جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نواندیشی دینی که از جدی‌ترین و درعین‌حال، چالش‌برانگیزترین دغدغه‌های دانشی‌مردانِ حوزه‌ی علوم دینی در روزگار جدید است، در عرصه‌های مختلفِ علوم دینی، قابل تطبیق و شایسته‌ی تحقیق است، ازجمله، در رشته‌ی کلام اسلامی که گاه از آن به کلام جدید، تعبیر می‌شود. این نوشتار ضمن تدقیق در مفهوم نواندیشی دینی و فرق آن با روشنفکری یا روشنفکری دینی، می‌کوشد تا پس از مرور اجمالی بر جریان‌های فکریِ اسلامیِ معطوف به عقائد دینی، شاخصه‌های نواندیشی دینی در زمینه‌ی کلام اسلامی را بشناسد و برشمرد، ازجمله‌، اینکه این رویکرد جدید در شیعه، در امتداد کلام عقلیِ شیعه از بغداد تا حله است، با افزوده‌ی گشودگی در برابر تحولات جدید و فلسفه‌های معاصر و اهتمام به عرصه‌های نوین تحقیقات کلامی، مثل کلام سیاسی یا کلام اجتماعی، در عین صیانت از مرزهای قطعیِ دین و بر پایه‌ی عقلگرایی اعتدالی (نه قرینه‌‌گرایی و عقلگرایی حداکثری).