جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های نظم جویی هیجان در روان بنه های هیجانی و نیمرخ خطر مصرف مواد نوجوانان در معرض خطر بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی است که از پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. 42 نوجوان دختر از مناطق پرخطر شهر تهران به شیوه انتخاب در دسترس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش مهارت های نظم جویی هیجانی بر اساس مدل رفتاردرمانی دیالکتیک که از راهنمای درمان لینهان اقتباس شده بود را به مدت 8 جلسه گروهی دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل تا پایان اجرای طرح هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. برای این پژوهش از مقیاس روان بنه هیجانی لیهی و مقیاس نیمرخ خطر مواد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های نظم جویی هیجانی باعث افزایش نمرات روان بنه های هیجانی سازش یافته و کاهش نمرات روان بنه های هیجانی سازش نایافته شد. همچنین در کاهش نمرات نیمرخ خطر مصرف مواد نیز اثربخش بود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و خود پنداشت ریاضی دانش آموزان با انگیزه پیشرفت ریاضی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر سوم دبیرستان های تهران در سال 1392-1391 بودند. نمونه مورد بررسی شامل 420 دانش آموز که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های یادگیری خود تنظیمی، خود پنداشت ریاضی و پرسشنامه انگیزه پیشرفت ریاضی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه قویترین پیش بینی کننده انگیزه پیشرفت رغبتی ریاضی، متغیر خود پنداشت است که این متغیر به تنهایی 52 درصد از واریانس انگیزه رغبتی ریاضی را تبیین می کند در حالی که خود تنظیمی تنها 6 درصد سهم در پیش بینی انگیزه رغبتی دارد. همچنین نتایج نشان داد که خود پنداشت ریاضی به تنهایی 76 درصد از کل تغییرات انگیزه اجتنابی را تبیین می کند. از بین مولفه های خود پنداشت، مولفه لذت 62 درصد از واریانس انگیزه رغبتی ریاضی و 70 درصداز انگیزه اجتنابی را تبیین می کند که البته این مولفه با انگیزه اجتنابی ریاضی رابطه معکوس و معنادار دارد. نتیجه اینکه بیشترین عامل پیش بینی کننده انگیزه پیشرفت ریاضی بازنمایی ذهنی افراد از توان شخصی خود آنان (خود پنداشت) است.

این پژوهش با هدف تعیین روابط باورهای هوشی و خودگردانی در یادگیری با توجه به نقش واسطه ای اهداف پیشرفت و هیجان های تحصیلی به روش تحلیل مسیر انجام شده است. برای این منظور 322 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور استان فارس به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب و به پرسشنامه خودگزارشی متشکل از خرده مقیاس های باورهای هوشی، اهداف پیشرفت، هیجان های تحصیلی و خودگردانی در یادگیری پاسخ دادند. به طور کل‍‍ی نتایج پژوهش حاکی از اثرات غیرمستقیم و متفاوت باور هوشی ذاتی و افزایشی بر خودگردانی در یادگیری می باشد. به طوری که باور هوشی افزایشی از طریق واسطه گری اهداف تبحری و هیجان های مثبت بر خودگردانی در یادگیری دارای اثر غیرمستقیم و مثبت و باور هوشی ذاتی از طریق واسطه گری اهداف اجتناب-عملکرد، اهداف رویکرد-عملکرد و هیجان های منفی بر خودگردانی در یادگیری دارای اثر غیرمستقیم و منفی می باشد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه منزلت های هویت تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با اهمال کاری تحصیلی است. به این منظور 311 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های منطقه کهریزک تهران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های هویت تحصیلی واز و ایزاکسون (2008)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و دیگروت (1990) و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984) را تکمیل نمودند. روایی ابزارها به وسیله متخصصان، مورد تایید قرار گرفت و اعتبار آنها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته های به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره بیانگر رابطه مثبت و معنادار میان هویت تحصیلی دیررس و هویت تحصیلی سردرگم با اهمال کاری تحصیلی و رابطه منفی و معنادار میان هویت تحصیلی موفق، هویت تحصیلی زودرس و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با اهمال کاری تحصیلی بود. نتایج همین طور نشان می دهد که مولفه های هویت تحصیلی موفق، همیاری در یادگیری، خودنظم دهی فراشناختی و هویت تحصیلی دیررس بیشترین سهم در تبیین اهمال کاری تحصیلی دارند. بنابراین، منزلت های هویت تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می تواند در کاهش اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان اثرگذار باشد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین الگوی هیجان مدار رفتار کار ارادی (اسپکتوفاکس، 2002) بود و فرض شد که عدالت سازمانی به عنوان یک متغیر مهم محیطی از طریق عواطف مثبت و منفی مرتبط با شغل بر رفتارهای ضد تولید و خشنودی شغلی کارکنان تاثیر می گذارند. شرکت کنندگان شامل 546 نفر از کارکنان یک شرکت بودند که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس عدالت سازمانی، مقیاس بهزیستی عاطفی مرتبط با شغل، مقیاس شغل به طور کلی و مقیاس کجروی در محیط کار ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 18 و AMOS ویراست 18 انجام گرفت. روابط واسطه ای در الگوی پیشنهادی با استفاده از روش بوت استراپ آزموده شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند، عدالت سازمانی هم به طور مستقیم و هم به طور غیرمستقیم از طریق عاطفه منفی بر خشنودی شغلی و رفتارهای نابارور اثر می گذارد. علاوه بر این، عدالت سازمانی هم به طور مستقیم و هم غیر مستقیم از طریق عاطفه مثبت بر خشنودی شغلی اثر گذاشت. اثر غیر مستقیم عدالت سازمانی بر رفتار نابارور از طریق عاطفه مثبت تایید نشد.

در هر سازمانی، کارکنان در مواجهه با تنیدگی ها و فشارهای شغلی الگوهای رفتار کاری متفاوتی در پیش می گیرند. هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی افراد دارای الگوهای رفتار کاری سالم (الگوی سلامت و الگوی صرفه جو) و ناسالم (الگوی جاه طلب و الگوی فرسوده) بود. بدین منظور 195 نفر از کارکنان یک سازمان صنعتی به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از سیاهه شخصیتی چند وجهی مینه سوتا (فرم کوتاه) و پرسشنامه رفتارها و الگوهای تجربی مرتبط با کار. داده های پژوهش با روش تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد میانگین خودبیمارانگاری، افسردگی، هیستری و انحراف روانی اجتماعی در الگوهای رفتار کاری جاه طلب و فرسوده بیش از الگوهای سلامت و صرفه جو؛ میانگین ضعف روانی، پارانوئیا و اسکیزوفرنی در الگوی صرفه جو کمتر از سایر الگوها و میانگین شیدایی خفیف در الگوی جاه طلب و سلامت بیش از الگوی صرفه جو است.