جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

خزاعه قبیله‏ای از عرب عاربه یمنی است، افراد قبیله مذکور بعد از سیل عظیم عرم و خراب شدن سدمأرب، در حوالی مکه سکنی گزیده و بعد از مدتی طی جنگی ریاست مکه را به عهده گرفتند آنان نقش‏های مهمی در عرصه‏های گوناگونی چه در جاهلیت و چه در اسلام ایفا کردند. خزاعه در روزگار تبلیغ اسلام توسط مبلغ عظیم الشان خود، پیامبر اکرم-، خود را از نزدیکان رسول خدا- می‏دانستند و رازدار او بودند در بین قبیله یاد شده افراد بزرگی بودند که به عنوان مشاهیر خزاعه از آنان یاد شده است.

[لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ الله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کانَ یرْجُو الله وَالْیوْمَ الْآخِرَ وَذَکرَ الله کثِیرًا] سیره اهل‏بیت (ع) به ویژه در رفتارهای اجتماعی کمتر مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. در این میان سیره امام علی (ع) از آن جهت که در مدت کوتاه چهار سال و نه ماه عهده دار خلافت و زعامت سیاسی جهان اسلام نیز بوده‏اند از اهمیت بیشتری برخوردار است. این تحقیق سعی دارد تا رویکرد امیرالمؤمنین علی (ع) را در برخورد با مسیحیان‏‏،‏‏ یهودیان و زردشتیان در عرصه حقوق شهروندان غیرمسلمان حکومت اسلامی را مورد بررسی قرار دهد. این تحقیق با تکیه بر منابع کتابخانه‏ای و رویکرد توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع تاریخی و حدیثی در صدد ارائه الگویی هر چند اجمالی از سیره امام علی (ع) در مواجهه با اهل ذمه در عرصه حقوقی می‏باشد. اهمیت این موضوع زمانی روشن می‏شود که علاوه بر ضرورت دیدگاه و مکتب اهل‏بیت در عرصه‏های مختلف اجتماعی‏‏،‏‏ مواجهه با الگوهای افراطی و تکفیری در جهان اسلام‏‏،‏‏ زمینه ساز اسلام هراسی و اسلام ستیزی را در جوامع غیر مسلمان فراهم نموده است.

إن الصفة مکان فی مسجد رسول الله- فی المدینة المنورة الذی کان یسکن فیها عدة من اصحاب النبی- لمدة من الزمان و هم الفقراء و الوافدین علی رسول الله- الذین لایجدون مکانا للسکنی الّا فی صفّة المسجد، فهل هذا المکان فی المسجد أم خارج عنه ؟ اهداف التحقیق اولاً: إنه سکن الصفة عدة من اصحاب رسول الله- و کان لهم التاثیر فی حیاة الرساله ایجابیاً او سلبیاً و لهذا تکون معرفة احوالهم لازمه، ثانیاً: ادعت فرقة من المسلمین [الصوفیة] أنهم إتخذوا عقیدتهم من اصحاب الصفّة و هم کانوا فی زمن رسول الله- و إذا لم یکن ردعٌ من قبله- علیهم فعقائدهم تکون صحیحة و هذا و همٌ نبینه انشاء الله تعالی، ثالثاً: نقدم بیاناً وافی و مکفی فی احوال ساکنی الصفة

برای تاریخنگارانی که در مورد خلفای اموی می‏نگارند شخصیت عمر بن عبدالعزیز از ویژگی‏های برجسته‏ای برخوردار است که آن‏ها را به دو گروه مثبت و منفی اندیش تقسیم می‏کند و این به خاطر رفتارهای متفاوت عمر با دیگر خلفا بوده است. با وجود اینکه نمی‏توان از غصب خلافت توسط او به عنوان یک نقطه تاریک در زندگی او چشم پوشی کرد اما مدح برخی از ویژگی‏ها و اقدامات او حتی از جانب اهل‏بیت( می‏تواند از امتیازات وی دانسته شود. این تحقیق سعی دارد با تکیه بر منابع تاریخی و تراجم با رویکرد توصیفی- تحلیلی، شخصیت فردی و اجتماعی، همچنین عملکرد و اقدامات وی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد

دوره امامت امام سجاد (ع)و به خصوص آغاز آن از شرایط خاصی برخوردار بود. در این زمان بیشتر پیروان خاص اهل‏بیت(ع) در کربلا به شهادت رسیده بودند و هم اینان بودند که هسته اصلی جامعه شیعه اعتقادی و اصیل شیعه را شکل داده بودند. سایر شیعیان و محبین اهل‏بیت(ع)نیز پس از واقعه کربلا در بدترین شرایط کمی و کیفی قرارگرفته بودند و از طرف دیگر فشار و اختناقی که بر باقی‏مانده اهل‏بیت( و سایر علویان و محبین از طرف بنی‏امیه حاکم بود، راه ارتباطی را میان امام سجاد (ع) و پیروان اهل‏بیت (ع) به حداقل رسانده بود. در همین زمان عده‏ای از علویان و محبین، معتقد به امامت محمد بن حنفیه، فرزند امام علی (ع) شده و به کیسانیه معروف شدند. ظرف زمانی شکل‏گیری این فرقه، زمان پس از شهادت امام حسین (ع) است اما در اینکه به طور دقیق چه چیزی سبب اولیه تولد این فرقه گردید، منابع از گویایی و روشنی برخوردار نیستند. عمر این فرقه شیعی زیاد به طول نینجامید و در فرقه‏ها و گروه‏های دیگر به‏مرور هضم و به تدریج حذف شد، اما تأثیرات مهمی را در شیعه، دیگر فرق و ساختار حکومت بجای گذاشت.