جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم جهت انتقال مفاهیم خود از ظرف «عند» با بسامد بالایی استفاده نموده‌ است. این ظرف در معنای پیش نمونه‌ای خود، مفهوم «نزد» را کدگذاری می نماید، اما در تمامی موارد کاربرد این واژه در قرآن، محدود به این معنا نبوده و با قرارگیری در بافت‌های مختلف، استعاره های مفهومی جدیدی را ارائه می‌نماید که در ترجمه‌های فارسی مورد لحاظ قرار نگرفته و در غالب آیات به همان معنای «نزد» بسنده شده ‌است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی استعاره های مفهومی ظرف «عند» در قرآن کریم و ترجمه‌های معادل آن پرداخته‌ تا مشخص گردد که تا چه میزان ترجمه‌های فولادوند، موسوی همدانی، خرمشاهی، الهی قمشه‌ای به معنای استعاری آن نزدیک است. در پایان این نتیجه حاصل شده است که گزینش برابرنهادهای استعاری «عند» توسط مترجمان با دشواری صورت گرفته و به معادل‌های مرسوم اکتفا شده است. از استعاره‌های مفهومی مورد کاربرد واژه «عند» در قرآن کریم می توان به حکم و قضاوت الهی، حتمیت/محفوظیت، علم و مالکیت، ناحیه(انتساب ربوبی)، مجاورت، قرب، فی(در) اشاره نمود. با بررسی ترجمه 23 آیه مورد نظر پژوهش بر معانی استعاری واژه «عند»، ترجمه خرمشاهی نسبت به سایر ترجمه‌ها از مفاهیم استعاری بیشتری در ترجمه استفاده نموده‌است