جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر به بررسی مقایسه ای رابطه هوش هیجانی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان شاهد و غیرشاهد می پردازد. بدین منظور از میان کلیه دانشجویان شاهد و غیرشاهد (دختر و پسر) مقطع تحصیلی کارشناسی دانشگاه تهران که در سال تحصیلی 83-82 مشغول به تحصیل بودند، تعداد 300 نفر (150 شاهد و 150 غیرشاهد) به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. جهت جمع‌ آوری داده ها نیز از پرسشنامه 33 ماده ای هوش هیجانی شرینگ، پرسشنامه 28 ماده ای سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و معدل کل واحدهای دوره لیسانس استفاده شد. نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس چندمتغیره (manova) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج بیانگر عدم همبستگی بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی، همبستگی معنادار با سلامت روان و همبستگی معنادار بین سلامت روان و پیشرفت تحصیلی است. از سوی دیگر، مقایسه میانگین های دو گروه شاهد و غیرشاهد نشان دهنده تفاوت معنادار در هوش هیجانی کل و عدم تفاوت معنادار در دو جنس، عدم تفاوت معنادار در هوش هیجانی کل و عدم تفاوت معنادار در دو جنس، عدم تفاوت معنادار دو گروه شاهد و غیر شاهد در سلامت روان کل و تفاوت معنادار در دو جنس است.

مولفه های یاددهی - یادگیری یکی از مولفه های اساسی نظام تعلیم و تربیت است. عناصر اساسی این مولفه عبارت از معلم و فراگیر است. مطالعه متون مربوط به این مولفه نشان می دهد که همواره سوالات اساسی در این زمینه در درجه اول از سوی فلاسفه مطرح شده است. علی رغم مطالعه های نظری و کاربردی در حوزه فرایند یاددهی - یادگیری، هنوز هم یکی از مشکلات اساسی نظام های آموزشی معطوف به نقش معلم و فراگیر در این فرایند است. چرایی وجود چنین مشکلی، وجه مساله خیز مقاله حاضر است. مکاتب فلسفی بزرگ که از قرن بیستم به بعد در این حوزه جهت گیری های نظام آموزشی را تحت تاثیر قرار داده اند عبارتند از: تجربه گرایی منطقی و عمل گرایی، علی رغم این که هر یک از دو رویکرد مذکور واجد دلالت های تربیتی هستند، به نظر می رسد که نظام های آموزشی به منظور کاستن از مشکلات خود در این زمینه به توجه همزمان به هر دو رویکرد نیازمندند.

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی علل عدم پیشرفت متناسب با استعداد دانشجویان درخشان در زبان انگلیسی و ارتباط این عدم پیشرفت با ویژگی های شخصیتی ایشان بوده است. بدین منظور یک گروه نمونه از بین دانشجویان درخشان دانشگاه اصفهان و گروهی دیگر از بین دانشجویان عادی همین دانشگاه به طور تصادفی انتخاب گردید. مقایسه نمرات زبان انگلیسی دانشجویان دو گروه در کنکور ورودی دانشگاه نشان داد که دانشجویان درخشان به زبان انگلیسی بهتر از دانشجویان عادی بودند. سپس برای بررسی میزان پیشرفت دو گروه در زبان انگلیسی نمرات پایان ترم اول تحصیلی ایشان که از درس زبان انگلیسی عمومی دریافت نموده بودند مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه نمرات دو گروه نشان داد که اگرچه باز هم دانشجویان درخشان از نظر دانش زبانی بهتر از دانشجویان عادی بودند اما پیشرفت گروه درخشان کمتر از گروه عادی بوده است. برای یافتن علت این مساله آزمون های سنجش خلاقیت، شخصیت، هوش و پرسشنامه فردی اجرا گردید. تجزیه و تحلیل های نشان داد که پیشرفت در زبان انگلیسی فقط با هوش دارای همبستگی مثبت معنی دار است و با دیگر و با ویژگی های شخصیتی همبستگی ندارد.

این پژوهش به بررسی و مقایسه توانایی حرفه ای آموزگاران دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی با سایر آموزگاران دارای کارشناسی در دوره ابتدایی شهر اصفهان پرداخته است. بدین منظور، شش حیطه اساسی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است که عبارتند از: 1- شیوه های تدریس، 2) میزان فعال نمودن دانش آموزان، 3) شیوه تعامل با دانش آموزان، 4) اطلاعات و دانش تخصصی، 5) شیوه کاربرد مواد و وسایل آموزشی و 6) شیوه های ارزشیابی. با توجه به غیرممکن بودن ارایه همه نتایج به دست آمده، تنها سه حیطه اول در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد. روش تحقیق مورد استفاده، پیمایشی و علی - مقایسه ای بوده است. در روش پیمایشی، نظرات مدیران، معلمان و معلمان راهنما، و در روش علی - مقایسه ای، میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. جامعه تحقیق، کلیه آموزگاران معلمان مذکور در مدارس ابتدایی شهر اصفهان بوده است. با استفاده از روش تصادفی ساده تعداد 94 آموزگار، 47 مدیر، 15 معلم راهنما و 3572 دانش آموز به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان داد که آموزگاران دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی در دو حیطه شیوه های تدریس و تعامل با دانش آموزان، به طور معنادار عملکرد بهتری نسبت به آموزگاران سایر رشته ها داشته اند ولی بین عملکرد دو گروه مذکور در میزان فعال نمودن دانش آموزان، تفاوت معنی دار مشاهده نشد، اگر چه میانگین عملکرد آموزگاران با مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی بیشتر از سایرین بوده است.

در مطالعه حاضر، تاثیر آموزش روش SQP4R، همراه با خود - نظارتی در افزایش درک مطلب دانش آموزان پسر پایه دوم راهنمایی بررسی شد. بدین منظور از 66 دانش آموز پسر پایه دوم راهنمایی از دو کلاس، آزمون درک مطلب خواندن، گرفته شد. به 33 دانش آموز گروه آزمایشی در 5 جلسه 60 دقیقه ای روش SQP4R، همراه با خود نظارتی، با استفاده از متون درک مطلب خواندن پیش آزمون و کارت یادآوری آموزش و الگو داده و پس از این مدت، عملکرد دو گروه، در پس آزمون درک مطلب خواندن که معادل پیش آزمون بود، مقایسه نتایج تحلیل کوواریانس، نشان دهنده تاثیر مثبت راهبردهای فراشناختی بر درک مطلب خواندن دانش آموزان گروه آزمایشی بود. نتایج کاربردی پژوهش حاضر در اصل مقاله به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.

همدلی در مفهوم درک دیدگاه دیگران و پاسخ دهی به وضعیت عاطفی و شناختی آنان، تاکنون به شیوه های مختلفی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. استفاده از پرسشنامه ها، از جمله شیوه های رایج برای سنجش همدلی به ویژه در سنین بزرگسالی است. در این پژوهش، عوامل آزمون "فهرست واکنش های بین فردی" برای سنجش همدلی مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه تحقیق حاضر را 726 نفر از دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه های دولتی شهر تهران تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. در این تحقیق، برای مطالعه عوامل آزمون، از هر دو روش تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که هر چند تعداد عوامل به دست آمده از طریق تحلیل اکتشافی، همانند پرسشنامه اصلی چهار عامل است، ولی گویه های مربوط به سنجش همدلی هیجانی (پریشانی فردی و توجه همدلانه) که در پرسشنامه اصلی در دو عامل جداگانه قرار می گیرند، تا حد نسبتا زیادی با یکدیگر تداخل پیدا کردند، به طوری که تعدادی از گویه های مربوط به سنجش "توجه همدلانه"، در عامل مربوط به سنجش "پریشانی فردی" قرار گرفت. به همین دلیل و با توجه به نتایج تحلیل عامل تاییدی (که همبستگی عامل چهارم را باعامل 1 و 2 نشان داد)، در نهایت یک مدل 3 عاملی پیشنهاد شد.

ماهیت چند متغیری و روابط پیچیده میان متغیرهای روان شناختی و رفتاری، استفاده از روش هایی که بتوانند همزمان روابط بین متغیرهای متعدد را بررسی کنند الزامی می سازد. از آن جا که یکی از اهداف اصلی علم، تبیین روشن روابط میان پدیده ها و بیان تئوری های منسجم در مورد آن ها است، مدل های معادلات ساختاری، بیش از هر روش دیگری، این اهداف علم را برآورده می سازند. به همین منظور، نمونه ای 246 نفری از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های هوش هیجانی شرینک و سلامت عمومی (GHQ) بر روی آنان اجرا شد و با استفاده از یک مدل لیزرل، اثر متغیرهای هوش هیجانی بر متغیرهای سلامت عمومی، از طریق متغیر میانی «مشکلات سازگاری با مسایل روزمره» مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که به طور کلی، مدل فرضی با داده ها برازش دارد. تاثیر مولفه های هوش هیجانی بر مشکلات سازگاری با مسایل روزمره و تاثیر سازگاری با مسایل روزمره بر مولفه های سلامت عمومی، همگی معنی دار بودند. همچنین نتایج نشان داد که مولفه کنترل هیجانات هوش هیجانی، بر سلامت روانی اثر مستقیم و معنی دار دارد، اما اثر سلامت جسمانی بر سلامت روانی به عنوان مولفه های سلامت عمومی، معنی دار نبود.

در حال حاضر، یکی از دشوارترین پرسش ها و معضلات فلسفی، معنای "زندگی" است. بررسی منظرهای متنوع فلسفی بیانگر این واقعیت است که فصل مشترک غالب آنها، ابهام زدایی از معنای زندگی و تاکید بر هویت متعادل و متوازن است. از منظر روانشناسی نیز با رویکردهای متفاوتی در باب معنا و مفهوم زندگی، مواجهیم، غایت بسیاری از این رویکردها، متضمن سلامت روان و بعضا خودشکوفایی آدمی است. یکی از رویکردهای غالب و مطرح در حوزه روان درمانی، دیدگاه فرانکل است. این دیدگاه که امروزه به نام مکتب سوم روان درمانی و اصطلاحا لوگوتراپی یا "معنادرمانی" موسوم است، فرانکل با تجربیات برگرفته از جنگ جهانی دوم، معتقد شد که با تحقق معنا، حیات آدمی، جلوه خاصی می یابد و همه چیز در پرتو آن قابل پذیرش و تحمل خواهد بود. توجه او بعدها به معنای غایی حیات معطوف شد و آن را پدیده ای ورای درک آدمی، تلقی کرد. او در فرازهای دیگری به تبیین نسبت میان معنای غایی و دین پرداخت و دین را تحقق خواست معنای غایی در زندگی نامید. وی تجلی رابطه انسان با خدا را در راز و نیاز با او یا اصطلاحا تک گویی صمیمانه مشاهده و تبیین می کند ولی در عین حال بر این نکته پای می فشارد که "انسان نمی تواند از خدا سخن بگوید، اما می تواند با خدا بگوید، می تواند دعا کند. هدف این مقاله، تبیین رویکرد معنای غایی و تاثیر آن در حیات آدمی است. در پایان مقاله به رویکرد دین به ویژه اسلام در خصوص معنا و مفهوم زندگی خواهیم پرداخت.

آموزش علوم، به عنوان یکی از مهم ترین حوزه های دانش بشری، همواره مورد توجه جوامع توسعه یافته بوده و راه گشای توسعه اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و فرهنگی است. با این وجود، ساختار فعلی آموزش علوم، چه در مراکز تربیت معلم و چه در آموزش عالی کشور، تفاوت های اساسی با کشورهای توسعه یافته دارد. با توجه به نبود دوره ویژه آموزش علوم در نظام آموزش عالی، این مقاله به بررسی ضرورت تاسیس و چگونگی ساختار آموزشی و محتوای برنامه درسی یک دوره کارشناسی ارشد آموزش علوم می پردازد. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی متخصصان آموزش علوم کشور است و از ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مقوله بندی انجام شده است.

هدف از این تحقیق، مطالعه ویژگی های سیاهه شخصیتی خشم حالتی- صفتی اسپیلبرگر (فرم شماره 2) بر روی جمعیت دانشجویی (20-29 ساله) در دانشگاه اصفهان بوده است. پرسشنامه مذکور، اندازه گیری جامعی را در تجربه، بیان و کنترل خشم فراهم می آورد. پرسشنامه شامل 57 گویه در 6 مقیاس، 5 زیر مقیاس و یک شاخص تجربه، بیان و کنترل خشم است. در نمونه آمریکایی، پرسشنامه نشان داده است که دارای اعتبار و پایایی است. مطالعه کنونی، داده های اولیه روی پرسشنامه ایرانی را نشان می دهد. پاسخ دهندگان به پرسشنامه، 600 دانشجو از دانشگاه اصفهان و 30 نمونه بیماران روان پزشکی از بیمارستان روان پزشکی فارابی اصفهان بوده اند. نتایج، فراهم کننده حمایت اولیه از مدل عاملی خشم در نمونه ایرانی است. علاوه بر این، نشان می دهد که دارای اعتبار و پایایی مناسب است. میانگین ها به طور عمده، شبیه نمونه آمریکایی است. از راه بررسی آزمون t نشان داده شده است که پرسشنامه ه بین نمونه عادی و بیماران روان پزشکی تفاوت نشان می دهد در نهایت، نتایج این مطالعه با نظر اسپیلبرگر (1999) مطابقت دارد.