جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان به خودی خود، یک موجود رشد نیافته است و با پرورش رشد پیدا می‌کند و ارزشش افزون می‌گردد. برای تربیت و پرورش انسان سبک‌‌های فرزندپروری متفاوتی ارائه شده است. دیانا بامریند در تحقیقات خود، به این نتیجه رسید که سبک فرزندپروری مقتدرانه، مطلوب ترین سبک فرزندپروری است. در تعالیم اسلامی نیز، آموزه‌‌های فراوانی در باب تربیت فرزند ارائه شده است. در این مقاله ابتداء به شرح سبک‌های فرزندپروری‌‌‌‌ای که بامریند در تحقیقات خود به آنها رسید می‌پردازیم و بهترین سبک از نظر او را معرفی می‌کنیم و سپس سبک فرزندپرورری مورد نظر اسلام را شرح و توضیح می‌دهیم و در نهایت آن را با سبک مقتدرانه مقایسه می‌کنیم.

رفتار پیامبر اعظم9 برترین الگویی کمال جویی است. آن حضرت مظهر کامل و نماد برجسته آراستگی بوده است که با توجه به سیمای ظاهری و شمایل نمونه حضرت، جلوه و درخشش ویژه داشت. آراستگی ظاهری، رسیدگی به وضع ظاهری از نظر پاکی و پاکیزگی، نظم در پوشاک، چهره و... به منظور استفاده بهینه از امکانات موجود است که پیامبر9 به آن توجه شایان داشته است. اسلام، روی اصل آراستگی ظاهر (هم‌چون آراستگی باطن) تاکید کرده است.

اهل بیت عصمت و طهارت: که مدعیان راستین ولایت و امامت هستند و خود را رهبر و زعیم امت بعد از پیامبر می‌دانند، دارای جایگاه علمی و نفوذ کلامی حتی نزد دشمنان خود بودند.این رهبران و راهبران عالی قدر مکلف به هدایت عباد و رساندن معارف ژرف و عمیق اسلامی به آنان بود.سخنان و علوم رسیده از آنان چنان متقن و مستحکم است که مطابق با فطرت سلیم انسانی است. بر همین اساس است حضرت امام رضا7 فرمودند: «فإنّ الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعون»[1] تاثیر گذاری امامان شیعه در رشد و بالندگی معارف دینی و حیات فرهنگی و اجتماعی و توسعه تمدن اسلامی بر کسی پوشیده نیست. سخنان نغز و حکیمانه، سیره عملی، پروراندن فرهنگ و تربیت شاگردان دانشور و گسترش علم و سیره عملی آنها،از نمونه‌‌ها و مصداقهای بارز آن است. بی شک میزان شخصیت علمی و میراث مکتوب و علمی امام علی‌7 بعنوان امام اول و پدر امامان شیعه و کسی که علوم و دانش پیامبر از طریق ایشان به دیگر امامان رسیده، بر شیعیان پوشیده نیست. اما برای بررسی اقوال و بیان‌‌های پیرامون آن از دو فرقه اسلامی لازم است سنجیده شود تا پی به خرانه علمی خداوند که در نزد ایشان است ببریم.

در قرآن کریم سنّت‌های الهی بسیاری بیان شده که فراگیر و شامل عموم انسان‌هاست. از جمله این سنّت‌ها، سنّت پاداش و کیفر است که سرنوشت انسان‌ها را بیان می‌کند. سنّت‌های الهی همان ضوابط و روش‌هایی است که خداوند متعال از روی حکمت، امور عالم و آدم را بر پایة آن‌ها تدبیر می‌کند و اختصاص به زمان و مکان و قوم خاصی ندارد. خداوند بر مبنای این ضوابط و مقررات، نعمت‌هایش را بر آن جامعه می‌افزاید یا آن جامعه را گرفتار انواع مشکلات و کیفرها می‌سازد. مسأله پاداش و کیفر تنها مربوط به جهان آخرت نیست و در دنیا نیز با اهداف ویژه و به صورت‌های گوناگون جاری می‌شود. پاداش و کیفر دنیوی هم در مورد اجتماع، جاری است هم در مورد آحاد افراد و همچنین گاهی جنبه مادّی و گاهی جنبۀ معنوی پاداش و کیفر مطرح می‌شود. پژوهش حاضر، مبانی، ضوابط و مقرّرات پاداش الهی در قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده است. هدف کلی این تحقیق، بیان مبانی(بینشی و ارزشی) و ضوابط پاداش‌های الهی از دیدگاه قرآن می‌باشد تا مردم شناخت واقعی از این ضوابط پیدا کنند و با بصیرت به تحصیل آن اقدام نمایند و از غفلت و ندامت و پشیمانی در امان بمانند و از اطلاعات غلط و غیر واقعی دربارۀ پاداش‌های الهی دور بمانند. همچنین در این تحقیق به دنبال اثبات این مطلب هستیم که اطلاع یافتن از ضوابط پاداش‌های الهی، تا چه میزان می‌تواند منشأ رشد و کمال انسان باشد و ارتباط آن با نیّت اعمال، چگونه می‌باشد؟ در حقیقت، مقاله حاضر، دیدگاه‌ها و نظریات مختلف پیرامون ماهیت، قوانین و ضوابط پاداش دادن به اعمال را از منظر قرآن کریم مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد

خداوند متعال انسآن‌ها را با غرایز مختلف و متعدد آفریده است تا انسان مختار با کنترل، تهذیب و مهار این غرایز، نیلش برای کمال و سعادت هموار گردد که یکی از مهم‌ترین این غرایز قوه خیال می‎باشد که کنترل این قوه برای مهار اخلاق جنسی امری مهم و ضروری می‎باشد. نوشتار حاضر به هدف تبیین این موضوع و مسئله از منظر اخلاق اسلامی، به شیوه کتاب خانه‎ای با رویکرد توصیفی- تحلیلی بنا دارد که با بیان و پرداختن راهکارها علمی و عملی نشان دهد که کنترل قوه خیال و خیال‎گرایی جنسی تنها راه و یا بهترین راه تحصیل اخلاق جنسی هست که با کنترل این قوه راه رسیدن به کمال اخلاقی و سعادت بسیار همراه می‎گردد.

در تحقیق حاضر بر اساس متن کتابِ شریف الصحیح من السیره النبی الاعظم9 به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که آیا رسول خدا9 در جنگ احد قوم خود را نفرین کرده است یا خیر؟ علامه جعفر مرتضی(ره) ذیلِ یکی از مباحث خود در جلد ششم از کتاب الصحیح با عنوانِ «هل یدعوا النبی علی قومه» به بررسی روایتِ مربوط به نفرین پیامبر اکرم9 در حق قریش اشاره کرده و به بررسی روایات در این زمینه پرداخته و در نهایت گزارشات در این خصوص را به دلیل تعارضاتی که در آن دیده شده است، نمی‌پذیرد.

فلاسفه مشاء در مباحث خود قوای ادراکی نفس را برای انسان مطرح کرده‌اند و پیاژه در روانشناسی رشد، نظریه رشد شناختی خود را در قالب مراحلی عرضه کرده است. در این مقاله بعد از توضیح قوای ادراکی نفس در نزد فلاسفه مشاء، به توضیح مراحل رشد شناختی پیاژه می‌پردازیم و تلاش می‌شود به بررسی تطبیقی آنها پرداخته شود.

ازدواج یکی مهمترین مراحل زندگی است، که اسلام اهمیتی ویژه‎ای، بر آن قائل است. قرآن علاوه بر اینکه بر ازدواج اهتمام می‌ورزد؛ ازدواج را عامل آرامش، مودت و رحمت می‌داند و در راستای رسیدن به این آرامش، ملاک‌های را برای انتخاب همسر بیان می‌کند. مهمترین شاخصه‎ای که بر دیگر شاخصه‌‌ها ارجحیت دارد؛ هم کفو بودن زوجین است؛ که در روانشناسی و جامعه شناسی خانواده از آن با عنوان همسانی همسری یاد می‌کنند. اسلام بر کفویت در بعد ایمان و اخلاق و درجات آن تاکید می‌کند. اما بنظر، چون اصل در ازدواج آرامش، مودت و رحمت است، ملاک‌های انتخاب همسر نیز در این مسیر تعرف می‌شود، لذا کفویت نیز برای ارتقاء آرامش، رحمت و مودت بیشتر است. پس کفویت علاوه بر اینکه در بعد دینی، ایمانی و اخلاقی مورد تاکید است در دیگر شؤون نیز جاری و ساری است. هر چند بعد دینی و ایمانی و اخلاقی از اهمیتی ویژه برخورد دار است اما کفویت در ابعاد جسمی، اجتماعی، اقتصادی و قومیتی نیز اگر به آرامش، مودت و رحمت در بین زوجین بینجامد، مورد اهتمام دین است. کما اینکه این اصل در روان‌شناسی و جامعه شناسی مورد تاکید است. پس کفویت و همسانی در اولویت‌های زوجین مفهوم پیدا می‌کند و دین اسلام این اولویت را در ایمان و مراتب آن می‌داند. و بعد از تشابه در اولویت‌های زوجین اصل مکمل خود نمایی می‌کند که باعث کمال طرفین خواهد شد.