جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله اصلی این تحقیق فهم نسبت دو مقوله علم دینی و تمدن نوین اسلامی و همچنین بررسی و واکاوی جایگاه علم دینی در تمدن نوین اسلامی از منظر دکتر داوری اردکانی می‌باشد. دال مرکزی بحث پیرامون وضع بینابین جامعه‌ای است که در آن انقلاب اسلامی رخ داده است؛ جامعه‌ای که نه با سنت نسبت تام دارد و نه تجدد را به تمامه اخذ کرده‌ است. در وضعیتی که انقلاب اسلامی داعیه تمدن‌سازی دارد، و از طرفی به دنبال نقشه علمی جامع کشور، پی‌ریزی و پرداختن به این نقشه، بدون داشتن افق و نگرش تمدنی امری آن‌چنان که باید نخواهد بود.ین پژوهش به‌دنبال است که با پرسش اصلی از انقلاب اسلامی و چیستی مسیر بنای تمدن نوین اسلامی از نگاه دکتر داوری اردکانی، به نسبت علم دینی و تمدن حرکت کرده و پس از مشخص شدن این نسبت، ترسیم‌ ایشان از نوع حرکت برای تمدن‌سازی را بدست اوریم و تحلیل کنیم. لذا در این پژوهش، به‌دنبال استفاده نظری و راهبردی از این نسبت برای آنچه اندیشه انقلاب اسلامی به‌عنوان افق خویش مطرح کرده است یعنی تمدن نوین اسلامی می‌باشیم. مدعای اصلی این پژوهش آن است که تا زمانی که عالَم دینی نشود، علم دینی شکل نمی‌گیرد و تا پیش از آن تنها می‌توان از طلب علم دینی سخن به میان آورد و این طلب است که می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد عالَم دینی باشد.