جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقاله حاضر پیرامون نبوّت حضرت محمّد- و با روش کتابخانه‏ای است. سوال اصلی این است که شیعیان نسبت به جایگاه حضرت محمّد- چگونه می‏نگرند؟ اهمیت این مسأله ما را به این هدف راهنمایی می‏کند که آنگونه که شایسته است به معرفی شخصیت واقعی و عظمت همه جانبه حضرت رسول اکرم- بپردازیم. در ابتدای نوشتار، نبوّت در لغت و اصطلاح بررسی و سپس فرق نبوّت عامّه با نبوّت خاصّه آورده شد. در ادامه علاوه بر اشاره کردن به ایمان نیاکان پیامبر-، به جایگاه الهی آن حضرت نیز توجه شد و اثبات صلاحیّت و نبوّتش از منظر روایات اهل بیت عصمت و طهارت( و فقها و متکلمین پیرو آنان، مورد بررسی قرار گرفت.

در طول تاریخ اسلام مسلمانان قرن‏ها براى زیارت مزار پیغمبراکرم(ص) و قبور بزرگان بقیع بار سفر مى‏بستند و کسى مشکلى نداشت تا این که نوبت به ابن تیمیّه در قرن هفتم رسید. وی اولین کسی است که از این مسأله جلوگیری کرد و به حرمت آن فتوا داد و پیروان خود را از این کار منع کرد و گفت: «بار سفر بستن فقط براى رفتن به سه مسجد جایز و بقیّه موارد ممنوع است». دلیل او حدیثی است که در صحاح و به نقل از ابوهریره آمده است. به منظور تبیین این زاویه گیری در بین مسلمانان، ابتدا به بیان فتاوا و ادله مانعین شدّ رِحال (سفر برای زیارت) پرداخته و در کنار آن، ادله عقلی، آیات و روایات فریقین با استناد به منابع اهل سنت نقد و بررسی شده است و در نهایت با ارائه هفت دلیل مستند، نه تنها بی پایه بودن این نظریه آشکار می‏گردد، بلکه استحباب این عمل ارزشمند نیز به اثبات می‏رسد.