جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه مذکور در جمعیت ایرانی است. «پرسشنامه فراشناخت- 30» (MCQ-30) ابتدا به فارسی برگردانده شد. سپس، از دو نفر متخصص زبان انگلیسی خواسته شد که ماده های برگردانده شده فارسی را به انگلیسی ترجمه نمایند. آنگاه شکاف های موجود در تطابق دو ترجمه اصلاح گردید. نمونه ای به حجم 258 نفر (118 دختر و 140 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از دانشکده های مختلف دانشگاه شیراز انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نمونه بالینی نیز متشکل از 25 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری، 25 بیمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و 25 فرد بهنجار بود که به روش نمونه گیری در دسترس از مراکز درمانی شیراز انتخاب گردید. تحلیل عاملی به روش تحلیل مولفه های اصلی با چرخش پنج عامل واریماکس برای مهارناپذیری و خطر، MCQ-30 باورهای مثبت درباره نگرانی، وقوف شناختی، اطمینان به حافظه و نیاز به مهار افکار را استخراج نمود. علاوه بر این، برای این پرسشنامه سه نوع روایی دیگر (همزمان، همبستگی خرده مقیاس ها با کل مقیاس و یکدیگر و روایی افتراقی) و سه نوع اعتبار (بازآزمایی، همسانی درونی و تنصیفی) گزارش شد. نتایج حکایت از این داشت که مقیاس MCQ-30 در جامعه ایرانی خصوصیات روان سنجی مطلوبی دارد و از آن می توان در تحقیقات روانشناسی و روان پزشکی استفاده کرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اهداف پیشرفت و باورهای معرفت شناختی با اضطراب رایانه است. برای این منظور 375 دانشجوی کارشناسی دانشگاه تهران (218 دختر و 157 پسر) به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی، انتخاب و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های اهداف پیشرفت، باورهای معرفت شناختی و اضطراب رایانه پاسخ دادند. نتایج پژوهش بطور کلی نشان داد که اهداف تبحری و اجتناب - عملکرد به صورت مستقیم و معنادار و باورهای معرفت شناختی به صورت غیرمستقیم و از طریق واسطه گری اهداف پیشرفت قادر به پیش بینی اضطراب رایانه می باشند. نتایج همچنین نشان داد که تفاوت معناداری بین دانشجویان پسر و دختر به لحاظ اضطراب رایانه وجود ندارد، اما یافته ها بر حسب رشته های تحصیلی متفاوت بود. به این صورت که دانشجویان رشته های فنی و مهندسی کمترین و دانشجویان رشته های علوم انسانی بیشترین میزان اضطراب رایانه را دارا بودند. در نهایت، بر اساس یافته ها یک الگوی پیش بینی اضطراب رایانه بر حسب اهداف پیشرفت و باورهای معرفت شناختی ارایه گردید.

پژوهش حاضر با هدف «بررسی رابطه دلزدگی زناشویی با عوامل جو سازمانی در پرستاران زن و مرد» طراحی و اجرا گردید. از بیمارستانهای شمال و جنوب شهر تهران به طور تصادفی 120 نفر (60 نفر زن و 60 نفر مرد) انتخاب شدند. در این پژوهش از 2 «پرسشنامه شناخت سازمان» (ODQ) با استفاده از الگوی شش وجهی و ایزبورد و «سنجش دلزدگی زناشویی» (CBM) استفاده شد. داده های جمع آوری شده به وسیله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تفاوت بین دو همبستگی از گروههای مستقل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین «دلزدگی زناشویی» و «عوامل جوسازمانی» رابطه وجود دارد و این رابطه در ابعاد ارتباطات (r=0.242)، روشهای کمکی (r=0.227) و پاداشها (r=0.264) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بین زنان و مردان «عوامل جو سازمانی» با «دلزدگی زناشویی» تفاوت معنی دار وجود دارد (فقط در ابعاد ساختار و واکنش در مقابل تغییر این تفاوت دیده شد). از دیگر نتایج این بود که بین «میزان درآمد» و «دلزدگی زناشویی» رابطه معنی دار وجود داشت.

این مطالعه، پژوهشی از نوع کارآزمایی بالینی است که با هدف بررسی تاثیر مدل مشاوره مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی مددجویان مبتلا به اختلال عروق کرونر در شهر تهران اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه جمعیت شناختی و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی می باشد. این پرسشنامه در دو مرحله قبل و بعد از مداخله در دو گروه مورد استفاده و تجزیه تحلیل واقع شد. بر اساس برآورد انجام شده تعداد نمونه های مورد مطالعه هفتاد نفر در نظر گرفته شد که با روش تخصیص تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. سپس الگوی مشاوره مراقبت مداوم در گروه آزمایش در طول شش ماه به کار گرفته شد و گروه گواه طبق روند جاری مورد بررسی قرار گرفت. علیرغم عدم تفاوت معنادار در خصوص کیفیت زندگی قبل از مداخله در دو گروه، یافته های بدست آمده نشان می دهد که میانگین امتیاز مربوط به ابعاد روان شناختی کیفیت زندگی قبل از مطالعه در نمونه های گروه آزمایش 41 و در گروه گواه 39 بوده است که این میزان پس از مداخله در نمونه های آزمایش به 50.7 افزایش و در گروه گواه به 36 کاهش یافته است. میانگین ابعاد جسمانی کیفیت زندگی قبل از مداخله در نمونه های گروه گواه 42 و در گروه آزمایش 43 بوده که این میزان پس از به کارگیری الگو در گروه گواه به 39.7 کاهش و در گروه آزمایش به 6.01 افزایش یافته است. همچنین امتیاز کیفیت کل زندگی قبل از مداخله در گروه گواه 40.5 و در گروه آزمایش 42 بوده است و پس از مداخله این امتیاز در گروه گواه به 37.9 کاهش و در گروه آزمایش به 55.4 افزایش یافته است. آزمون آماری t مستقل نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری (P<0.05) در ابعاد مختلف کیفیت زندگی در دو گروه می باشد که حاکی از تاثیر مثبت الگوی مشاوره مراقبت مداوم می باشد.

پژوهش حاضر به بررسی چگونگی رابطه وابستگی به اینترنت و نظام ارزشی در دانشجویان پرداخته است. 140 دانشجوی کارشناسی ارشد ورودی سال 1382 دانشگاه شهید بهشتی (60 دختر و 80 پسر) در این بررسی شرکت کردند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای سنجش میزان وابستگی از «آ‍زمون وابستگی به اینترنت دیویس» (2001) و برای سنجش نظام ارزشی فرد از آزمون «سنجش نظام ارزشی» لطف آبادی و نوروزی (1383) استفاده شده است. در کل نتایج این پژوهش حاکی از وجود ارتباط بین وابستگی به اینترنت و نظام ارزشی بود. علیرغم عدم وجود تفاوت معنی دار بین دختران و پسران در میزان وابستگی به اینترنت در برخی خرده مقیاسهای نظام ارزشی تفاوت های جنسی مشاهده شد. در مجموع یافته های پژوهش چشم انداز جدیدی در زمینه به کارگیری و استفاده از اینترنت و تحولات ارزشی افراد ارایه می دهد. این نتایج لزوم تدبیر در برنامه ها و برنامه ریزی ها برای جلوگیری از تبعات منفی وابستگی به اینترنت را گوشزد می کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین تعهد سازمانی و مولفه های آن (تعهد همانندسازی شده، تعهد مبادله ای و تعهد پیوستگی) با متغیرهای پیشایند و پسایند هفده گانه شامل مشارکت در تصمیم گیری، رفتار مدنی سازمانی، چشم انداز شغلی،‌ اعتماد به سرپرست، رضایت از پرداخت، فرصت ترفیع، انگیزش درونی،‌ کیفیت سرپرستی، میل به ماندن، ترک خدمت، جایگزین های شغلی، رفتارهای فرانقشی، اعتماد سازمانی، دلبستگی شغلی کانونگو، دلبستگی به کار کانونگو، رضایت از سرپرست و رضایت از همکاران به مرحله اجرا در آمده است. در راستای دستیابی به اهداف پژوهش از یک شرکت دولتی 250 نفر زن و مرد به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. شواهد روایی و اعتبار کلیه ابزارهای مورد استفاده در پژوهش بررسی و مورد تایید قرار گرفته است. فرضیه هایی مبنی بر وجود مسیرهای یکسویه و معین بین تعهد سازمانی کلی، تعهد همانندسازی شده، تعهد مبادله ای و تعهد پیوستگی و متغیرهای هفده گانه مطرح و با استفاده از الگوی معادلات ساختاری لیزرل مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصله حاکی از آن بود که از بین متغیرهای هفده گانه فوق الذکر، صرفا «رضایت از پرداخت»، «میل به ماندن»،‌«رفتارهای فرانقشی» و «اعتماد سازمانی» با «تعهد همانند سازی شده» دارای ضریب مسیر معنی دار (p£0.05) بوده اند. برای تعهد مبادله ای صرفا «اعتماد به سرپرست»،‌ «فرصت ترفیع»،‌ «میل به ماندن»،‌ «ترک خدمت»،‌ «جایگزین های شغلی» و «رفتارهای فرانقشی»‌ دارای ضریب مسیر معنادار (p£0.05) بوده اند. برای «تعهد پیوستگی»،‌ صرفا «مشارکت در تصمیم گیری»، «رضایت از پرداخت»،‌ «فرصت ترفیع»، «انگیزش درونی»،‌ «ترک خدمت» و «اعتماد سازمانی» دارای ضریب مسیر معنادار (p£0.05) بوده اند. و بالاخره برای «تعهد سازمانی» کلی مشارکت در تصمیم گیری، اعتماد به سرپرست، رضایت از پرداخت، فرصت ترفیع، میل به ماندن، ترک خدمت، جایگزینهای شغلی، رفتارهای فرانقشی و اعتماد سازمانی دارای ضریب مسیر معنادار (p£0.05) بوده اند.

این پژوهش با هدف بررسی اعتبار، روایی، تحلیل عاملی و هنجاریابی پرسشنامه هدف در زندگی کرامباف و ماهولیک، بر روی یک گروه نمونه به حجم 250 نفر (125 مذکر و 125 مونث) از دانشجویان دانشگاه اصفهان که با روش نمونه برداری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شده بودند، اجرا شده است. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه هدف در زندگی (PIL) شامل 20 پرسش بود. ضریب اعتبار این پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ، 0.92 بدست آمد. برای بررسی روایی این پرسشنامه، میزان همبستگی نمرات آن با نمرات مقیاس های رضایت از زندگی، سرزندگی و عاطفه مثبت و منفی (PANAS-X) محاسبه شد. بین نمرات پرسشنامه هدف در زندگی با نمرات مقیاس های رضایت از زندگی و سرزندگی رابطه مثبت معناداری وجود داشت. در سرزندگی و عاطفه مثبت نیز، زیر مقیاس های عاطفه مثبت (در 4 حالت گذشته، حال، آینده و به طور کلی) همگی با نمرات پرسشنامه هدف در زندگی همبستگی مثبت و زیر مقیاس های عاطفه منفی (در 4 حالت گذشته، حال، آینده و به طور کلی) همگی با نمرات پرسشنامه هدف در زندگی همبستگی منفی نشان دادند. بین هیچکدام از زیر مقیاسهای عاطفه مثبت- منفی (در 4 حالت گذشته، حال، آینده و به طور کلی) و نمرات پرسشنامه هدف در زندگی همبستگی معناداری مشاهده نشد. تحلیل عاملی پرسشنامه نشان داد که ساختار نظری پرسشنامه از یک عامل تشکیل شده است. نمرات خام 121 و 71 نیز به عنوان نقاط برش %90 و %10 تعیین شدند.

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مداخلات خانواده درمانی راهبردی در اختلافات زناشویی می پردازد. به این منظور 39 زوج از زوجینی که برای حل اختلافات زناشویی به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند، بطور تصادفی در دو گروه آزمایش (21 زوج) و گواه (18 زوج) قرار گرفتند. برای ارزیابی زوجین در این پژوهش از مصاحبه بالینی و آزمون رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. ابتدا زوجین با آزمون رضایت زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از آن برنامه مداخلات خانواده درمانی راهبردی در مورد گروه آزمایش اجرا گردید، در حالیکه گروه گواه در لیست انتظار بودند و بعد از 6 هفته مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند و گروه آزمایش پس از اتمام درمان مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t و تحلیل واریانس و آزمونهای تعقیبی استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مداخلات خانواده درمانی راهبردی نه تنها منجر به افزایش رضایت زناشویی در بین گروه آزمایش شده، بلکه تعارضات بین فردی آنان را نیز کاهش داده است، این مداخلات در زنان مؤثرتر بوده است. همچنین نتایج پژوهش مبین آن است که این مداخلات روی مشکلات ارتباطی نسبت به سایر مولفه های سبب شناسی اختلاف، تأثیر بیشتری دارد.

توجه به تفاوت های فردی، محور بسیاری از مطالعات در حیطه روانشناسی است. در همین چارچوب گری در تبیین عوامل ایجاد کننده چنین تفاوت هایی به بررسی نقش خلق و خو به عنوان منشا زیستی تفاوت های فردی،‌ پرداخته است. در پژوهش حاضر 20 نفر از دانشجویانی که بر اساس فعالیت نظام مغزی / رفتاری (BBS) و با استفاده از پرسشنامه شخصیتی گری - ویلسون، در گروه نظام بازداری رفتار (BIS) قرار گرفتند، با 20 نفر از دانشجویانی که در گروه نظام فعال ساز رفتاری (BAS) قرار داشتند بر حسب شدت پاسخدهی فیزیولوژیک به عامل تنیدگی زا مقایسه گردیدند. بدین منظور میزان ضربان قلب (HR)، فشار خون سیستولیک (SBP) و دیاستولیک (DBP) به عنوان شاخصهای فعالیت فیزیولوژیک قبل و بعد از ارایه محرک تنیدگی زا (یک تکلیف محاسبه ذهنی) در دو گروه مذکور مقایسه شد. نتایج این تحقیق پس از به کارگیری آزمون T مستقل نشان می دهد افراد گروه نظام فعال ساز رفتاری نسبت به افراد گروه بازداری رفتار در پاسخ به یک محرک تنیدگی زا افزایش ضربان قلب و فشار خون دیاستولیک بیشتری دارند. بین دو گروه از نظر پاسخدهی فشارخون سیستولیک تفاوت معنی داری مشاهده نشد. هر چند پیشینه تحقیقاتی در این زمینه متناقض است، این یافته ها همسو با برخی مطالعات قبلی می باشد که مورد بحث قرار گرفته است.