جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعه تاریخ فرق اسلامی بیانگر آن است که همه فرق و مذاهب در طول حیات سیاسی و فرهنگی خود دارای یک سری انشعابات بوده‌اند و مذهب شیعه هم از این مقوله مستثنا نبوده است. به جهت فراهم بودن شرایط انحرافی حتی در زمان حیات ائمه، فرقه‌های جدید از زمان امام سجاد علیه‌السلام به بعد در جامعه شیعه به وجود آمدند که مهم‌ترین آن‌ها، فرقۀ اسماعیلیه، زیدیه و واقفیه بودند. از سویی بعد از شهادت امام رضا7 شرایطی در جامعه به وجود آمد که زمینه بروز انحرافات فرقه‌ای را در جامعه مساعدتر نمود، البته حضور ائمه: در متن جامعه مانع از گسترش و پیشرفت این فرقه‌ها می‌شد؛ زیرا از ویژگی‌های دوره حضور ائمه، راهنمایی مردم به‌سوی حق و دوری از انحرافات بود اما در دوره غیبت امام7، زمینه پدید آمدن و گسترش جریان‌های انحرافی توسعه یافت. این نوشتار در پاسخ به این پرسش است که چه عواملی بر فرایند شکل‌گیری انشعابات انحرافی شیعه بعد از امام رضا7 تا غیبت صغرا تأثیرگذار بوده است؟.

علم‌آموزی با تکامل انسان رابطه مستقیمی دارد؛ به‌گونه‌ای که می‌توان کمال انسان را از این طریق دانست به این صورت که در پرتو فراگیری آموزه‌های علمی، انسان راه صحیح و مطمئنی را برای رسیدن به کمال می‌یابد. در این مقاله تعریف علم و نیز چگونگی فراگیری و نقش علم در تکامل انسان، از منظر امام صادق(ع) بیان خواهد شد.

یکی از راه‌های پی بردن به اندیشه، جهان بینی و پشتوانه های اعتقادی سبک های مختلف زندگی در جامعه، بررسی آداب و رسوم آن جامعه است. از طرفی برای پی بردن به این رهنمون در حیطه دین، بهترین وسیله، بررسی آداب و رسوم در منابع دینی است. این مقاله با بررسی گستره آداب و رسوم در چهار جلد آخر کتاب کافی به پژوهشی پیرامون جهان بینی و زاویه دید مورد نظر دین نسبت به امور پیرامونی که در قالب آداب و رسوم در روایات نقل شده است می پردازد.