جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف اصلی این مقاله، شناخت رابطه مطلوب و رضایت بخش زناشویی است. از آن جا که شکل گیری و تداوم احساس رضایت فرد از رابطه، متاثر از شرایط فردی و اجتماعی است،این مطالعه کوشیده است در خلال ارایه معرفی رابطه رضایت بخش نزد کنش گران، تاثیر نگرش اخلاقی فرد و همسرش و کنش مبتنی بر آن را در فرآیند ارتباطات انسانی به تصویر درآورد.داده های گرد آوری شده که از طریق روش کیفی «نظریه مبنایی» مورد بررسی قرار گرفته اند، حاکی از آنند که در میان افراد نمونه تحقیق، جایگاه و نقشی که فرد برای خود قائل است بر فهم او از رابطه صحیح زناشویی، تاثیری عمیق دارد. نمودهای ساده «فردیت» در میان زنان مورد بررسی مبین آن است که آنان خواهان جایگاه نه لزوما برابر، ولی موءثر در «رابطه زناشویی» هستند. زنان در پی گیری این خواسته های خود از زندگی که در میل به مولفه هایی چون صمیمیت، محبت و تفاهم نمود می یابد، با چالش های بسیاری مواجه هستند. این مطالعه نشان می دهد که نگرش اخلاقی خودآگاه و یا ناخودآگاه در روند زندگی، گاه موجب تسهیل روابط و گاه سبب بغرنج شدن آن می گردد. در این فرآیند پیچیده، هر یک از زنان با توجه به شرایط، راهبردهای خاصی را برای قابل قبول تر کردن وضعیت ارتباطی به کار می گیرند. موفقیت و یا ناکامی زنان در کاربست این راهبردها، احساس رضایت و یا نارضایتی درونی آن ها را از رابطه با همسر در برهه های مختلف زندگی رقم می زند.

روش شناسی(Methodology)  یکی از وجوه فلسفه شناخت و رکن مهمی از جهان بینی است. اهمیت روش شناسی در شناخت فلسفی (و به طور کلی در هر نوع شناخت) تا به آن حد است که می توان روش شناسی را به مثابه امضای فیلسوف و جامعه شناس در پای اثر خویش تلقی کرد. این مقاله به مقایسه روش شناسی دو جامعه شناس کلاسیک یعنی مارکس و دورکیم اختصاص یافته است. بنظر می رسد که روش شناسی این دو اندیشمند در زمینه مسائل اجتماعی دارای شباهت های اساسی است. بنابر این هدف مقاله بررسی بنیان های مشترک روش شناختی این دو اندیشمند است. مستندات نشان می دهد؛ هم مارکس و هم دورکیم برای شناخت پدیده موردنظر (مارکس در مورد جامعه سرمایه داری و دورکیم به ویژه در زمینه دین) از تحلیل ساده ترین نمود پدیده آغاز کرده اند تا بتوانند وضعیت پیچیده را بر پایه آن توضیح دهند.

بر اساس متون پهلوی می توان گفت که گل سرخ از دوران کهن در ایران قداست داشته و در دوران اسلامی نیز قداست خود را حفظ کرده است. به طوری که گل سرخ در باور مسلمانان منتسب به پیامبر اکرم (ص) می باشد. ایرانیان از دیرباز در بیشتر آیین های خود از گل سود می برده اند، و چون گل مدت محدودی به بار می نشسته، اقدام به گرفتن عصاره آن یعنی گلاب نموده اند.چون که گل رفت و گلستان شد خراب                              بوی گل را از چه جوییم؟ از گلابدر نوشتار حاضر به پیشینه گل و گلاب در فرهنگ ایرانی اسلامی، پراکندگی جغرافیایی مراکز تولید گل و گلاب، شیوه های مختلف گلابگیری، کاربردهای مختلف گلاب از جمله در مباحث پزشکی و آیین های ملی - مذهبی و نیز صنایع و فعالیت های تولیدی وابسته به گلاب پرداخته شده است.

این مقاله تحقیقی، با هدف بررسی گفتمان رفاهی در دوران سازندگی، به بررسی خصوصیات و عناصر اصلی ساخت گفتمان های رفاهی در سخنان رئیس جمهوری در دوره 1376-1368 (موسوم به دوران سازندگی) پرداخته است تا ضمن بازشناسی و معرفی ویژگی های گفتمانی این دوره، تفسیر و بازشناسی معناکاوانه ای از گفتمان رفاهی در بستر تاریخی – اجتماعی آن ارائه نماید. اهمیت این تحقیق از آنجا ناشی می شود که دسترسی به رفاه اجتماعی، یکی از دغدغه های مشترک شهروندان و دولت ها و معمولا یکی از ملاک های موفقیت هر دولت در میزان توانایی آن در افزایش سطح بهزیستی و رفاه جامعه و ارتقای میزان برخورداری افراد یک جامعه از امکانات مادی و معنوی موجود در آن جامعه ارزیابی می شود که این موارد ذیل عنوان رفاه اجتماعی تعریف می گردند.روش تحقیق حاضر، از نوع تحلیل گفتمانی در چارچوب نظری میشل فوق کو و نورمن فرکلاف و با تکیه بر الگوی تحلیل گفتمان نورمن فرکلاف است که گفتمان را در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین، مدنظر قرار می دهد.این مقاله پس از بیان مساله، ادبیات نظری، روش تحقیق و یافته ها نتیجه می گیرد که در این دوران، جهت گیری گفتمان سازندگی در حوزه رفاه اجتماعی، معطوف به ابعاد اقتصادی رفاه، یعنی مواردی نظیر مسکن، بیمه، اشتغال و سوبسیدها بوده و سایر ابعاد رفاهی نظیر بعد سیاسی، در اولویت نبوده است.

رژیم‌ های برآمده از انقلاب ‌ها با دو الگوی تداوم و عدم تداوم رو به‌ رو هستند. در انقلاب اسلامی ایران، جمهوری اسلامی به عنوان دولت - ملت در صحنه بین المللی توانست در مقابل بحران ‌‌های سیاسی خود را حفظ کند و به مدت سی سال تداوم داشته باشد. مساله اصلی مقاله بر این امر تاکید دارد که چه عواملی موجب تداوم سیاسی رژیم جمهوری اسلامی شد. در پاسخ به این مساله، ابتدا ادبیات نظری مورد کنکاش قرار می‌ گیرد و سپس بر اساس روش موردی و تاریخی تلاش می ‌شود تا پاسخ شایسته به این مساله ارایه گردد. نتایج بررسی تجربی و آزمون فرضیه‌ ها نشان داد که:1- امام خمینی در کشمکش ‌های بین گروهی و درون گروهی از موقعیت بلامنازع در جریان ‌های بعد از انقلاب برخوردار بود. گروه ‌ها برای تحقق اهداف خویش تلاش می ‌کردند خود را با رهبر تطبیق دهند. رهبر از طریق دولت سازی، حل بحران ‌‌ها و تدوین قوانین خاص توانست در تداوم رژیم نقش به‌ سزایی داشته باشد.2- در انقلاب اسلامی، حزب جمهوری اسلامی قوی ‌تر از سایر نیروهای اجتماعی و احزاب بود. حزب جمهوری اسلامی توانست نهادهای دولتی را در اختیار خویش گیرد، قواعد سیاسی جدید (قانون اساسی و قوانین) را بنا نهد و نیروهای مخالف را حذف کند. فعالیت حزب جمهوری اسلامی تا حدودی همسو با رهبر انقلاب بود و از این طریق در تداوم رژیم نقش به‌ سزایی داشت.

مصرف مواد، پدیده ای است که آسیب های فراوان جسمی، روانی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی به دنبال دارد. هدف این مقاله، مقایسه عوامل مرتبط در عود بیماری اعتیاد نزد دو دسته است: بیمارانی که سوء مصرف مواد داشته اند و افراد معتادی که عود نداشته اند. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی است. جامعه ما بیمارانی در نظر گرفته شده اند که آغاز بهبودی و سم زدایی آنها از دی ماه 1385 در نظر گرفته شده و حفظ بهبودی و سلامت آنها تا 6 ماه بعد، یعنی تا خرداد ماه 1386 مورد بررسی قرا می گیرند. با استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 73 نفر به صورت نمونه گیری احتمالی و از نوع سیستماتیک برای هر یک از دو گروه مطالعه (بیماران معتاد عود کرده) و مقایسه (بیماران معتاد عود نکرده) انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. نتایج نشان داد که به هر میزان فرد تحت درمان، در جلسات مشاوره فردی شرکت جسته، با دوستان مصرف کننده، کمتر معاشرت داشته و لذت جویی خود برای مصرف را مهار کند، میزان عود کاهش می یابد.به نظر می رسد بیماران درگیر در این مساله با توجه به سن، جنس، وضعیت تحصیلی، خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی، شغلی، جسمی و روانی، محل سکونت، چگونگی مصرف مواد، چگونگی تهیه آن، چگونگی رفتارهای اعتیادگونه آن و ... مداخلات خاص را جهت پیش گیری، درمان و پیش گیری از عود می طلبند که لازم است با نگاه جامع تر و ژرفانگرتر، این دسته از افراد مورد مداقه و حمایت قرار گیرند.

در این تحقیق، میزان توجه نمایندگان دوره های چهارم و ششم مجلس شورای اسلامی به مقولات مختلف رفاه اجتماعی، مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق اسنادی است و با تکنیک تحلیل محتوای نطق های پیش از دستور نمایندگان به اجرا در آمده است. اطلاعات مورد نیاز، از طریق مراجعه به مجلس شورای اسلامی و دریافت متن کامل سخنرانی های دو دوره مجلس تهیه شده است سپس با شماره گذاری نطق های پیش از دستور و تعیین تعداد نطق های نمونه جامعه آماری به وسیله فرمول کوکران، با استفاده از نرم افزار انتخاب اعداد تصادفی کامپیوتر از میان نطق های پیش از دستور هر دوره، 92 مورد برای تحلیل محتوا برگزیده شدند که در عمل، با تکراری شدن تصادفی چند نطق، 87 نطق در دوره چهارم و 87 نطق در دوره ششم، مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق در پی آن بوده است که از طریق تحلیل محتوای نطق های پیش از دستور نمایندگان، به میزان حساسیت آن ها به مقولات مختلف رفاه اجتماعی دست یابد؛ میزان وقوف آن ها به نقش پارامترهای مختلف ذکر شده در بخش شاخص های رفاه اجتماعی را دریابد و به پرسش های اصلی تحقیق پاسخ دهد: نمایندگان مجلس شورای اسلامی در دو دوره سازندگی و اصلاحات (یعنی دوره های چهارم و ششم) تا چه اندازه به شاخص های رفاه اجتماعی توجه داشته اند؟ آیا در میزان توجه نمایندگان دو دوره به شاخص های رفاه اجتماعی، تفاوت معنی داری وجود دارد؟ کدام یک از شاخص های رفاه اجتماعی در دیدگاه نمایندگان هر یک از دو دوره، مورد بی توجهی یا کم توجهی قرار گرفته است؟ آیا تفاوت احتمالی توجه نمایندگان مجلس های دوره چهارم و ششم، به شاخص های رفاه اجتماعی، با گرایش عمده و گروه بندی سیاسی آن ها مطابقت دارد؟ فهم و درک علت تغییرات سیاسی سال های 76 و 84 از دل درک میزان توجه نمایندگان و قانون گذاران آن سال ها به مقولات رفاهی، هدف ناگفته دیگر این تحقیق بوده است. تحلیل محتوای این نطق ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین نمایندگان دو دوره در نگاه به مقولات رفاه اجتماعی وجود ندارد. تفاوت موجود در میزان توجه آن ها به برخی شاخص ها از جمله میزان تورم موجود در جامعه، میزان اشتغال، میزان برخورداری از امکانات بهداشت فردی و اجتماعی، میزان دسترسی افراد و گروه های اجتماعی به خدمات زیر بنایی، میزان مهاجرت، ناشی از تغییر در ترکیب سنی جمعیت و موکلین آن ها بوده و در نتیجه تغییر در نوع و میزان نیازهای آن ها پدید آمده است و تنها تفاوت در میزان توجه به برخوردها و تضادهای فرهنگی، میزان امنیت، نحوه توزیع قدرت و میزان آزادی های فردی را می توان ناشی از وجود تفاوت در گرایش عمده سیاسی و گروه بندی سیاسی دو مجلس دانست. آن چه پیش روی دارید، حاصل تلاشی است در زمینه شناخت وضعیت اندیشه رفاه اجتماعی در بین نمایندگان دو دوره چهارم و ششم مجلس شورای اسلامی و مقایسه میزان توجه آنان به شاخص های رفاه اجتماعی.

محدودیت ها و دشواری های انتشار روزنامه در ایران باعث شده است تا نشریات برای بقا، به سیاستمداران و صاحبان ثروت متکی باشند و این افراد و نهادها نیز در قبال کمک به مطبوعات، حمایت های ویژه ای را از روزنامه ها طلب کنند. اگر مدیران روزنامه ها به انجام این حمایت ها تن دهند، استقلال و اخلاق حرفه ای روزنامه نگاری را زیر پا گذاشته اند و اگر بر استقلال و اخلاق حرفه ای روزنامه نگاری اصرار ورزند، با موانع گوناگون اقتصادی و سیاسی در نشر روبه رو می شوند. در عمل، عوامل برون سازمانی و درون سازمانی روزنامه نگاری ایران، مدیران مسوول را وادار می کند برای رشد نشریه خود، به برخی شیوه های غیرحرفه ای دست بزنند. این پژوهش، در پی آگاهی از وجود مولفه های مدیریت غیرحرفه ای مدیران روزنامه ها در این مواجهه است. برای یافتن جنبه های غیرحرفه ای مدیریت روزنامه های سراسری و عمومی در تهران، از روش تحقیق پیمایش برای دو نمونه آماری اعضای تحریریه روزنامه ها و نمونه آماری استادان و صاحب نظران روزنامه نگاری استفاده شده است. برای سنجش میزان حرفه ای بودن مدیریت روزنامه ها، شاخصی از ترکیب مولفه های اخلاقی، حرفه ای، اقتصادی و مدیریتی مطبوعات، محاسبه و شاخص توصیف شده توسط اعضای تحریریه روزنامه ها با شاخص معیار صاحب نظران روزنامه نگاری، مقایسه شده است. در انتها نیز فرضیه تحقیق به اثبات رسیده و مشخص شده است که شیوه های مدیریت روزنامه های سراسری و عمومی تهران، غیر حرفه ای است.

مردم شناسی، همانند تمامی شاخه های دیگر علوم انسانی، دادوستدی عمیق با شرایط و نهادهای اجتماعی فرهنگی و سیاسی اقتصادی محیط خود دارد. مثلا، رشد تکنولوژی، نه تنها بر قلمروهای مورد مطالعه آن تاثیر گذاشته است، بلکه همراه با تحولات شناخت شناسانه، شیوه ها و روش شناسی مردم شناسی را نیز دچار تحول و دگرگونی کرده است. بحران موضوعی، به این معنا که آیا با از میان رفتن جوامع کوچک، مردم شناسی می تواند موضوعی برای مطالعه داشته باشد، یکی از وجوه چالش برانگیز حوزه مردم شناسی در دهه های اخیر بوده است. یکی از راه های خروج از بحران موضوعی، توجه مردم شناسی به پدیده رایج و تعیین کننده این دوران، یعنی رسانه بوده است. علاوه بر این، باید به نزدیک شدن مردم شناسی به شناخت شناسی تفسیری اشاره کرد. وجهی از این تحول را می توان در مردم شناسی بصری (visual anthropology) دید؛ جایی که با اتکا به سبک بازتابی (reflexive)، انگاره های متکی بر علم بی طرف نفی می شود.