جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به انتقادهای گسترده به نظام آموزش و پرورش، افرادی اقدام به راه‌اندازی مجموعه‌هایی متفاوت کرده‌اند؛ از جملۀ آنها، مجموعۀ تمدن‌سازی امام خمینیe است. اعضای این مجموعه، با توجه به مبانی عرفانی امام خمینی مشغول پژوهش و اقدام در جهت تحقق تمدن اسلامی‌اند که برخی فعالیت‌های آنان مستقیم با تعلیم و تربیت ارتباط دارند. آنان معتقدند همه جامعه، مدرسه است. دانش‌آموزان طی فرایند اصلاح ساختارها و انجام دادن فعالیت‌های واقعی و مورد نیاز جامعه، مبتنی بر مبانی تمدنی، آموزش‌های لازم را فرا می‌گیرند و در عمل هم فعالیت‌های مختلفی انجام می‌دهند. با توجه به مبنای عرفانیِ وحدت وجود، علوم را از یکدیگر کاملاً تفکیک نمی‌کنند و معتقدند فعالیت‌های تربیتی، اقتصادی، طبی و...، به یکدیگر ربط دارند. در این پژوهش، این مجموعه به روش خبرگی و نقادی تربیتی بررسی شده است. بسیاری از فعالیت‌های آنها را می‌توان به خوبی هم‌راستای سند تحول آموزش و پروش دید؛ هرچند انتقادهایی نیز به آنها وارد است؛ از جمله: آزمون و خطای متعدد، نبودن نظام ارزشیابی شفافِ دانش‌آموز و مربی، همچنین تغییرات زیاد در برنامه‌ریزی‌ها که به نظر می‌رسد بیشتر به دلیل ابهام در روش‌ها و بهره کافی نگرفتن از کتاب‌ها و پژوهش‌های نظری در برخی زمینه‌ها باشد.

استفاده بهینه از زمان در موفقیت انسان نقش بسزایی دارد که این جز با مدیریت زمان دست‌یافتنی نیست. با توجه به اهمیت بهره‌وری مناسب از زمان این پرسش مطرح می‌شود که با چه روش‌هایی می‌توان از زمان استفاده بهینه نمود؟ هدف مقالۀ حاضر پاسخ به این پرسش با روش توصیفی−تحلیلی در سیرۀ حضرت زهراB است. نگارنده با دقت و توجه در محتوای روایات و نگاهی نو به احادیث به تحلیل آن پرداخته است. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که حضرت زهراB در تمامی ابعاد فردی، خانوادگی، اجتماعی و عبادی فعال بوده‌اند و این جز با مدیریت زمان امکان‌پذیر نیست. براساس پژوهش حاضر روش‌های مدیریت زمان در زندگی آن حضرت عبارتند از: 1. تقسیم ‌کار؛ 2. عدم تأخیر در انجام امور؛ 3. حفظ اطلاعات ارزشمند؛ 4. وجود مکان معین و مناسب برای هر وسیله؛ 5. انجام چند کار هم‌زمان؛ 6. رقابت؛ 7. استراحت و نشاط؛ 8. توجه به زمان حال

الگوی ارتباط والد−فرزند، یکی از اجزای ضروری رشد کودکان است و بیشتر با مهم‌ترین موفقیت‌های کودکان، از جمله توانایی‌های اجتماعی و شناختی آنها مرتبط است. همچنین، پایه‌ای برای بیشتر جنبه‌های شخصیتی، نگرشی، احساسی و عادتی مردم است. پژوهش پیش رو، با هدف شناخت رابطه ساختاری الگوهای ارتباط والد−فرزند و مهارت‌های ارتباطی با واسطه‌گری مدیریت هیجان و عزّت نفس انجام شد. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل چهارصد تن از دانشجویان دانشگاه‌های جهرم بودند که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های الگوهای ارتباط والد−فرزند (باقری، 1392)، مهارت ارتباطی (کویین دام، 2004(، مدیریت هیجانی (راجر و نشوور، 1987) و عزت نفس (کوپراسمیت، 1967) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری، نشان دادند که مدل پیشنهادی با داده‌های این پژوهش برازش مناسبی دارد و اثر مستقیم الگوی ارتباط والد−فرزند بر مدیریت هیجانی و عزت نفس تأیید شد. همچنین مدل نشان داد الگوی ارتباط والد−فرزند به واسطه عزّت نفس بر مهارت‌های ارتباطی تأثیر دارد. نتایج بیانگر آن هستند که امنیت‌مداری پدر، عزّت نفس و مدیریت هیجانی را پیش‌بینی می‌کند و امنیت‌مداری مادر، مدیریت هیجانی و آزادی‌مداری مادر عزّت نفس را پیش‌بینی می‌کند و عزّت نفس در مهارت‌های ارتباطی اثر دارد.

هدف از پژوهش، بررسی دیدگاه‎های دانشجویان دربارۀ ویژگی‎های اخلاقی استادان زبان انگلیسی با توجه به سطح دینداری دانشجویان بود. در این پژوهش، روش ترکیبی پیمایشی به کار رفت. در آغاز پرسش‌نامۀ سطح دینداری با توجه به طبقه‎بندی 81 دانشجو به گروه‎های بیشتر یا کمتر مذهبی سازگار و پایایی این پرسش‌نامه با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. از میان 53 نفر از دانشجویان سال آخر رشتۀ مترجمی زبان در دو دانشگاه در شهر قم که پرسش‌نامه را تکمیل کردند، 22 نفر از آنان در مصاحبۀ نیمه‎ساختاریافته شرکت کردند. پس از تجزیه و تحلیل دقیق و چندباره از کدها و مقولات مصاحبۀ دانشجویان، یک موضوع اصلی (صداقت) شناسایی شد، سپس با توجه به سطح دینداری دانشجویان از طریق آزمون‎های خی دو و فیشر، مفهوم صداقت مورد بررسی قرار گرفت. از طریق تحلیل مفهومی، یک شبکۀ معنایی از ویژگی‎های اخلاقی استادان زبان براساس صداقت، به‌عنوان مهم‎ترین صفت اخلاقی استادان زبان به‌زعم دانشجویان شناسایی شد. از چنین پژوهش‎هایی می‎توان در برنامه‎ریزی آیین‎نامه‎های اخلاقی برای استادان زبان استفاده کرد.

دوران پیش‌دبستان دورانی مهم است که کودک براساس فطرت خود، پذیرنده نقش‌ها و شخصیت‌هاى متفاوت خواهد بود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نظام تعلیم و تربیت، چنانچه براساس فطرت کودک طراحی شود، می‌تواند تأثیر مثبت و بلندمدت بر موفقیت او داشته باشد و زمینه‌ساز تقویت ارزش‌های اخلاقی و خودکنترلی در کودک شود. هدف اصلی این مقاله ارائه مدلی با عنوان «نظام آموزشی علاقه محور مبتنی بر تعلیم و تربیت اسلامی در دوره پیش‌دبستان» است که الگوی رفتاری خانواده، الگوی رفتاری مربی، قواعد حاکم بر برنامه درسی، شیوه آموزش، محیط آموزشی و شیوه ارزشیابی به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه‌های تأثیرگذار بر آن هستند. این مدل، بر روی 101 کودک پیش‌دبستانی در بازه زمانی سه ساله در تهران اجرا و نتایج اجرای آن بر روی کودکان به شیوه مدل‌سازی معادلات ساختاری (PLS-SEM) سنجش شده‌اند. نتایج نشان دادند مدل با GOF=0.844 برازش خوبی دارد و متغیر قواعد حاکم بر برنامه درسی، الگوی رفتاری مربی و الگوی رفتاری خانواده تأیید شد و کودکانی که الزامات این مدل بر روی آنها به درستی اجرا شده و خانواده‌های آنها با اجرای کامل آن همکاری کرده‌اند، رشد خوبی در تمایلات اصلی آنها مشاهده شد که این نشان مؤثر بودن آن است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مصرف غذای غیرحلال با خودکنترلی، جایگاه مهار درونی، هوش اخلاقی و وجدانی بودن، در کارکنان ادارات اهواز، در سال 1396ش، بود. جامعه آماری شامل 950 نفر از کارکنان شرکت ملی حفاری ایران، شرکت فولاد خوزستان، شرکت آب و برق خوزستان و شرکت آب و برق منطقه‎ای بود که به روش نمونه‎گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع‎آوری داده‎ها با استفاده از پرسش‎نامه خودکنترلی تانجی و همکاران، مقیاس منبع کنترل لونسون، پرسش‎نامه هوش اخلاقی لنیک و کی‎یل، مقیاس فرم کوتاه نئو مک‎کری و کاستا و پرسش‎نامه محقق‎ساخته آزمون خوردن انجام شد. داده‎ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان‎دهنده روابط میان غیرحلال‎خواری و خودکنترلی، غیرحلال‎خواری و سبک اسناد درونی، غیرحلال‎خواری و استقامت و پافشاری بر حق، غیرحلال‎خواری و مسئولیت‎پذیری برای تصمیم‎های شخصی، غیرحلال‎خواری و قبول مسئولیت برای خدمت به دیگران، غیرحلال‎خواری و اهمیت خودجوش به دیگران، غیرحلال‎خواری و توانایی در بخشش اشتباه‎های دیگران و غیرحلال‎خواری و وجدانی بودن در شرکت‎کنندگان بود. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون به روش هم‎زمان نشان داد که از میان متغیرهای وابسته، وجدانی بودن، پافشاری بر حق و توانایی در بخشش اشتباه‎های دیگران و خودکنترلی از سوی متغیر غیرحلال‎خواری قابل پیش‎بینی هستند.