جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این پژوهش تبیین دیدگاه های نوجوانان در مورد عوامل خانوادگی موثر بر سلامت بوده است. این تحقیق، کیفی (تجزیه و تحلیل محتوایی) بوده و با استفاده از مصاحبه های باز نیمه ساختار یافته با نوجوانان تا رسیدن به اشباع داده ها انجام شده است. مکالمات ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده که بیانگر نظرات نوجوانان در چهار محور «افزایش فاصله نسلی بین والدین و نوجوانان» (ناآگاهی از ویژگی ها و عوامل خطر نوجوانی، رابطه غیر دوستانه و تحقیرآمیز با فرزندان)، «نقش موثر والدین در تامین سلامت نوجوانان»، «کارکرد والدین» (اختلافات خانوادگی، لزوم آماده سازی نوجوانان برای زندگی اجتماعی در دنیای واقعی، مهار و قضاوت غیر منطقی توسط والدین) و «اقتصاد خانواده و سلامت نوجوان» است و طبقات اصلی و فرعی ارایه شده است. با توجه به این نتایج، می توان گفت خانواده ها نقش سرنوشت سازی در تامین سلامت نوجوانان خود دارند. امروزه عوامل اجتماعی توانسته است سلامت نوجوان و تاثیر خانواده بر آن را دستخوش تغییرات ناخواسته ای کند. به نظر می رسد والدین نیازمند آموزش هایی در زمینه تغییرات و ویژگی های دوره نوجوانی هستند تا فرزندان، گذار سالمی از این دوره داشته باشند و نگرانی های والدین کمتر، و کارکرد خانواده موثرتر باشد. آشنایی والدین با مسوولیتی که در آماده سازی فرزندان برای زندگی واقعی دارند و جلب مشارکت فرزندان در اداره خانواده می تواند آینده روشن تری را رقم زند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی و اعتبار آزمون نظریه ذهن )فرم 38 سوالی( در گروهی از دانش آموزان عقب مانده ذهنی خفیف و عادی شهر شیراز بود. در راستای این هدف آزمون مزبور بر روی 80 نفر 40) عقب مانده و 40 عادی( از دانش آموزان 7 تا 9 ساله شهر شیراز انجام شد. برای بررسی روایی آزمون از روش های روایی محتوا، همبستگی خرده آزمون ها با نمره کل و روایی هم زمان استفاده شد. روایی هم زمان از طریق همبستگی آزمون با تکلیف خانه عروسک ها 0.89 برآورد گردید که در سطح یک صدم معنی دار بود. ضرایب همبستگی خرده آزمون ها با نمره کل آزمون نیز در تمام موارد معنی دار و بین 0.82 تا 0.96 متغیر بود. اعتبار آزمون یاد شده نیز به وسیله سه روش دوباره سنجی (باز آزمایی)، آلفای کرونباخ و ضریب اعتبار نمره گذاران بررسی گردید. اعتبار دوباره سنجی آزمون بین 0.70 تا 0.94 متغیر بود و کلیه ضرایب در سطح یک صدم معنی دار بودند. ثبات درونی آزمون با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای کل آزمون و هر یک از خرده آزمون های اول، دوم و سوم به ترتیب 0.86، 0.72، 0.80 و 0.81 محاسبه گردید. همچنین ضریب اعتبار نمره گذاران 0.98 به دست آمد که در سطح یک صدم نیز معنی دار بود. در مجموع، نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که آزمون نظریه ذهن از خصوصیات روان سنجی بسیار رضایت بخشی برای استفاده در ایران برخوردار می باشد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی روابط ساده و چندگانه حرمت خود، اضطراب اجتماعی، کمال گرایی و تعلل با عملکرد تحصیلی و اضطراب امتحان می باشد. نمونه این پژوهش 200 نفر از دانش آموزان دختر سال اول دبیرستانی شهرستان اهواز بودند که در سال تحصیلی 1383-84 به تحصیل اشتغال داشتند و به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیدند. آزمودنی ها مقیاس های «اضطراب امتحان اهواز»، «حرمت خود کوپر اسمیت»،‌ «اضطراب اجتماعی واتسون و فرند»، «کمال گرایی اهواز» و «تعلل شوارتزر و دی هل» را تکمیل کردند. در ضمن، معدل سال قبل دانش آموزان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که حرمت خود با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و با اضطراب امتحان رابطه منفی دارد. اضطراب اجتماعی، کمال گرایی و تعلل با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و با اضطراب امتحان رابطه مثبت دارند. همچنین، مشخص گردید که از میان متغیرهای پیش بین این پژوهش، متغیر حرمت خود بهترین پیش بینی کننده برای عملکرد تحصیلی و متغیرهای کمال گرایی، حرمت خود و اضطراب اجتماعی به ترتیب، بهترین پیش بینی کننده ها برای اضطراب امتحان می باشند.

از مسایلی که در دهه گذشته در حوزه گفتمان سیاسی ایران مطرح بوده، پدیده «فرار مغزها» است که نه تنها در مورد کشور ما صدق می کند بلکه گریبان گیر اکثر کشورهای در حال توسعه است و زیان های جبران ناپذیری را به دنبال داشته است. از طرف دیگر میزان نارضایتی مغزها یا نخبگان دانشگاهی به طور مستقیم بر میزان عملکرد آن ها تاثیر دارد به طوری که با توجه به کارآیی مورد انتظار از نخبگان دانشگاهی و نتایج مترتب بر به کارگیری آنان از حساسیت بسیاری برخوردار است که باید به آن توجه شود. به دلیل اهمیت مساله پژوهشگران با هدف بررسی میزان رضایت مندی نخبگان از مولفه های آموزشی به تحقیق پرداختند. روش تحقیق از نوع توصیفی با جامعه آماری 103 نفر از نخبگان دانشگاهی دانشگاه اصفهان بود که از بین آنان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده 48 نفر انتخاب شدند و با پرسشنامه محقق ساخته با ضریب اعتبار %85 و روایی مورد نظر کارشناسان داده ها جمع آوری گردید. سپس داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی و آزمون استنباطی نظیر آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین رضایت مندی دانشجویان و مولفه های چهارگانه «سازمانی»، «فردی»، «محیطی» و «آموزشی»، رابطه وجود دارد. مقایسه مولفه ها نشان داد که بالاترین رضایت مندی مربوط به مولفه «سازمانی» و کم ترین آن ها از مولفه «فردی» بود. هم چنین بین جنس سابقه تحصیل و رشته، با رضایت مندی رابطه معنا دار مشاهده شد. نتایج نشان داد که بین وضع موجود و مطلوب نیز فاصله وجود دارد که این فاصله در مورد مولفه ها متفاوت است.

پژوهش حاضر «تاثیر روش های موسیقی درمانگری فعال را بر اختلالات رفتاری کودکان بی سرپرست و بد سرپرست» دو مرکز خدمات بهزیستی در شهر تهران بررسی نموده است. در این مطالعه با در نظر گرفتن شرایط موجود و تعداد مورد نظر کودکان در چند مجتمع و همسان سازی گروه ها، دو مرکز انتخاب شدند و برای هر کدام آنها «مقیاس کانزز» معلمین توسط مربیان تکمیل گردید. سپس آن دسته از کودکانی که بیشترین نمرات را در این مقیاس داشتند، به صورت تصادفی ساده به دو گروه 14 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به صورت جداگانه در برنامه های موسیقی درمانگری در 10 جلسه 90 دقیقه ای شامل شنیدن آهنگ های کودکانه، خواندن آوازهای کودکانه، نواختن فی البداهه سازها، آموزش نواختن سازهای فلوت ریکوردر، بلز و زیلوفون، سرودن ترانه های دلخواه، همخوانی و همنوازی شرکت کردند. بعد از پایان جلسات از طریق مقیاس کانرز معلمین، ارزیابی مجدد از مشکلات رفتاری کودکان توسط همان مربیان به عمل آمد و نتایج مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه های موسیقی درمانگری بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان در سطح معنا داری 0.05 موثر بوده و تاثیرات معنا داری بر خرده مقیاس های «اضطراب»، «غیر اجتماعی بودن» و «اختلال رفتاری» داشته است. اما در مورد رابطه بین میزان تاثیر موسیقی درمانگری با سن و سطح تحصیلات کودکان همبستگی معنا داری به دست نیامد. یافته های پژوهش با تعداد زیادی از پژوهش های قبلی همخوانی دارد، هر چند که با توجه به برخی محدودیت ها و رفع آنها در پژوهش های بعدی می توان به نتایج قابل قبول تری دست یافت و از این شیوه درمانگری و توانبخشی در موارد گسترده تری استفاده نمود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه دانش آموزان مدارس تیزهوشان و عادی شهر شیراز از نظر ابعاد کمال گرایی بود. بدین منظور 314 نفر از دانش آموزان مدارس عادی (116 پسر، 108 دختر) و 90 نفر از دانش آموزان مدارس تیزهوشان (49 پسر، 41 دختر) که در پایه های دوم و سوم راهنمایی تحصیل می نمودند از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب گردیدند. مقیاس جدید کمال گرایی (هیل و همکاران،‌ (2004 و آزمون ریون بر روی آزمودنیها اجرا گردید. نتایج تحلیل کوواریانس دوطرفه (با مهار بهره هوشی و منزلت شغلی پدر) حاکی از آن بود که دانش آموزان مدارس تیزهوشان در ابعاد هدفمندی و نظم و سازماندهی نمرات کمتری نسبت به دانش آموزان مدارس عادی کسب کردند. همچنین تاثیر تعاملی جنس و نوع مدرسه (تیزهوشان و عادی) بر بعد تلاش برای عالی بودن نیز معنی دار بود. به عبارت دیگر دختران مشغول به تحصیل در مدارس تیزهوشان در مقایسه با سایرین در بعد تلاش برای عالی بودن نمره کمتری دریافت کردند. در پرتو ادبیات موجود نتایج مورد بحث و بررسی گرفتند.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این مطالعه، اختصاص به ویژگیهای روانسنجی «مقیاس خودکار آمدی عمومی شرر» دارد. این مقیاس پس از ترجمه توسط 344 نفر از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی تکمیل شد و پس از تجزیه و تحلیل آماری، نتایج بدست آمده نشان داد که مقیاس دارای «روایی» و «اعتبار» قابل قبول می باشد. جهت بررسی روایی از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی حاکی از وجود سه عامل در این مقیاس بوده و نتایج تحلیل عاملی تاییدی جهت آزمون فرضیه مبین وجود یک الگو سه عاملی با یک عامل مرتبه بالاتر (خودکار آمدی) می باشد. برای بررسی اعتبار مقیاس خودکار آمدی عمومی شرر از آزمون آماری ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که نتیجه آن برابر با 0.83 بدست آمد.

توجه به سوانح شغلی به خاطر تاثیر گسترده متغیرهای روانشناختی در آن؛ یک مساله مهم در روانشناسی صنعتی سازمانی است. پژوهش حاضر تاثیر این متغیرها را بر سوانح شغلی در دو سطح نرم و سخت بررسی می کند. جامعه آماری را کلیه کارکنان یکی از کارخانه های شهر تهران تشکیل می دادند که دو نمونه 348 و 322 نفری از آنان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند؛ به ابزارها پاسخ دادند. ابزارها عبارت بودند از: آزمون استعداد افتراقی (DAT)، آزمون استدلال عددی، آزمون جور کردن ابزار و آزمون چالاکی حرکتی از مجموعه آزمون های استعداد عمومی (GATB)، آزمون دقت و هماهنگی آزمون های صنعتی فلانگان، ‌آزمون خود اثربخشی نسبت به صدا، ناسازگاری اجتماعی عمومی و پرسشنامه سلامت عمومی. ‌همبستگی درونی متغیرهای پژوهش در سطح نرم افزاری نشان داد که ناسازگاری اجتماعی عمومی و حواسپرتی و در سطح سخت افزاری چالاکی حرکتی و نوبت کاری بیشترین رابطه را با سوانح داشتند. داده ها از طریق تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. از بین متغیرهای سخت افزاری دقت، ‌هماهنگی و آموزش به طور مستقیم و بقیه به طور غیر مستقیم با سانحه ارتباط معنی دار داشتند (p<0.05)، سابقه استخدام و نوبت کاری با سانحه هم ارتباط مستقیم و هم ارتباط غیرمستقیم داشتند و متغیرهای نرم افزاری به طور غیرمستقیم از طریق ریسک خطر بر رخداد سانحه تاثیر داشتند. از یافته های پژوهش حاضر می توان متغیرهای مرتبط با سوانح را شناسایی و بنابراین مهار کرد. پیشنهاداتی هم برای محققان و مدیران ارایه شده است.