جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعۀ آثار، روایات و روش کلامی متکلمان شیعه در عهد حضور ائمه نشان دهندۀ اصالت و استقلال کلام امامیه در محتوا و روش بوده و حتی نشانه­ هایی از خوشه­ چینی بزرگان معتزله از سفرۀ کلام امامیه را به ما نشان می­دهد. این تحقیق در پی بررسی احوالات شخصی،علمی و اجتماعی یونس­ بن ­عبدالرحمن و نشان دادن چهرۀ کلامی او می­باشد. یونس ­بن ­عبدالرحمن از جمله اصحاب جلیل ­القدر امام ­کاظم و امام ­رضا(ع) می­باشد که علاوه بر توثیقات بسیار جواز رجوع به او در اخذ معالم دینی از سوی ائمه(ع) صادر شده­است. وی اولین فردی است که با جریان انحرافی واقفیه به مبارزه پرداخت ه­است.یونس در روش کلامی خود همانند متکلمان کوفه عقل گرایی متن اندیش را سرلوحۀ خود قرار داده­ است. وی در بخش استنباط راه هشام­ بن­ حکم را پیموده و در این راستا برخی از اندیشه­ های او را تبیین نموده ­است. در حوزۀ دفاع با وجود نقل مناظرات اصحاب توسط یونس هیچ مناظره­ای از وی در دست نیست. اما نقل مناظرات متعدد از دیگر متکلمان شیعه نظیر هشام و مومن طاق نشان از پذیرش روش کلامی آنان در دفاع از سوی یونس می­باشد.

مناقب‌نگاری حضرت علی7 در بین همه مذاهب اهل‌سنت رایج بوده و علمای مذاهب چهارگانه نسبت به این امر اهتمام دارند. با جستجو در منابع و تحلیل اجمالی از منقبت‌‌نگاری امیرالمؤمنین7 در بین علمای مذهب شافعی‌ و بررسی سیر تطور آن در طول تاریخ، مشاهده می‌شود که از قرن سوم تا دوره معاصر، آثار علمای شافعی جزء بیشترین و با ارزش‌ترین مصنفات تدوین‌شده در عرصه مناقب‌نگاری علی7 می­باشد که با روش­های متنوع در شکل نگارش، محتوای نگارش و گونه نگارشی توسط علمای این مذهب به رشته تحریر درآمده است. با توجه به عدم بهره‌گیری مناسب علمای شافعی از مکتب اهل‌بیت: این آثار دچار آسیب­هایی از قبیل عدم‌جامعیت، نقل ناقص و متناقض مناقب حضرت شده­اند.