جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسأله‏ی جایگاه زنان و نحوه‏ی برخورد و به کارگیری آنها در جوامع و اعصار مختلف همیشه با افراط و تفریط‏هایی همراه بوده است. این تحقیق در صدد آن است که جایگاه حقیقی و حقوقی زن در اسلام را با توجه به آیات و روایات مشخص نماید. زن غیر از حقیقت انسانی چهره‏های مختلف دیگری را نیز در خود دارد که بایستی کشف و صورت‏های گوناگون آن پدیدار شود تا آن گونه که هست شناخته و معرفی گردد.

امام رضاعلیه السلام در طول عمر شریفشان کوشیدند تا جایگاه رفیع امامت و رهبری جامعه، توسط معصومین( را اثبات نمایند، که این موضوع در کلام و گفتار ایشان به طور گسترده‏ به چشم می‏خورد. آن حضرت با استناد به آیات نورانی وحی و استدلال‏های روشن تلاش نمودند تا این مهم را جلوه‏گر و همگان را متوجه این جایگاه الهی نمایند. در این مقاله در پی آنیم تا با بررسی سیره و سخن امام رضاعلیه السلام به مواردی از تمسک ایشان به آیات نورانی قرآن در اثبات و تبیین جایگاه امامت شیعه بپردازیم.

در حقیقت سر آغاز اندیشه‏ی سلفی‏گری اعتقادی را باید در قرن هفتم و با ظهور ابن تیمیه حنبلی جست‏وجو نمود. گرچه در بعضی ادوار قبل از او، زمزه‏هایی از این تفکر وجود داشته است اما ابداع این مذهب و مسلک و تشخیص حد و مرز آن به دست ابن تیمیه اتفاق افتاد و بعد از او، ابن عبدالوهاب توانست جامه‏ی عمل به اندیشه‏های او بپوشاند. آشفتگی فکری در اندیشه های ابن‏تیمیه، از تعارض‏های فکری وی نشات می‏گرفت. وهابیت امروز همانند تئوریسین‏شان تعقل در متون دینی را کنار گذاشته و با ظاهرگرایی و سطحی نگری، برداشت‏های غلطی را از آیات و روایات نموده که شاهد دیدگاه‏های فقهی شاذ و مخالف با اجماع علمای اسلام و صدور فتاوای خنده‏آور از اینان می‏باشیم. غرور از حد گذشته‏ ابن تیمیه منجر شد تا به هیچ مذهبی پایبند نباشد و مطرود همه‏ علماء اهل سنت قرار بگیرد و او را کافر و از دین برگشته بخوانند.