جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم مشتمل بر حقایق هواشناسى است که مردم تا آن زمان اطلاعى از این اسرار و مطالب نداشتند و انسان‌ها طى گذشت قرن‌ها بعد با توجه به پیشرفت علوم تجربی در زمینه‌هاى گوناگون و خصوصاً علم هواشناسى به این اسرار و رازهاى هستى پی برده‌اند. این حقایق و مانند آن از سویی بر حقانیت قرآن و نبوت رسول اکرمj و اثبات معارف آن دلالت دارد و از سوی دیگر سبب تقویت ایمان مسلمانان شده و اعتماد آنان به کتاب الهی را افزایش می‌دهد. مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی هواشناسی در قرآن کریم و علم تجربی را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده است که در مسائل هواشناسی همانند حفظ آسمان از پدیده‌های خطرناک، دشواری تنفس در هوا با افزایش ارتفاع، نقش بادها در لقاح و باروری(ابرها یا گیاهان) و ابرهای کوه‌وار و تگرگ هماهنگی فراوانی دارد و چنین هماهنگی عجیب بر اعجاز علمی قرآن دلالت دارد.

از کاکردهای مطالعات تطبیقی در تفسیر، کشف وجوه تمایز آیینی خاص مانند وهابیت و سلفی گری و تبیین روش نورانی اسلام ناب تجلّی یافته در مکتب اهل‎بیتm است. آیه ناشنوایی مردگان (فاطر: 22) ازجمله آیاتی است که سلفیه به آن تمسک کرده، معتقدند مردگان هیچ چیزی نمی‎شنوند و مانند بت‎ها از شعور بی‎بهره بوده، مراد از قبر در آن، حفره خاکی داخل گورستان است؛ لذا نباید از شخص مرده حتی اگر پیامبر اکرمj بوده باشد، درخواستی نمود و یا توسل جست. در مقابل مفسران شیعه و بسیاری از مفسران اهل تسنن بر این باورند که آیه مذکور در مقام تشبیه است که مشرکان را بسان مردگانی لحاظ می‎کند که هیچ نمی‎شنوند. در حقیقت غرض از این تشبیه توجّه دادن به عدم تأثیر آیات بر این سِلک است. توجه منظومه‎ای و کلّی نگر به آیات دیگر قرآن، التفات به صنایع ادبی مانند تشبیه، کمک گرفتن از سیره نبوی و صحابه و روایات فریقین به‌عنوان قراین منفصله تفسیری ازجمله دلایلی است که کژی اعتقاد سلفی‎ها و راستی باور مفسران شیعه و مشهور اهل تسنن را اثبات می‎نماید.

حدیث شریف منزلت یکی از برجسته‎ترین میراث‎های گران‎‎بهای روایی بر جای مانده از رسول خداj است. در این نوشتار این حدیث از منظر سندی و دلالی از دیدگاه فریقین به‌صورت تطبیقی بررسی گردید. پس از بررسی روشن شد عالمان شیعه و اهل سنت این حدیث را در همه دوره‎های مختلف تاریخی به‌صورت گسترده در منابع خود ثبت کرده‎اند. عالمان شیعه این حدیث را در منابع خود، دست‎کم از «نه» نفر از امامان اهل بیتm، و «بیست و چهار» نفر از صحابه، و عالمان اهل سنت این حدیث را در منابع خود دست‎کم از «بیست و شش» نفر از صحابه از رسول خداj نقل کرده‎اند. رسول خداj این حدیث را در زمان‎ها، مکان‎ها و مناسبت‎های مختلف بیان فرموده است. حدیث منزلت ازنظر سندی، نزد فریقین صحیح، متواتر و مورد اتفاق است و ازنظر دلالی شیعۀ امامیه معتقدند بر اساس این حدیث همۀ منازل هارونm نسبت به موسیm برای علیm نسبت به رسول خداj به‌صورت عموم و اطلاق ثابت است و آن حضرت خلیفۀ رسول خداj در زمان حیات و پس از حیات آن حضرت است. بیشتر عالمان اهل سنت منازل هارونm را فی الجمله برای علیm پذیرفته‎اند و عموم و اطلاق آن را نپذیرفته‎اند و گفته‎اند علیm تنها در زمان حیات رسول خداj و در مدینه خلیفه آن حضرت است. منتقدان اهل سنت برخی ایرادهایی بر سند و دلالت این حدیث گرفته‎اند و بطلان این ایرادها بر اساس گفته‎ها، باورها و منابع اهل سنت روشن گردید. روش تحقیق در این نوشتار «توصیفی- تحلیلی» است.

شرایط و ویژگی‌های جهاد مطلوب، یکی از مباحث مهم جهاد است که از طریق منابع تفسیری و روایی موردبررسی مفسران و فقها قرار می‌گیرد. مقاله حاضر می‌کوشد با روش توصیفی- تحلیلی، جهاد را با تکیه‌بر شرایط و ویژگی‌های مطلوب آن موردبررسی و تحلیل قرار دهد. بدین ترتیب در ابتدا به مباحث نظری و تعریف جهاد در لغت و اصطلاح از منابع کتابخانه‌ای می‌پردازد سپس خلاصه‌ای از اقسام جهاد و شروط وجوب جهاد ذکر می‎شود و در انتها مفهوم جهاد مطلوب از دیدگاه آیات قرآن و فقه واکاوی می‎شود. از دستاوردهای این پژوهش این است که با توجه به آیه 15 سوره مبارکه انفال، فرار از جنگ در هنگام رویارویی با دشمن حرام است مگر در دو حالت، 1) برای فریب دادن آن‌ها 2) برای متّحد شدن با گروهی دیگر. همچنین بر اساس ظاهر آیه 94 سوره نساء، اسلام آوردن با زبان، چنانچه ظاهری هم باشد، مال و جان را حفظ می‌کند. در مورد اسیران جنگی میان شیعه و اهل سنت اختلافاتی وجود دارد که با توجه به آیه 4 سوره محمدj می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت: الف) هنگامی‌که هنوز جنگ پابرجاست، اسیرانی که در این موقع گرفته می‌شوند، امام مخیر است به زدن گردنشان، یا قطع دست و... . هنگامی‌که جنگ رو به اتمام است، امام در مورد اسیرانی که در این موقع به اسیری گرفته می‌شوند، مخیّر است میان آزاد کردن، فدیه گرفتن و یا بردگی آن‌ها.

رویکرد بینامتنی یا ارجاعات میان متنی یکی از مباحث موردتوجه نظریه‌پردازان معاصر است. در این رویکرد فرض بر این است که متون مختلف از دیرباز باهم ارتباط دارند. قرآن معجزه بزرگ پیامبر اکرمj هم از جنبه خارق‌العاده بودن و هم از جنبه‌های لفظی و شیوایی ظاهری و هم زیبایی الفاظ، موردتوجه و شگفتی واقع‌شده است و به‌عنوان منبعی پربار و غنی با متون بعد از خود، پیوند و ارتباط برقرار نموده است.در پرتو صدها روایت و سیره عملى و موضع‌گیری اهل‌بیت( در گفت‌وگوها و جدال با مخالفان، به‌خوبی آشکار مى‌گردد که آنان، قرآن را محور هدایت و پشتوانه اصلى رسالت دانسته، آن را مرجع دینى، علمى و فقهى و راه و روش عملى قرار مى‌داده‌اند. با این مبنا، مناظرات امام جوادm از منظر بینامتنی قرآنی موردبررسی قرار گرفت: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که امامm از الفاظ و تعابیر و مفاهیم قرآنی به‌طور گسترده‌ای استفاده نموده و این امر باعث جذابیت، عمق معانی و اثرگذاری کلام ایشان شده است. کاربرد آیات قرآنی در این مناظرات گاه بدون تغییر و گاه با تغییری جزئی و یا کلی و مضمونی بوده که نوشتار حاضر و تحلیل آن بر اساس نظریه بینامتنی به بررسی مناظرات آن امام و ارتباطش با قرآن می‌پردازد.

عنوان بصری یکی از متقدمین است که در اواخر عمر به امام صادق مراجعه کرده و از ایشان طلب علم می‌کند، امام نکاتی را در باب علم به وی می‌فرماید که به حدیث عنوان بصری مشهور شد. نظریه بینامتنیت ژولیا کریستوا از رویکردهای جدید خوانش و نقد متون است که در سه محور نفی جزئی یا اجترار، نفی متوازی یا امتصاص و نفی کلی یا حوار مطرح‌شده است. این مقاله پس از معرفی نظریه بینامتنیت با استفاده ازاین‌رویکرد به بازخوانی مفهوم علم در حدیث عنوان بصری با توجه به آیات قرآن پرداخته و با بهره‎گیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی متن این حدیث با آیات و مفاهیم قرآن کریم می‎پردازد و انواع روابط بینامتنی بین این دو متن را بیان می‎نماید. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد که منظور از علم در حدیث عنوان قرار گرفتن در مسیر هدایت است و به‌وسیله عمل کردن به دست می‎آید همچنین در استفاده از آیات قرآن از هر سه روش نفی جزئی، نفی متوازی و نفی کلی استفاده‌شده است و نفی کلی بیشترین بسامد را دارد. کلیدواژه‌ها: قرآن، عنوان بصری، بینامتنیت، علم.