جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ماهیت چند متغیری و روابط پیچیده میان متغیرهای روان شناختی و رفتاری، استفاده از روش هایی که بتوانند همزمان روابط بین متغیرهای متعدد را بررسی کنند الزامی می سازد. از آن جا که یکی از اهداف اصلی علم، تبیین روشن روابط میان پدیده ها و بیان تئوری های منسجم در مورد آن ها است، مدل های معادلات ساختاری، بیش از هر روش دیگری، این اهداف علم را برآورده می سازند. به همین منظور، نمونه ای 246 نفری از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های هوش هیجانی شرینک و سلامت عمومی (GHQ) بر روی آنان اجرا شد و با استفاده از یک مدل لیزرل، اثر متغیرهای هوش هیجانی بر متغیرهای سلامت عمومی، از طریق متغیر میانی «مشکلات سازگاری با مسایل روزمره» مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که به طور کلی، مدل فرضی با داده ها برازش دارد. تاثیر مولفه های هوش هیجانی بر مشکلات سازگاری با مسایل روزمره و تاثیر سازگاری با مسایل روزمره بر مولفه های سلامت عمومی، همگی معنی دار بودند. همچنین نتایج نشان داد که مولفه کنترل هیجانات هوش هیجانی، بر سلامت روانی اثر مستقیم و معنی دار دارد، اما اثر سلامت جسمانی بر سلامت روانی به عنوان مولفه های سلامت عمومی، معنی دار نبود.

عنوان تحقیق حاضر عبارت است از: تعیین رابطه بین نظرات مدیران درباره محتوای دوره های آموزش ضمن خدمت و مهارت های حرفه ای آنان در دبیرستان های پسرانه شهرستان کرمانشاه. در واقع، هدف اصلی این پژوهش آن است که دریابد محتوای آموزشی دوره ها تا چه میزان مطلوبیت داشته و توانسته است مهارت های مدیران را پوشش دهد. برای این منظور، به بررسی پیشینه مربوط به اصول و معیارهایی که می بایست در هر محتوای مطلوب و مدون به کار رود پرداخته شد و به منظور سنجش مطلوبیت محتوای دوره ها 7 معیار در نظر گرفته شد که در آن نظرات مدیران در مورد میزان رعایت این اصول و معیارها در محتوای دوره ها بررسی شد. پس از آن، به تعیین رابطه میان این نظرات و مهارت های مدیران پرداخته شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی مدیران دبیرستان های پسرانه شهرستان کرمانشاه است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از دو نوع پرسشنامه (پرسشنامه محتوا - پرسشنامه مهارت های حرفه ای) استفاده گردیده است و با تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده به وسیله روش های آمار توصیفی و استنباطی، نتایج زیر به دست آمد: مدیران از نظر مهارت فنی در سطح پایین تر از متوسط و در حد نامطلوب بوده و از نظر مهارت های انسانی و ادراکی در حد بالاتر از متوسط و مطلوب قرار دارند. میان نظرات مدیران درباره محتوای دوره های آموزشی و مهارت فنی مدیران همبستگی مثبت و معنی دار به دست آمده در مورد مهارت های انسانی و ادراکی رابطه به دست آمده، معنی دار نیست. همچنین، مدیران دارای مدرک تحصیلی مدیریت تنها از نظر مهارت ادراکی در مقایسه با مدیران فاقد مدارک تحصیلی مدیریت دارای تفاوت بوده و سطح مهارت ادراکی مدیران دارای مدارک تحصیلی مدیریت بالاتر از مدیران دیگر است.

آموزش علوم، به عنوان یکی از مهم ترین حوزه های دانش بشری، همواره مورد توجه جوامع توسعه یافته بوده و راه گشای توسعه اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و فرهنگی است. با این وجود، ساختار فعلی آموزش علوم، چه در مراکز تربیت معلم و چه در آموزش عالی کشور، تفاوت های اساسی با کشورهای توسعه یافته دارد. با توجه به نبود دوره ویژه آموزش علوم در نظام آموزش عالی، این مقاله به بررسی ضرورت تاسیس و چگونگی ساختار آموزشی و محتوای برنامه درسی یک دوره کارشناسی ارشد آموزش علوم می پردازد. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی متخصصان آموزش علوم کشور است و از ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مقوله بندی انجام شده است.

در مطالعه حاضر، تاثیر آموزش روش SQP4R، همراه با خود - نظارتی در افزایش درک مطلب دانش آموزان پسر پایه دوم راهنمایی بررسی شد. بدین منظور از 66 دانش آموز پسر پایه دوم راهنمایی از دو کلاس، آزمون درک مطلب خواندن، گرفته شد. به 33 دانش آموز گروه آزمایشی در 5 جلسه 60 دقیقه ای روش SQP4R، همراه با خود نظارتی، با استفاده از متون درک مطلب خواندن پیش آزمون و کارت یادآوری آموزش و الگو داده و پس از این مدت، عملکرد دو گروه، در پس آزمون درک مطلب خواندن که معادل پیش آزمون بود، مقایسه نتایج تحلیل کوواریانس، نشان دهنده تاثیر مثبت راهبردهای فراشناختی بر درک مطلب خواندن دانش آموزان گروه آزمایشی بود. نتایج کاربردی پژوهش حاضر در اصل مقاله به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.

شاید به جرات بتوان ادعا کرد که همه اندیشه های تربیتی و تلاش های فکری، از خانه تا مدرسه، برای باور کردن ذهن های سرآمد و خلاق، زمانی به معنای دقیق کلمه به ثمر می نشیند که جوانان متعهد و هوشمند، همواره با استادان اندیشمند در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی حضور می یابند و مشغول تحقیق و تدریس می شوند. اما دانشگاه های ما، با وجود سرمایه گذاری قابل توجه و امکانات تحقیقاتی مطلوب، همواره به دلایل گوناگون و تاثیر برخی از عوامل روانی- اجتماعی، آن گونه که بایسته و شایسته است، در دست یابی به قدرت علمی و تولیدات تفکر واگرا توفیق چندانی نداشته است. واقع امر این است که نقش و جایگاه دانشگاه به معنای دقیق کلمه برای همگان به خوبی روشن نیست و هرکس به تناسب شرایط فردی و موقعیت شغلی و اجتماعی خود نسبت به نقش دانشگاه در جامعه اظهار نظر می کند.

به منظور بررسی رابطه الگوهای فرزندپروری با سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان، یک نمونه 400 نفری از دانش آموزان سال سوم راهنمایی منطقه چهار، شامل 200 دختر و 200 پسر که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، به پرسشنامه 28 سوالی سلامت روانیگلد برگ همراه با پرسشنامه اطلاعات شخصی پاسخ دادند. پدر 400 تن از این دانش آموزان نیز به پرسشنامه الگوهای فرزندپروری بامریند پاسخ دادند. موفقیت تحصیلی در این پژوهش، میانگین معدل نیمسال قبلی فرزندان بود. متغیر مستقل اصلی الگوهای فرزندپروری والدین و متغیرهای وابسته سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان دختر و پسر بودند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان با الگوهای فرزندپروری قاطع و اطمینان بخش، بیش از سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان با الگوهای فرزندپروری استبدادی و سهل گیر است. به علاوه، سلامت روانی و موفقیت تحصیلی فرزندان با تحصیلات پدر، رابطه مثبت و معنی دار داشت. که نتایج نشان می دهد، افزایش اطلاعات پدران باعث آگاهی آن ها نسبت به یک سبک تربیت در مورد فرزندانشان شده و این موضوع منجر به در پیش گرفتن سبک تربیتی بهتر در آن ها می گردد.

زمینه: مقاله حاضر، بخشی از پروژه بررسی و تحلیل مقالات پژوهشی بهداشت روان کشور است که به بررسی پژوهش های انجام شده در خصوص بهداشت روان مدارس در سال های 1352 تا 1381 می پردازد.روش: روش پژوهش از نوع مقطعی - توصیفی است. بدین منظور از بانک مقالات پژوهشی بهداشت روان کشور (Iran psych) استفاده شده که شامل تمامی مقالات پژوهشی چاپ شده در مجلات علمی داخلی و نمایه شده در بانک های معتبر خارجی است. انتخاب مقالات از بانک، بر مبنای تعاریف مطرح در زمینه بهداشت روان مدارس صورت گرفته که شامل اختلالات و مشکلات روانی دانش آموزان، مسایل آموزشی و عوامل تسهیل کننده و ارتقا دهنده رشد در ابعاد گوناگون بوده است.یافته ها: از تعداد 3031 مقاله بهداشت روان، 362 مقاله (11.9 درصد) به موضوع بهداشت روان مدارس اختصاص یافته است. انتشار مقالات در این حیطه، در سال های اخیر (1377 تا 1381) از رشد بارزی (4 برابر سال های پیشین) برخوردار بوده است و بیشتر در مجلات اختصاصی روان شناسی و علوم رفتاری منتشر گردیده اند. در بین حوزه های مختلف پژوهشی ابتدا حوزه علوم روان شناختی و پس از آن حوزه علوم بالینی بیشترین میزان این مقالات را به خود اختصاص داده اند. در غالب پژوهش ها از روش مقطعی - تحلیلی استفاده شده است. نویسندگان اول مقالات را بیشتر مردان تشکیل می دادند و اغلب دارای مدارک دکترا بودند.نتیجه گیری: با توجه به مشکلات دانش آموزان در مدارس، رشد فزاینده مقالات در سال های اخیر در زمینه بهداشت روان مدارس امید بخش است، اما سیاستگذاران با فراهم سازی فرصت های بیشتر می توانند این سیر صعودی را تسریع بخشند و پژوهشگران را بیشتر به انجام تحقیقات آزمایشی (که طبق نتایج کمتر به آن پرداخته شده است) و اقدامات جهت پیش گیری ترغیب نمایند و زمینه را برای انجام تحقیقات ملی جهت تصمیمات کلی در نظام آموزشی مهیا سازند.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی اثر آموزش راهبردهای خودنظم بخشی بر راهبردهای یادگیری، خودکارآمدی و اهداف پیشرفت دانش آموزان دختر مردود در درس ریاضی بود. بدین منظور، نمونه ای شامل 40 دختر مردود در درس ریاضی شهر شیراز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه، هر کدام 20 نفر قرار گرفتند. هر دو گروه از نظر بهره هوش و نمره مردودی درس ریاضی همتا شدند. به گروه آزمایشی، برنامه آموزشی خودنظم بخشی در 10 جلسه 2 ساعتی ارایه شد و گروه گواه برنامه ای دریافت نکردند. هر دو گروه، قبل و بعد از آموزش، مقیاس های راهبردهای یادگیری، خودکارآمدی و اهداف پیشرفت را پاسخ دادند. نتایج نشان داد که آموزش خودنظم بخشی بر اهداف پیشرفت اثر معناداری داشته است، بدین معنا که در گروه آزمایشی، در مقایسه با گروه کنترل، جهت گیری هدفی تجربی بیشتر و جهت گیری های عملکردی کمتر شده است. همچنین، گروه آزمایشی، به صورت معناداری خودکارآمدی و راهبردهای یادگیری بالاتری را پس از آموزش در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند.

در این پژوهش که به اثرات آموزش های اولیه تحولی خانواده محور، بر رشد حرکتی کودکان دارای نشانگان داون، از تولد تا 24 ماهگی پرداخته شده است، سوال اصل پژوهش بدین ترتیب مطرح گردید که آیا آموزش های اولیه تحولی خانواده محور، بر رشد حرکتی کودکان دارای نشانگان داون از تولد تا 24 ماهگی موثر است؟ لازم به ذکر است که سوال های فرعی پژوهش نیز بدین ترتیب مطرح گردید که آیا آموزش های اولیه تحولی خانواده محور، بر رشد حرکتی (خوابیدن، نشستن، چهار دست و پا و ایستادن) کودکان دارای نشانگان داون از تولد تا 24 ماهگی موثر است؟ طرح پژوهش حاضر تک آزمودنی بوده و در حیطه طرح های آزمایشی جای می گیرد. همچنین، جامعه پژوهش حاضر را تمامی کودکان دارای نشانگان داون زیر دو سال که برای دریافت خدمات توان بخشی به مرکز ظفر مراجعه داشته اند، تشکیل می دهند که از مراجعه کنندگان به مرکز مذکور، 8 کودک دارای نشانگان داون که بر اساس تشخیص پزشک متخصص، دچار ناهنجاری رشدی مربوط به ترایزومی 21 بودند، انتخاب شدند. این معیارها عبارت بودند از: دارا بودن نشانگان داون، نداشتن شکل حاد بیماری های مهم جسمی و حرکتی، از جمله نارسایی شدید قلبی، سن زیر دو سال و انتخاب بر اساس نمره پیش تست در مقیاس GMFM. سپس، مداخله بر اساس مجموعه آموزشی توسط والدین در گروه آزمایش، به مدت 6 ماه اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت است از: مقیاس GMFM-88 راسل و روزنبام (2002) که برای کودکان دارای نشانگان داون اعتباریابی شده است و دارای روایی و اعتبار (0.90) مقبولی نیز هست. در راستای استخراج و تحلیل داده ها، علاوه بر محاسبه میانگین های کودکان در چهار گروه حرکت خوابیدن، نشستن، چهار دست و پا و ایستادن و ترسیم نمودار ستونی و چند ضعلی، به منظور توصیف آماری داده های حاصله، از شدت اثر، به منظور اثربخشی آموزش استفاده به عمل آمده است. در نهایت، یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بالاترین میانگین در گروه آزمایش و مربوط به حرکت خوابیدن در پس آزمون (2.29)، پس از آن بالاترین میانگین مربوط به حرکت چهار دست و پا در پس آزمون (2.28)، سپس بالاترین میانگین مربوط به حرکت ایستادن در پس آزمون (1.61) و در نهایت، بالاترین میانگین مربوط به حرکت نشستن در پس آزمون (1.55) است که این نشان دهنده اثربخشی آموزش بوده، به طوری که تمامی میانگین های پس آزمون، نسبت به میانگین های پیش آزمون افزایش داشته است.همچنین، بالاترین میزان شدت اثر در حرکت چهار دست و پا (0.95)، پس از آن حرکت نشستن (0.36)، سپس حرکت خوابیدن (0.35) و در نهایت، ایستادن (0.34) است و با توجه به این که در کل، میزان شدت اثر در گروه آزمایش 0.50 است، می توان مطرح نمود که از آموزش اولیه تحول خانواده محور بر رشد حرکتی کودکان نشانگان داون، از تولد تا 24 ماهگی اثربخش بوده است.

برای بررسی رابطه سبک های تبیین (اسناد)، با استرس ادراک شده و سلامت عمومی، تعداد 120 شرکت کننده از دانشجویان دانشگاه تهران به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه سبک اسناد، مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامه سلامت عمومی را تکمیل نمودند و سپس بر اساس نمره هایشان، در پرسشنامه سبک اسناد، در دو گروه خوش بین (n=49) و بدبین (n=42) قرار گرفتند. هر چند مقایسه میانگین های افراد خوش بین و بد بین نشان داد که بین آن ها هم، از نظر استرس ادراک شده (p<0.01) تفاوت آماری معناداری وجود داشت، اما بررسی همبستگی بین استرس ادراک شده و سلامت عمومی در افراد خوش بین و بدبین و تجزیه و تحلیل افتراقی آنها نشان داد که شدت رابطه بین استرس ادراک شده و سلامت عمومی در این دو گروه تفاوتی نداشت (p>0.05). علاوه بر این، تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که استرس ادراک شده و سبک تبیین شرکت کنندگان، توانایی پیش بینی سلامت عمومی آن ها را داشت، (F<0.001) هر چند که استرس ادراک شده متغیر اصلی بود که با اطمینان 0.99، تغییرات مربوط به سلامت عمومی آن را پیش بینی کرد.