جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی دیگر از نظریات در انعکاس جلوه های فرهنگی و ذهنی عصر رسالت در قرآن و در پاسخ به اشکالات مربوط به موضوع، این است که بگوییم مطالب یاد شده در قرآن عقیده صاحب وحی نیست و قرآن آنها را از باب همراهی با فرهنگ عصر خود آورده است. در توضیح این نظریه در آغاز به شرح و تبیین آن از سوی قائلینش می پردازیم و آنگاه تفاوتهای اساسی میان نظریه بازتاب فرهنگ زمانه با زبان قوم را بیان می کنیم، سپس دلایل این نظریه از زبان گوینده گانش خواهد آمد، آنگاه به انگیزه ها و پیامدهای آن اشاره خواهد شد و در پایان به نقد این دیدگاه می پردازیم.

در این مقاله به طور اختصار در دو مقوله بحث‏شده‏است: الف - موانع ومشکلاتى که براى انسان در باب فهم مفاهیم ماوراى طبیعى دینى پیش مى‏آید موانعى از قبیل انس به محسوسات، محدودیت زبان بشرى وتطور زبان. ب - مبانى وصول به معرفت مفاهیم ماوراى طبیعى دینى. در این قسمت مسائل زیر بحث‏شده‏است:1 - راههاى شناخت کدام است ومفاهیم دینى را چگونه واز چه راهى مى‏توان شناخت؟ 2 - آیا هستى داراى مراتب است؟ حقایقى که مفاهیم دینى از آنها حکایت مى‏کند در کدام مرتبه هستى جاى مى‏گیرند؟ 3 - فاعل شناسنده باید چه ظرفیتها وصلاحیتهایى داشته باشد تا شایستگى درک این مفاهیم را داشته باشد. 4 - خداوند با چه زبانى بابشر سخن گفته وبه عبارت دیگر زبان دین چه زبانى است؟ آیا الفاظ دینى در همان معنایى استعمال مى‏شوند که در عالم محسوسات به کار مى‏روند یا اینکه زبان تمثیلى وسمبلیک است ومفاهیم به نحو مشترک معنوى در حقایق محسوس ومعقول به کار مى‏روند واین مفاهیم محسوس همچون اصل وجودات محسوس آیه ونشانه آن مفاهیم نا محسوس هستند؟ نتیجه اینکه گذر از آن موانع ومعرفت‏به این مبانى مى‏تواند ما را به معرفت آن حقایق برساند.