقع، کناره گیری قائل به تفاوت جنسیتی بین زن و شوهر بود: یافته ها نشان داد که بین الگوی مرد توقع، زن کناره گیری زوج های دانشجو و والدین شوهر همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (P<0.01)، ولی بین الگوی مرد توقع، زن کناره گیری زوج های دانشجو و والدین زن، هرچند همبستگی مثبت وجود دارد، اما از لحاظ آماری معنادار نبود. این امر در مورد الگوی ارتباط زن توقع، مرد کناره گیری حالت عکس داشت. یافته های این پژوهش را می توان در امر پیش گیری و درمان مشکلات زناشویی به کار گرفت.

هدف: هدف تحقیق حاضر تعیین سهم هریک از عوامل وضعیت اشتغال (آموزگاری در برابر خانه داری) ،سطح تحصیلات، سن و تعداد فرزندان در میزان اعتماد به نفس زنان متاهل بوده است. روش: ازدواج مورد پژوهش شامل 80 زن متاهل (40 آموزگار و 40 خانه دار) بودند که به طور تصادفی با استفاده از روش ازدواج گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان زنان متاهل آموزگار و خانه دار شهر اصفهان انتخاب شدند. برای سنجش اعتماد به نفس آزمودنی ها خرده مقیاس اعتماد به نفس(F1-C)  پرسش نامه شخصیتی برن رویتر به کار برده شد. نتایج: نتایج نشان داد که وضعیت اشتغال (آموزگاری در برابر خانه داری) می تواند میزان اعتماد به نفس زنان متاهل را به طور معناداری پیش بینی کند (P=0.00)، اما افزودن هر یک از متغیرهای سطح تحصیلات، سن و تعداد فرزندان به متغیر وضعیت اشتغال (آموزگاری در برابر خانه داری) نمی تواند قدرت پیش بینی اعتماد به نفس زنان متاهل را به طور معناداری افزایش دهد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که اشتغال زنان نقش مهمی در تامین اعتماد به نفس آن ها دارد، اما متغیرهای سطح تحصیلات، سن و تعداد فرزندان، اگرچه با اعتماد به نفس زنان متاهل رابطه دارند اما نمی توانند آن را پیش بینی کنند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی بر ارتقای سلامت روان زنان آسیب دیده از زلزله در شهرستان زرند انجام شده است. روش اجرای پژوهش از نوع نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان آسیب دیده از زلزله شهرستان زرند می باشد. تعداد ازدواج پژوهش20 نفر می باشد که با روش ازدواج گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده است. ابزار استفاده شده برای جمع آوری اطلاعات پرسش نامه سلامت عمومیGHQ 28) ) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی از آزمون t اسودنت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی موجب بهبود چهار بعد سلامت عمومی شامل وضعیت جسمانی، اضطراب، افسردگی و سلامت روانی شده است. اما در بعد کارکرد اجتماعی تفاوت معناداری مشاهده نشد.

هدف اصلی این مطالعه، شناخت عوامل موثر بر مشارکت زنان در تصمیم گیری های خانوادگی می باشد. این تحقیق سال 1387 در شهر جدید بهارستان اصفهان انجام شد. در این بررسی از نظریه وبر، کالینز، اینگلهارت و وایت استفاده شده است. فرضیه های تحقیق با داده هایی که به روش پیمایشی و با استفاده از پرسش نامه به دست آمده اند، آزمون شدند. از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره، برای تحلیل روابط متغیر ها و آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد از بین تمام متغیرهایی که وارد معادله شده اند، متغیرهای مدت ازدواج، محل سکونت هنگام ازدواج، سن، سن مرد هنگام ازدواج و شغل مرد معنا دار بوده اند که بیشترین تاثیر را نیز بر مشارکت زنان در تصمیم گیری های خانوادگی داشته اند.

امنیت تردد، عامل بسیار مهم و تعیین کننده ای در استفاده از فضاهای شهری است، اما زنان به عنوان قشری آسیب پذیر در برابر نا امنی به حساب می آیند. در این صورت بررسی ویژه الگوی تردد آنان در فضاهای عمومی شهری و ارتقای امنیت آنان در افزایش رونق فضاهای شهری نقش به سزایی دارد.فرضیه اصلی این پژوهش، عبارت است از این که "به نظر می رسد بین میزان تردد و احساس امنیت درک شده زنان در یک فضای شهری رابطه مستقیمی وجود دارد". این فرضیه با استفاده از مطالعات میدانی بر بخشی از منطقه مرکزی پر تردد شهر تهران (محدوده اطراف پارک شهر) و از طریق توزیع پرسشنامه و تحلیل آماری آن با آزمون T و تطبیق هیستوگرام های پاسخ های مربوط به آن، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از تایید رابطه مستقیم بین دو متغیر میزان تردد و احساس امنیت زنان می باشد. به علاوه در این پژوهش، ضمن بررسی نیاز ها و ویژگی های خاص حرکتی زنان، با استفاده از رویکرد مشارکتی، نتایج حاصل از تحلیل شاخص های اعمال شده در پرسش نامه ارایه شده است که شامل ارتقای امنیت وسایل نقلیه عمومی، بهبود امنیت عابران پیاده، افزایش نظارت (طبیعی و مصنوعی) بر تردد عابران و ارتقای امنیت تردد شبانه زنان می باشد. در نهایت نیز برخی از راه کارهای اجرایی برای تحقق موارد مذکور ارایه شده است.

مقدمه: ساختار خانواده در ایجاد گونه های مختلفی از کشمکش در روابط خانوادگی به شکل معنا داری تاثیرگذار است.هدف: در این مطالعه به بررسی گونه های مختلف کشمکش از حیث نوع و شدت آن در خانواده های چند همسر و تک همسر شهر زاهدان پرداخته شده است.روش: در مقاله حاضر در مجموع 300 زن زاهدانی که 150 نفر در خانواده های تک همسر و 150 نفر دیگر در خانواده چند زن عضویت داشتند. این افراد از طریق پرسش نامه همراه با مصاحبه مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در بخش مربوط به یافته های تحقیق فرض وجود گونه های مختلف کشمکش با شدت معناداری در خانواده های چند همسر در مقایسه با خانواده های تک همسر به اثبات تجربی رسید. به این ترتیب زنان مورد بررسی در ازدواج چند همسر در مقایسه با خانواده های تک همسر بالاترین سطح کشمکش در روابط قدرت، روابط عاطفی و روابط جنسی را تجربه می کنند.نتیجه گیری: ارایه خدمات اجتماعی و آگاهی های عمومی به افراد در ساختار خانوادگی چندزن باعث توانمندسازی زنان در خانواده های چند زن می شود. به نظر می رسد چنین عملکردی در کاهش شدت کشمکش و آثار مضر آن اثربخش باشد.

این مقاله در پی تحلیل تاثیرعناصر کنترل اجتماعی با تاکید بر تفاوت های جنسیتی بر فعالیت های ورزشی و بزه کاری است. چارچوب نظری این پژوهش نظریه های پیوند اجتماعی هیرشی و عزت نفس می باشد. روش تحقیق این پژوهش، پیمایشی بوده و تعداد ازدواج پژوهش 384 نفر از دانش آموزان است که با استفاده از روش ازدواج گیری طبقه ای غیر متناسب تصادفی انتخاب شده اند. داده ها نیز با استفاده از تکنیک پرسش نامه خود اجرا گرداوری شد. متغیر های مستقل این تحقیق مشغولیت ورزشی، تعهد تحصیلی، دلبستگی، باور و عزت نفس بوده است. نتایج مبین این است که متغیر های دلبستگی، باور و عزت نفس رابطه معکوس و معناداری با میزان بزه کاری دارند. هم چنین نتایج تحقیق نشان دهنده این است که مهم ترین پیش بینی کننده های بزه کاری در میان پسران و دختران متغیر های دلبستگی و باور می باشد و جنسیت رابطه معناداری با فعالیت های ورزشی و بزه کاری دارد. در مجموع، پسران در مقایسه با دختران به لحاظ بزه کاری کل، میانگین بالاتری داشته اند.