جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهه با روش توصیفی و تحلیلی در صدد بازنمود سنخ مواجهه رسول الله صلّی الله علیه و آله با گسست‌­های فعال اجتماعی است. هدف این نوشتار تلاش برای بهره­گیری و کاربست برون­داد مدیریت قدسی تعاملات اجتماعی در مدینه ­النبی است. بررسی‌های این مقاله مقدمه‌ای است برای پاسخ دادن به این پرسش که از چه الگویی برای تقابل با گسست‌­های فعال اجتماعی بایستی بهره جست؟ نتایج حاصل از تحلیل و ترکیب داده‌های جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که رسول الله صلّی الله علیه و آله، بسته به ملاحظاتی چند با «تبدیل منطق تضادآفرین قبیله­ای به تعامل»، «کم­رنگ­‌سازی تمایزطلبی‌­ها و توازن­‌بخشی به تضادهای اجتماعی» و «رویکرد فرصت محور به گسست­‌های اجتماعی» درصدد حل و راکدسازی تضادهای اجتماعی بودند. بی‌گمان، این موارد، همه انواع موجود و صور محتمل در مدیریت اجتماعی آن حضرت در مواجهه با گسست­‌های اجتماعی نیست؛ با مطالعه و تأمل بیشتر در این موضوع، و با ملاحظات مختلف، می‌توان به داده­‌های بیشتری دست یافت، یا فرض‌های قابل مطالعه زیادتری را در آن اندیشید.

طبیعیات دورۀ اسلامی از مواریث گرانسنگی است که به لحاظ اعتبار و تأثیر در دوران شکوفائی تمدن اسلامی و احتمال بهره گیری از بخش‌هایی از آن در دوران معاصر، شایستۀ توجه بیشتر است. در این مقاله ضمن اشاره به طبیعیات و شاخه‌های مختلف آن در تمدن اسلامی، جایگاه و موقعیت آن در میان علوم دورۀ اسلامی مشخص می‌شود. این مقاله مدعی است که به علت هجوم علوم جدید به ایران، سیطرۀ بلامنازع آن در نهادهای علمی، بی توجهی صاحب نظران معاصر به مواریث علمی قدیم، و ضعف درک ترابط علوم طبیعی قدیم و جدید، منجر به برداشت‌های غیر علمی، قضاوت‌های ناقص، و گاه داوری‌های ناروا از طبیعیات دورۀ اسلامی شده است. در این مقاله، برای درک دقیق‌تر و داوری بهتر از علوم طبیعی دورۀ اسلامی در عصر حاضر، انقسام تازه‌ای از طبیعیات پیشنهاد می‌شود

مهاجرت علمای شیعه از سرزمین بحرین به ایران و نقش آنان در ترویج تشیع ایرانیان ازجمله موضوع‌هایی است که از دیرباز موردتوجه پژوهشگران بوده است. این پژوهش با طرح این پرسش که علمای بحرینی چه نقشی در تشیع مردم ایران داشته‌اند بر آن است تا به روش توصیفی ـ تحلیلی، این موضوع را در محدوده‌ی زمانی یادشده بررسی کند. یافته پژوهش نشان می‌دهد که علمای بحرینی با حضور در ایران، از طریق رونق دادن به مدارس دینی، تدریس و تربیت شاگردان، تألیف کتاب و رساله در مبانی مذهبی، برپایی نماز جمعه و جماعات و دیگر کنش‌های فرهنگی و تبلیغی، نقش مهمی در گسترش تشیع در ایران، به‌ویژه در نواحی جنوبی داشته‌اند.

با گسترش و توسعه علم جغرافیا در جریان نهضت ترجمه، در قرن چهارم هجری شاهد ظهور عده‌ای از جغرافی نویسان هستیم که با پیروی از روش ابو زید بلخی (ح 235-322ق) به آثار خود رنگ و بوی مذهبی بخشیدند که این سبک و روش منجر به شکل گیری مکتب جغرافیایی بلخی شد. پژوهش حاضر در صدد است با بررسی آثار نمایندگان برجسته مکتب مذکور، به بررسی این مساله بپردازد که به رغم شباهت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های موجود این آثار از چه جهاتی با یکدیگر تفاوت دارند؟ یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که هر یک از نویسندگان این مکتب در استفاده از منابع، نظام تقسیم بندی اقالیم، کمیت و نحوه ترسیم نقشه و علائم، سبک نگارش، ارائه اطلاعات تاریخی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روش و رویکرد متفاوتی داشته اند.

مالیه‌نگاری در فرهنگ و تمدن‌ اسلامی از سده اول مورد توجه مسلمانان واقع‌گردید. از‌ شاخه‌های فرعی تاریخ‌نگاری‌ مالی، خراج‌نگاری بود. با آغاز فتوح اسلامی یکی‌ از مباحث مطرح‌ در‌ارتباط با فتح سرزمین‌های جدید، پرداخت خراج به‌ عنوان یکی‌ از مهمترین منابع درآمد دولت اسلامی بود. درنتیجه ماموران مالی دستگاه خلافت به تنظیم‌گزارش‌های مالی و جمع‌آوری و جبایت خراج پرداختند. بدین‌سان خراج‌نگاری در تمدن اسلامی از سده اول شروع شد. با‌ مطالعات انجام شده می‌توان سبک‌های متنوعی در دسته‌بندی‌کتب تاریخ خراج جستجو‌کرد، زیرا سِمَت نویسندگان، انگیزه‌ها و عوامل نگارش، روش‌نگارش، محتوا، نوع نگاه نویسندگان به مسائل اقتصادی و مالی متفاوت می‌باشد. در‌این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از‌ منابع تاریخ‌نگاری و فهارس و از طریق مطالعه‌ کتابخانه‌ای به این پرسش‌ اصلی پاسخ داده شده است: سبک‌های اصلی‌آثار‌ تألیفی مسلمانان در‌ باب خراج تا سال‌650 هجری چه بوده است؟ فرضیه مقاله چنین است که اصلی‌ترین سبک‌های تألیفی در باب خراج؛ فقهی-سیاسی، فقهی-حدیثی و محلی-جغرافیایی بوده است.

شمایل‌نگاری رسول خدا (ص) یکی از مهم‌ترین حوزه‌های هنر دینی است که در مکاتب‌نگارگری تاریخ‌میانه ایران کاربرد داشته‌‌است. این پژوهش قصد ‌دارد ضمن شناسایی شاخص‌ترین شمایل‌نگاره‌های پیامبر در مکاتب نگارگری، به این پرسش پاسخ دهد: چه تحولات ریخت‌شناسانه‌ای در شمایل‌نگاری پیامبر(ص) در تاریخ‌ میانه ایران به وقوع پیوسته است؟ روش تحقیق تحلیلی ـ تطبیقی، شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای ـ اسنادی و نمونه گیری این پژوهش را برترین شمایل‌های تاریخ‌میانه ایران که انتساب قطعی به دوره تاریخی مزبور و پیامبر اسلام داشته و کیفیت بصری و تنوع مضمونی مناسبی را دارا هستند، تشکیل می‌دهند. اغلب شمایل‌نگاره‌ها در ادوار نخستین تاریخ میانه، دارای اشتراکاتی همچون چهره‌های بدون نقاب، کاربرد هاله گرد دورسر، گزینه‌ی رنگی محدود، ساختار عمدتاً ایستا و ساده و خلوص و بی‌پیرایگی عناصر بصری هستند؛ لیکن از عصر ایلخانی به بعد از سادگی‌شان کاسته‌شده و به ترفندهای‌بصری ممتازی همچون دقت در جزییات، چهره نقاب‌دار، هاله آتشین، گزینه رنگی متنوع، جامگان فاخر، کشیدی اندام، پرداخت دقیق و ساختار پویا و منحنی، در اعصار تیموری و صفوی دست‌یافته‌اند.